- Паслязаўтра адбудзецца жнівень, як цуд нечаканы,
І аздобіць на золку празрыстай расою траву,
Захавае зямлю ад прадвосеньскіх першых туманаў
І напоўніць зярнятамі чорнымі спелы кавун.
- Ліпень доўга смяяўся: то ветрам нагоніць залеву,
То спякотаю з глебы апошнія кроплі збярэ...
Толькі веру, цяпер гэта пройдзе, мая каралева,
Будзе жнівень - з табою сустрэцца змагу ў рэшце рэшт.
- «Жнівень будзе», - я зноў паўтараю. Ён прыйдзе, паўстане -
Месяц жоўтых світанкаў, пяшчотнай азёрнай вады...
Хай жа ён падаруе адвечную радасць кахання,
Каб яна заставалася з намі заўжды. Назаўжды!
0
0
0
0
0
0
