Тыя, каго прынята лічыць Лукашэнкавым лобі ў Маскве, таксама ня дрэмлюць. Зрэшты, наіўна думаць, што яны так і мараць атрымаць беларускага кіраўніка на крамлёўскі пасад. Усё болей складана.
Паказальным у гэтым пляне ёсьць зьмешчаны на сайце "РИА Новости" камэнтар Дзьмітрыя Андрэева, сябра эспэртнае рады гэтай — увага! — дзяржаўнай расейскай агенцыі. Пачытайце даведку: "РИА Новости" — колішняе Савецкае інфармбюро!
Пару гадоў таму на запрашэньне гэтай агенцыі я зьезьдзіў у Маскву з групай беларускіх журналістаў. Нам зладзілі шэраг цікавых сустрэчаў — з памочнікам Пуціна Сяргеем Прыходзькам, ягоным цёзкам Караганавым, Глебам Паўлоўскім etc., за што супрацоўнікам "РИА Новости" шчыры дзякуй.
Але потым на мой (і, мусіць, ня толькі мой) мэйл чарадой пайшлі — з прапановай па магчымасьці надрукаваць у сваіх мэдыях — камэнтары, ад якіх за вярсту патыхала вялікадзяржаўнасьцю. Дух Савецкага інфармбюро нікуды ня выветрыўся. Так што супрацоўніцтва не атрымалася...
Увесь камэнтар Дзьмітрыя Андрэева прасякнуты міталёгіяй.
Зазначым, напрыклад, што ніякіх базаў НАТО не існуе ў прыродзе, бо ў альянсу няма пастаяннага агульнага войска. Ёсьць, такім чынам, вайсковыя аб'екты, што належаць тым або іншым краінам НАТО. То бок усе базы ў Літве і сёння — выключна літоўскія. Іншая рэч, што, напрыклад, на вайсковым аэрадроме Закняй пад Шаўляем вахтавым мэтадам дзяжураць па некалькі зьнішчальнікаў з розных краін альянсу, якія сымбалічна патрулююць неба ўсёй Балтыі. Гэтым патрульным зьвяном айчынная прапаганда рэгулярна палохае паспаліты люд, распавядаючы байкі пра паветраныя армады НАТО на межах сінявокай рэспублікі.
Галоўная ж думка Дзьмітрыя Андрэева (дарэчы, паказальна, што ён займае пасаду намесьніка галоўнага рэдактара часопісу "Политический класс", уладальнікам якога ёсьць вядомы публіцыст-дзяржаўнік Віталь Траццякоў) палягае ў тым, што Маскве ні ў якім разе ня варта ставіць на першы плян меркантыльны інтэрас, калі гаворка ідзе пра захаваньне стратэгічнага хаўрусьніка. Прычым пытаньне пэрсаніфікуецца ўжо ў загалоўку: "Нашто Расеі патрэбны Лукашэнка". Тлумачэньне простае — бо "наступны беларускі рэжым непазьбежна — паводле прынцыпу ківача — будзе выразна антырасейскім: з трыумфальным вяртаньнем Пазьняка, люстрацыямі, праваабарончым таталітарызмам АБСЭ ды іншых "добразычліўцаў".
Во які жах для Масквы — "праваабарончы таталітарызм АБСЭ"! Мусіць, там лічаць: хай ужо лепей краіна коціцца ў "звычайны" таталітарызм, абы не "ўцякла на Захад".
А ўвогуле між прыхільнікамі лагоднага падыходу да наравістага беларускага партнэра (дадзім танны газ дзеля таго, каб монстар НАТО не дапоўз да Смаленску!) і тымі, хто заклікае мацней прыціснуць (каб спалохаўся ды аддаў абяцаную "трубу"), розьніца, заўважце, даволі ўмоўная.
Абедзьве плыні мараць так ці іначай падмяць Беларусь.
Вось і камэнтатар "РИА Новости", які на першы погляд так клапоціцца, каб нас не памарозіла энэргетычная блякада, урэшце прагаворваецца: "Канешне, было б лепей за ўсё прыняць Беларусь у склад РФ ды адным махам закрыць пытаньне".
Аўтар разумее, што зараз гэта малаімаверна, але час Х можа надысьці: "Галоўнае — не сьпяшацца".
Як бачым, і "лабісты" клапоцяцца пра Беларусь своеасабліва, паводле выслоўя "Любіў рак жабу — аж вочы выеў".
