У Менску прайшла прэзэнтацыя двухтомніка Леаніда Маракова «Рэпрэсаваныя праваслаўныя сьвяшчэнна‑ і царкоўнаслужыцелі Беларусі 1917‑1967». Прэзэнтацыя адбылася ў рамках выставы «Вербны кірмаш», якая праводзіцца з 24 па 31 сакавіка ў Палацы мастацтваў.
Антураж быў досыць цікавы. Над сцэнай вісеў вялікі плякат у чырвона‑зялёных колерах: «Сям’я — адзінствам і любоўю выратуемся». Зь левага боку ў куце вісеў абраз.
Аўдыторыя была стракатая: ад старэнькіх бабулек, што старанна захутваліся хусткамі, да маладых пісьменьнікаў‑авангардыстаў. Адныя перад пачаткам імпрэзы чыталі «Нашу Ніву», іншыя — праваслаўныя лісткі.
Нават вядучы імпрэзы, рэдактар выдавецтва Беларускага экзархату Віктар Папоў павітаўся з прысутнымі досыць цікавым чытам: «Добрый вечер, братие и сестры, шаноўнае спадарства». Прэзэнтацыю пачалі сьпевы харавой групы царквы сьв. Марыі Магдаліны, якія сьпявалі па‑расейску псальмы.
Леанід Маракоў расказаў, што працаваў над энцыкляпэдыяй 10 гадоў, «па 10‑16 гадзін у суткі». Сп. Маракоў сказаў, што ўвесь гэты час адчуваў дапамогу гэтых рэпрэсаваных сьвятароў і менавіта іх заслуга, што дасьледчык давёў справу да канца. Пасьля выступу Леаніда Маракова, хор выканаў «Сьвятая памяць», якую людзі слухалі стоячы.
На цудоўнай беларускай мове выступіў архімандрыт, прадстаўнік БПЦ па сувязях са СМІ Аляксей Шынкевіч. Ён сказаў, што гэтая кніга «застанецца ў памяці Царквы Нябеснай і Царквы Зямной».
Архімандрыт адзначыў: «Нярэдка сёньня мы можам пачуць нейкія паклёпы на праваслаўную царкву, што яна робіць нешта няправільна. Разам з тым гэтыя людзі забываюцца, што праваслаўная царква ў Беларусі выцерпела і перанесла цяжкасьцяў, болей, чым якая іншая, церпіць яна і сёньня. Гэтыя людзі пра якіх напісана ў кнізе сталіся сапраўднымі нацыянальнымі героямі. І дзякуючы іхняй веры сёньня мы гаворым: «Жыве Беларусь!».
Словы архімандрыта былі сустрэтыя сапраўднымі глядацкімі авацыямі.
