* * *

    у невялічкім цягнічку

    што шыбуе ў бок

    першай польскай станцыі

    кантрабандысты навучаюць мяне

    як трымацца з польскімі памежнікамі

    пры гэтым неяк шматзначна

    паглядаюць на мяне

    як быццам даюць зразумець

    ведаем што ты за гусь

    але можаш на нас разьлічваць

    * * *

    над крыжамі

    беластоцкага фарнага касьцёлу

    завісла воблака

    што ляцела з Полацку

    на захад

    усьлед за сонцам

    усьлед усьлед

    каб ніколі не засынаць

    ляцець і ляцець

    ляцець і ляцець

    але так стаміў

    воблака

    шлях над Беларусяй

    што яно

    адолеўшы мяжу

    вырашыла адпачыць

    а лепшага месца для адпачынку

    чымся нябесная затока

    беластоцкага фарнага касьцёлу

    сапраўды

    цяжка і знайсьці

    * * *

    на беластоцкім кірмашы на Антанюках

    дзе прадаюць па нядзелях

    розныя старыя рэчы

    ад нямецкіх касак

    да клямак ад вясковых хатаў

    набыў жменю манэтаў

    з выявамі польскіх каралёў

    сьведкі падзеяў

    здабыцьця волі

    манэты ў сто і пяцьсот злотых —

    як аповед

    пра годнасьць

    патрыятызм цяжкасьці

    і трываньне

    * * *

    Fleetwood mac

    такім знаёмым голасам

    зь беластоцкай FM-кі

    запрашае да гарбаты

    кіпень сапраўды ўжо гатовы

    і лусьцікі накроены

    дваццаць восемь гадоў таму

    пад Fleetwood mac

    пры выключаным сьвятле

    мы танчылі

    на маіх провадах у войска

    і цалаваліся

    і марылі

    і абяцалі

    мары ня спраўдзіліся

    абяцаньні даўно парушаны

    засталіся толькі ўспаміны

    пра дотыкі дзявочых вуснаў

    * * *

    я хацеў напісаць верш

    ды толькі дождж мне перашкодзіў

    ён размыў сьцяжыны

    і зьнішчыў твае сьляды

    цяпер я блукаю

    паміж нашымі

    першай і апошняй

    сустрэчамі

    між якімі ўзышла

    вясёлка

    АГУЛЬНАЯ СПРАВА АДЗІНАЦЦАЦІ

    адзінаццаць чалавек

    сядзяць на падсуднай лаве

    у Беластоцкім раённым судзе

    Алега Латышонка

    як сьведку па справе

    выдаляюць з судовай залі

    не бяда —

    двухмэтровы Алег бачыць здалёку

    Лена Глагоўская выкладчыцкім позіркам

    узіраецца ў мяне —

    спрабуе пазнаць

    мы ня бачыліся бадай гадоў десяць

    разам зь Мірай Лукшай яны сядзяць

    паміж двума Яўгенамі —

    Мірановічам і Вапай

    можна загадваць жаданьне

    ня важна

    што прачытае пракурор

    у абвінаваўчай прамове

    ня важна

    якія пытаньні задасьць судзьдзя

    адзінаццаці падсудным

    важнасьць не вызначаецца ў судзе

    у адзінаццаці абвінавачаных

    ёсьць агульная справа

    па якой

    свой суворы прысуд

    вынясе сама гісторыя

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0