«Я пра гэта ніколі не задумвалася»
Апытаньне на вуліцах Менску
Ці сапраўды беларусы — самыя абыякавыя да рэлігіі людзі? Задаючы гэтае пытаньне на менскіх вуліцах, я пераканаўся, што амаль ніхто ня згодны з гэтым сьцьверджаньнем. Зь іншага боку, амаль усе абышлі ўвагай уласна рэлігійныя інстытуцыі, ніхто не ацэньваў рэлігійную сытуацыю ў краіне.
— Я ня хрышчаная, але жыву паводле хрысьціянскіх правілаў. Я маральнымі правіламі кіруюся, якія для кожнага чалавека павінны быць асноўнымі.
Цікава, што сын гэтай кабеты працуе ў Ратамскай царкве.
Спадар трыццаці чатырох гадоў спрабуе займацца бізнэсам. Ён лічыць, што ў адсутнасьці рэлігійнай еднасьці беларусаў вінаватая гісторыя.
— Перамяшана шмат нацыяў і рэлігіяў — палітыка адыграла сваю ролю. Гэта дрэнна, вядома. Бо няма такіх дзяржаваў, якія б ухвалялі шмат рэлігіяў. Я сам праваслаўны... Тая сытуацыя, што ў Беларусі... Мне хочацца эміграваць. Сэнсу быць рабом няма. Выйсьце — у зьмене ўлады.
А гэты сталы чалавек лічыць, што актыўнае папаўненьне храмаў вернікамі сёньня — ня больш, чым даніна модзе, якая сыходзіць ад палітычнае вярхушкі. Ён згодны з тым, што беларусы ня маюць рэлігійнае еднасьці. Аднак ён ня згодны зь нерэлігійнасьцю асобна ўзятага беларуса.
— Шмат цяпер паказнога, але калі чалавек верыць, ён верыць.
Сьледам я зьвярнуўся да купкі студэнтаў, што палілі каля ўнівэрсаму «Цэнтральны».
— Я атэіст. Я супраць рэлігіі.
— Я ня хрышчаны і ня вернік... патомны.
— Я пра гэта ніколі не задумвалася.
Музыка Дзіма. У Менску яго ведаюць як віртуоза гры на гітары ў падземных пераходах:
— Усе мы вернікі: хто верыць у тое, што Бог ёсьць, хто — у тое, што Бога няма... Я сам будую царкву, працую будаўніком.
Дзяўчына ў пераходзе на «Кастрычніцкай», выглядае «пад гіпі», захоплена распавядае пра сваё разьвітаньне з Богам:
— Мая сям’я вельмі верыць у Бога, але я сама зьяўляюся прыхільніцай іншай тэорыі. Напрыклад, тэорыі Ніцшэ пра тое, што Бог памёр. Я зь дзяцінства верыла ў існаваньне Бога, але пасьля перамяніла погляд.
Зрэшты, дзяўчына любіць сваю маці, шануе ейную веру, таму бярэ ўдзел ва ўсіх сямейных сьвятах і ходзіць з маці ў царкву. Дзяўчыне, як і іншым ейным раўналеткам, да якіх я зьвяртаўся, складана разважаць аб рэлігійнасьці беларусаў увогуле, бо гэтая тэма ніколі яе не цікавіла.
Севярын Квяткоўскі
