Жыхар вёскі Шэматова Іосіф Батура апырскваў на сваім прысядзібным участку бульбу супраць каларадскага жука, калі заўважыў, як па яго гумовым боце слізганула штосьці пярэста-бліскучае. Машынальна мужчына футбальнуў, як яму падалося, іржавы ланцуг. У паветра ўзвілася даўжэзная гадзюка.
Лайка Джэк, што грэўся на сонейку непадалёку, у імгненне вока адрэагаваў на небяспеку і кінуўся на няпрошаную госцю. Моцнымі сківіцамі ён адразу адкусіў галаву змяі.
Іосіф Антонавіч прыйшоў у рэдакцыю, каб праз газету папярэдзіць ўсіх гаспадароў пра небяспечных наведвальнікаў на гаспадарскія соткі ў раёне вёскі Шэматова. Бо часта тут гуляюць маленькія дзеці, ды і дарослыя людзі адчуваюць сябе вельмі спакойна. А небяспека можа напаткаць кожнага і нарабіць шмат непрыемнасцей.
Хоць яд беларускай гадзюкі не лічыцца смяротна небяспечным, але ён выклікае дыстрафію печані і нырак, вострую анемію.
Мужчына расказаў, што за ўвесь час, які ён тут жыве, ніколі не бачыў раней падобных рэптылій. Але з’яўленне адной, ды яшчэ такой вялікай – амаль метр у даўжыню, наводзіць на думку, што могуць быць паблізу і іншыя. А з найбольшым задавальненнем яе расказаў наведвальнік пра гераічнага Джэка, які так спрытна і адважна абараніў свайго гаспадара.
