Ігар Шклярэўскі і Рыгор Барадулін у Маскве, 1960-я.
Ігар Шклярэўскі пасля заканчэння ў 1965 годзе Літаратурнага інстытута імя Горкага застаўся на сталае месца жыхарства ў Маскве. Быў чальцом рэдкалегіі часопіса «Юность», грамадскай рады «Литературной газеты». Некаторыя ягоныя творы прызнаваліся «ідэйна заганнымі», здымаліся з друку або доўга чакалі свайго часу.
Пераклаў на расійскую мову вялікую колькасць беларускіх паэтаў: Міколу Гусоўскага, Янку Купалу, Максіма Танка, Анатоля Вялюгіна, Рыгора Барадуліна, Пімена Панчанку, Аляксея Пысіна, Генадзя Бураўкіна ды іншых.
Нізку вершаў самога Ігара Шклярэўскага на беларускую пераклаў паэт Міхась Скобла.
Ігар Шклярэўскі нарадзіўся 25 чэрвеня 1938 года ў Бялынічах на Магілёўшчыне ў сям’і настаўнікаў. Скончыў Бялыніцкую сярэднюю школу, паступіў у Магілёўскі педагагічны інстытут, але вучобу кінуў.
Працаваў ліцейнікам на заводзе «Строммашина», каморнікам на казахстанскай цаліне, матросам рыбалоўнага траўлера на Ціхім акіяне, журналістам раённай газеты ў Прыморскім краі. Затым вярнуўся дадому, уладкаваўся ў газету «Зорка».
У 1962 годзе выйшаў першы зборнік вершаў Ігара Шклярэўскага «Я иду», праз два гады — кніга «Лодка».
Па накіраванні Саюза пісьменнікаў Беларусі паступіў у Літаратурны інстытут імя Горкага і застаўся ў Маскве. Выдаў зборнікі вершаў, напісаныя па-расійску: «Фортуна», «Воля», «Ревность», «Похолодание», «Дозорная ветка», «Тайник», «Брат», «Неназванная сила», «Гость», «Слушаю небо и землю», «Красная книга», «Глазы воды», «Мне всё понятней облака».
У 2018 годзе ў Бібліятэчцы часопіса «Дзеяслоў» выйшла ягоная кніга выбранага «Ожерелье сушёных грибов».
