Сеньня - 6-ая гадавіна акцыі «Украіна без Кучмы». Негледзячы на абсалютна не «чырвоную» дату, ў цэнтры Кіева сабраліся ветераны - як яны сябе называюць, першай спробы аранжавай рэвалюцыі. Фармат сьвята, шчыра кажучы, вырубіў сваёй дэмакратычнасцью.
З’явіўся былы лідар вулічных антыкучмістаў, таксама ўжо былы міністр МУС, а цяпер нейкі чыноўнік Рады Бязпекі Алег Луцэнка - адзін і без аховы (!). З’явілася пляшка. Чалавек 300 пачалі бухаць, братацца і журналістам, разпавядаючы аб месцы іхняга чыну ў сучаснай гісторыі.
Прыгадаў, як Лукашэнка казаў, што на Беларусі аранжавая рэвалюцыя адбылася ш 1994 -ым. Вось бы ён так штогод на гадавіну перамогі на выбарах проста і без аховы выходзіў на Кастрычніцкую.
«Украіна без Кучмы» звязаная з морам цікавых гісторый.
Напрыклад.
Недзе за пару дзён да атакі ментоў на намётавы гарадок апазіцыі на Майдане ў горадзе з’явіліся дзіўныя ўлёткі.
«Мы - федэрацыя рэвалюцыяных анарха-камуністаў, - гаворылася ў ёй, вымушаны заявіць, што наш сябра доктар-афтальмолаг Гібершьтйн ( ці іншае гэбрейскае імя) стаў ахьвярай нападу буржуазных нацыяналістаў. Мы вымушаны зрабіць контр-акцыю».
Усе анархісты Кіева заварушыліся. Ніякаяй Федэрацыі анарха-камуністаў ў горадзе не было, а тыя арганізацыя, якія існавалі, падтрымлівалі антыкучмаўскую апазіцыю. Казалі, што гэта нйкая правакацыя, аднак яе будучых масштабаў ніхто не мог перадбачыць.
На наступны дзень гарадок апазіцыі сапраўды атакавалі «анархісты» - людзі ў чорных фабрычных уніформах з фабрычнымі чорнымі флагамі з фабрычнымі нашыўкамі - «Федэрацыя анарха-камуністаў». Пачаўся мардабой. Былі нават раненя, аднак у выніку напад адбілі.
Анархісты хуценька ціснулі пракламыю аб тым, што ніякім чынам не кантачаць з анарха-пагромшчыкамі.
Потым высвятлілася, што гэта былі курсанты мянтоўскай акадэміі. Іх зьнялі з заняткаў, далі форму і загадалі пад лейблам анархістаў атакаваць апазіцыю. Усю акцыю прыдумаў нейкі афіцэр СБУ, які быў куратарам адзелу левых экстрэмістаў. Ён доўна сумаваў, таму што ў ягоным адзеле цяжка зрубіць хабар - якія грошы у анархістаў? Нарэшце прыдумаў пра Гіберштейна, дзяржава план зацьвердзіла і замовіла чорныя флагі, уніформу і іншыя анархісцкія прычандалы.
Гэтая гісторыя разкалола тусоўку надоўга. Казалі, што трэба было не адмазвацца ад сяброў Гіберштейна, а наадварот казаць - вось якія мы крутыя - у нас сапраўдныя фармаваньні баявікоў, якія мы амаль што знішчылі гарадок антыкучмістаў!
Аўтрытэт анархаў у такім разе быццам бы адразу б узрос да нябесаў. .
А гэтак - як былі яны тады купкай журналістаў экстра класу, гэтак дасюль і застаюцца. .
