Архівы Беларусі, Украіны, Літвы і Польшчы ствараюць інфармацыйна-пошукавую сыстэму па родзе Радзівілаў. Мэта праекту – ўзьяднаньне ў інфармацыйна-пошукавай сыстэме некалі вядомага нясьвіскага архіўнага комплексу. Запачаткаваны праект быў у 2001 годзе ў Варшаве на нарадзе па рэалізацыі праекту «Архіў роду Радзівілаў», на якой прадстаўнікі бакоў падпісалі пратакол пра супрацоўніцтва.
«Пратакол прадугледжвае на падставе міжнароднага стандарту вопісу ІСАД стварэньне адзінай аўтаматызаванай інфармацыйна-пошукавай сыстэмы па архіве роду Радзівілаў», – патлумачыла Ала Галубовіч, кіраўніца Нацыянальнага гістарычнага архіву Беларусі. На першым этапе кожная краіна павінна старыць сваю інфармацыйна-пошукавую сыстэму па дакумэнтах роду Радзівілаў. Другі этап прадугледжвае абмен копіямі дакумэнтаў на парытэтных пачатках, трэці – падбор дакумэнтаў ды іх алічбоўваньне.
У архіве Беларусі знаходзяцца больш за 26 тысяч дакумэнтаў князёў Радзівілаў, першыя зь якіх датуюцца XIV стагодзьдзем, апошнія – 1939 годам. Другая буйная частка матэрыялаў знаходзіцца ў Галоўным архіве старадаўніх актаў у Варшаве. Невялікую колькасьць дакумэнтаў маюць архівы Літвы і Ўкраіны.
У гэтых чатырох краінах захоўваюцца граматы, дакумэнты наконт кіраваньня маёнткамі, перапіска Радзівілаў па службовых, вайсковых, асабістых пытаньнях, а таксама радаводныя кнігі, генэалягічныя табліцы, дароўныя, тэстамэнты ды іншыя дакумэнты. Яны першапачаткова захоўваліся ў нясьвіскім архіве, створаным у 1551 годзе адным з князёў магнацкага роду.
Радзівілы – адзін з найбуйнейшых магнацкіх родаў Эўропы, прадстаўнікі якога цягам доўгіх гадоў займалі высокія дзяржаўныя пасты ў Вялікім Княстве Літоўскім і Рэчы Паспалітай, ігралі першыя ролі ў палітычным, сацыяльна-эканамічным і культурным жыцьці.
Фота зь Вікіпэдыі
