Інгрэдыенты: бульба, яйкі, цыбуля, соль, чорны перац.
Бяром у роўных прапорцыях цыбулю і бульбу, стандартная порцыя — 6 бульбін. Цыбулю наразаем паўкольцамі, бульбу тонкімі скрылькамі. У глыбокую патэльню наліваем алей (лепей аліўкавы, але справа густу) на сантыметр. Калі алей разагрэецца, выкладаем у яго бульбу. Потым, калі бульба падсмажыцца і стане мякчэйшай, дадаём нарэзаную цыбулю, змешваем і накрываем. Смажым да гатоўнасці прадуктаў, перыядычна памешваючы, каб усё роўна прасмажылася (не солім!).
Асобна ўзбіваем яйкі. Трэба, каб яечнай сумесі было прыблізна на траціну цыбульна-бульбяной масы. Дадаём соль і перац — менавіта ў яечную сумесь! Калі цыбуля з бульбай будуць гатовыя, выкладаем іх у міску, даём трохі астыць і ўжо тады ўліваем узбітыя яйкі, старанна змешваем і выкладаем на патэльню (якая можа быць меншага дыяметра за папярэднюю).
Па шчырасці, мне і сама яечная сумесь з бульбай падабаецца. У дзяцінстве мы наляталі і заўсёды выпрошвалі па лыжачцы або цішком каштавалі.
Абсмажваем з аднаго боку, перыядычна пакручваючы патэльню, каб маса знізу адстала ад дна. Накрываць вечкам не трэба.
І вось тут пачынаецца той этап, якога я заўсёды баялася, але за якім назірала з велізарным захапленнем. Накрываем патэльню талеркай большага дыяметра і нясём да ракавіны. Акуратна і моцна прытрымліваем талерку рукой і перакульваем патэльню. Будзьце асцярожныя, рукі лепш трымаць паралельна, каб рэшткі алею не выліліся на скуру!
Цяпер трэба абсмажыць верхнюю частку. Для гэтага асцярожным рухам прымушаем амлет спаўзці з талеркі на патэльню і ставім яе зноў на агонь. Паверце, нічога не прыгарыць: гэта як з блінамі — хапае свайго алею. Абсмажваем другі бок тарцільі і падаём на стол.
Есці можна гарачай і халоднай, з соусам або без. Мы часта бяром яе ў паход. Гэта наедная і вельмі смачная страва. Лепш за ўсё есці пад піва, віно ці пад беларускі кефір. У некаторых рэстаранах Іспаніі, між іншым, гэта падаюць як эксклюзіў.
