На фэст у Азярцо прыехала некалькі тысяч чалавек.
На фэст у Азярцо прыехала некалькі тысяч чалавек.
На фэст у Азярцо прыехала некалькі тысяч чалавек.
Выступае Наста Някрасава.
Хэдлайнеры фэсту «Иван Купала».
Аляксей Іваноў, «Иван Купала».
Больш здымкаў глядзіце ТУТ.
Чацвёртая «Камяніца» — фолк-фэст у Музеі народнай архітэктуры і побыту — закрыла сезон опэн-эйраў у Беларусі, што праўда, на фэсце не выступіла «Крамбамбуля», адзін з хэдлайнераў. «Наша Ніва» адправілася ў Азярцо, каб паглядзець, ці не страціла фолк-музыка папулярнасць.
У фестывальным аўтобусе багата людзей у нацыянальных строях — вышыванкі, саламяныя брылі: рэч у тым, што для гледачоў, якія прыйдуць у народным адзенні, ход на фестываль свабодны — і рэч нават не ў тым, што ўваход настолькі дарагі, каб не аплаціць яго (25 тысяч рублёў — паспрабуйце трапіць у Мінску на якасны канцэрт за 3 даляры).Тут задума арганізатараў відавочная — людзі ў вышыванках толькі ўзмацняюць атмасферу сапраўднага народнага свята, якая звычайна бывае на «Камяніцы».
Аднак часам вышыванка, якая выглядае з-пад ільнянага пінжака, выклікае хутчэй усмешку, як і саламяны брыль пад кеды. У аўтобусе дзядуля ў вышыванцы, брылі і з гармонікам — яго, відаць, запомнілі ўсе наведнікі фестываля — бо ў гэтага гледача была дакладна свая, не музычная мэта наведвання.
Усю дарогу ён чытае пасажырам лекцыю па нумералогіі, з якой вынікае, што паводле лічбаў, Лермантаў у наступнай інкарнацыі стаў Мюлерам з падачы амерыканцаў, Нарвегія — галава (у прамым сэнсе) Зямлі, а таямніца сусвету заключана ў казцы пра царэўну-жабку.«Па-беларуску, калі не ведаеце, яна будзе апалонік» — раптоўна пераходзіць на беларускую мову дзядок.
На ўваходзе ў Музей народнай архітэктуры і побыту шмат міліцыі — да аховы «Камяніцы» падыйшлі сёлета вельмі сур’ёзна, магчыма нават залішне. Ля карчмы з’явілася новая сцэна — аматарская, на якой выступаюць дзіцячыя калектывы. Апякае сцэну музыка Руся, якую можна назваць сапраўдным героем дня — яна як можа заманьвае публіку, аднак большасць ідзе адразу да галоўнай сцэны.
Аматарская сцэна атрымалася выдатнай, часам дзеля яе варта было пераадолець паўкіламетры ад галоўнай: дзіцячыя калектывы, як выявілася, могуць так «даць фолку», што прафесіяналы адпачываюць.Паміж выступамі Руся заклікала дзяцей і надалей адраджаць беларускую спеўную культуру, якая зараза знаходзіцца амаль у катастрафічным стане. І злёгку «троліла» міліцыянтаў, якія сумна хадзілі тройкамі туды-сюды.
На фэсце не апынулася алкаголю і піва, што вельмі здзівіла наведнікаў, частка якіх накіравалася назад у Мінск, каб вярнуцца да выступу хэдлайнераў — тут варта заўважыць, што ў адрозненні ад папярэдніх фэстаў (дзе п'яных было мінімальна), гледачоў нападпітку амаль не было ўвогуле, і публіка паводзіла сябе вельмі інтэлегентна.
Увогуле, «Камяніца» доўжылася дзевяць гадзін, што для фолк-фэста рэкорд. Пры гэтым музыкі штогод мяняюцца, што, як падкрэслілі прадстаўнікі генеральнага спонсара «Банка БелВЭБ», прынцыпова важна — можна кожны год клікаць «Тройцу», але ці варта?
