Кірыл Атаманчык пакінуў Беларусь, бо яму пагражаў крымінальны пераслед за Малады Фронт.
Кнігі Атаманчыка адкрываюць Вільню ягонага пакалення і для ягонага пакалення.
Кнігі Атаманчыка адкрываюць Вільню ягонага пакалення і для ягонага пакалення.
Як у кожнага пакалення ёсць свой Купала, так і ў кожнага пакалення ёсць свая Вільня. Гэты афарызм пацвярджаецца кнігамі Кірылы Атаманчыка.
Хлопец — уцякач ад лукашэнкаўскіх рэпрэсій — пражыў пяць гадоў у сэрцы новага беларускага віленскага асяродка. Адвучыўся ў Еўрапейскім гуманітарным універсітэце. Пісаў гарачы блог. Ладзіў беларускія акцыі і паходы. А цяпер склаў дзве кнігі пад назвай «Беларускія старонкі Вільні».
Першая мае падзагаловак «Ля вытокаў незалежнай Беларусі (cярэдзіна XIX — першая палова XX ст.)», другі — «Адукацыя».Першая кніга самакаштоўная, другая выглядае рэверансам у бок Еўрапейскага гуманітарнага ўніверсітэта, што спрыяў у выданні.
Кнігі маюць форму даведнікаў. Усю інфармацыю, што ў іх ёсць, можна адшукаць у інтэрнэце і ранейшых крыніцах, але сабраць яе разам ніхто не паспрабаваў.У кнігах — кароткія артыкулы і сучасныя фота мясцін, звязаных са слаўнымі дзеячамі і старонкамі нашай мінуўшчыны. Каліноўскі, Багушэвіч, Станкевіч, «Наша Ніва», БНР, Беларуская гімназія, дамы марыянаў, Шырма, Сергіевіч… Падбор уражвае.
Якое ж мноства беларускіх адрасоў захавалася ў сённяшняй літоўскай сталіцы!
Кнігі выйшлі на дзвюх мовах: беларускай і літоўскай.
У прадмове аўтар адзначае, што на працу яго натхніла кніга Лявона Луцкевіча «Вандроўкі па Вільні», што выйшла ў 1998.«Вандроўкі…», напісаныя сынам заснавальніка «Грамады» і «Нашай Нівы», мелі мемуарны прысмак, былі хутчэй падручнікам па гісторыі Беларускай Вільні.
Атаманчыкава кніга больш сціслая, але і больш функцыянальная.Артыкул пра кожны адрас суправаджае мапа з пазнакай гэтага месца на плане горада. З дапамогай кнігі кожны можа зладзіць сабе індывідуальную экскурсію па Беларускай Вільні. «Старонкі…" можна спампаваць у інтэрнэце на сайце vilniaby.com.
Перад паездкай у Вільню варта прачытаць Луцкевіча, каб натхніцца, але арыентавацца ў Крывіцкай Меццы будзе прасцей па кнізе Атаманчыка.
* * *
Кірыл Атаманчык — грамадскі актывіст, блогер. Нарадзіўся ў 1989 у Жлобіне (Беларусь, Гомельская вобласць). Атрымаў сярэднюю адукацыю ў Жлобінскай многапрофільнай гімназіі № 1. Калі сумнавядомы Гомельскі КДБ завёў супраць яго крымінальную справу за ўдзел у Маладым Фронце, вымушаны быў пакінуць Беларусь. Скончыў Еўрапейскі гуманітарны ўніверсітэт у Вільні (спецыяльнасць «Культурная спадчына і турызм»). З’яўляецца супрацоўнікам ЕГУ. Практыкант Музея ахвяр генацыду і Цэнтра даследа вання генацыду і рэзістэнцыі жыхароў Літвы (Вільня).