Пакуль выступалі першыя калектывы, слухачы збольшага гулялі па музеі архітэктуры, калупаючы дахі дамкоў на прадмет «з чаго гэта яно зроблена», і вывучаючы асартымент традыцыйнага міні-кірмаша.
Тое, што заяўленай у афішы «Крамбабулі» не было, відаць паўплывала на колькасць наведнікаў — гледачоў сабралася агулам тысячы тры, хаця падлічыць усіх, хто блукаў па Музеі архітэктуры, па зразумелых прычынах цяжка.
«Мы не прыйшлі да паразумення з музыкамі з «Крамбамбулі», тое, што яны зрабілі, выглядае не вельмі прыгожа», — адзінае, што паведамілі арганізатары.
Пасля Сяргей Будкін, рэдактар сайта «Тузін гітоў», ад сваіх крыніцах даведаўся, што найбольш верагоднай прычынай адсутнасці «Крамбамбулі» стаў канцэрт Вольскага на сядзібе БНФ. Арганізатары «Камяніцы» і сам музыка ведалі, што выступ можа быць сарваны, але Вольскі ўсё ж такі выступіў на сядзібе.
Адсутнасць «Крамбамбулі» абмяркоўвалі актыўна: «Дык што, забаранілі Лявона Артуравіча, ці што?» — пыталіся слухачы ў тых, хто на іх думку мог валодаць гэтай інфармацыяй.
Але ўвечары, калі на сцэну пачалі выходзіць найбольш цікавыя калектывы, публіка падцягнулася. А 18-й пасля гурту Pawa на сцэну падняліся Наста Някрасава і FolkRoll.
Як высветлілася, па канцэртнай падачы ва ўмовах опэн-эйру Някрасава можа даць фору «Тройцы» — прынамсі, FolkRoll, які грае не прамалінейны фолк, а мяшае яго з акадэмічнай музыкай сярэдзіны ХХ стагоддзя, гучыць, смела скажам, не горай за Кірчука і кампанію.Наста то спявала акапэла, то гурт за пяць хвілін са звычайнага фальклорнага напеву пераходзіў у сапраўдную псіхадэлію, адтуль ступаў на тэрыторыю кампазітараў узроўню Джона Кэйджа і вяртаўся ў ледзь не танцавальны матыў.
Публіка ўспрыняла FolkRoll неадназначна — з аднаго боку, было бачна, што гэта складаная і не самая простая для разумення музыка, пад якую не патанчыш, выклікае цікавасць, з іншага — усё ж такі пад вечар, стаміўшыся ад «традыцыяналістаў», людзі жадалі нечага больш энэргічнага.
Другой падзеяй вечара стаў выступ гурту Re1ikt, якія прыводзяць у культурніцкі шок нават расейскіх крытыкаў, якія прывыклі ў кожным гурце бачыць як мінімум шэсць гуртоў мінулага. «Рэлікты» не падобныя ні да каго, аднак гучаць настолькі свежа і па-еўрапейску, што некаторыя слухачы прыехалі адмыслова для іх выступу.Пры досыць «цяжкім» гучанні музыкі не страцілі фолкавага адцення, што ў прынцыпе цяжка зрабіць.
Хэдлайнерамі сталі расейцы «Иван Купала», некалі лідары радыёэфіраў, якія падрыхтавалі адмысловую праграму паляшуцкіх песняў — па словах музыкаў, яны працуюць з фолкам розных краінаў, у тым ліку не маглі абыйсці і Беларусь.
Чацвёртая «Камяніца» апынулася нейкай надта ўжо спакойнай, зусім «восеньскай», аднак фэст наведаць было варта хаця б таму, што з усіх фэстаў Беларусі, гэта ледзь не адзіны, які можна назваць сапраўды беларускім.
