ПІВА ЗА БЕЛАРУСЬ
Аляксандар КУДРЫЦКІ
МУЖЧЫНЫ ЛЕПШ ЛЮБЯЦЬ СЬВЕТЛАЕ ПІВА, А ЖАНЧЫНЫ – ЦЁМНАЕ
Конкурс "Пiва за Беларусь" выявіў, што беларусы найбольш любяць напоi менскай "Крынiцы". Наш карэспандэнт завітаў да інжынэра-тэхноляга бровару. Гутарка ішла за бутэлькай халоднае "Крыніцы-1". На жаль, ён не захацеў, каб мы пісалі ягонае імя (і гэта вельмі тыпова для беларусаў), маўляў, ён не высокi начальнiк, а звычайны працоўны, і тое, што ён расказаў, мог бы расказаць любы iншы работнiк "Крынiцы".
– Мы ўсе п'ем піва, але далёка ня кожны ведае, як яго вырабляюць. Хоць раней шмат хто ў Беларусі ўмеў варыць піва (тут згадваецца і цудоўны Караткевічаў верш "Заяц варыць піва").
– Першая стадыя – соладарашчэньне. Ячмень падсушваюць, а затым прарошчваюць у адмысловых умовах на градах і высушваюць у солад. Солад бывае розны – сьветлы, цёмны, карамельны. Часам да яго дадаюць рыс, цукар, кукурузу (гэта, праўда, на Захадзе, у нас – рэдка). Потым на працягу сутак варыцца сусла, якое затым ахалоджваецца і фільтруецца, шэсьць-сем дзён бродзіць і даброджвае ад васямнаццаці да пяцідзесяці дзён у залежнасьці ад гатунку.
– Нашы чытачы назвалі лепшым менавіта цёмнае піва. А ў чым розьніца паміж цёмнымі і сьветлымі гатункамі?
– Цёмныя і сьветлыя півы гатуюць па-рознаму. Сьветлае піва зварыць трохі лягчэй. Пры вырабе цёмнага піва за кошт падвышэньня тэмпэратуры ідзе рэакцыя карамелізацыі. Той, хто калі-небудзь варыў цукар, ведае, што на агні ён патроху жаўцее, а потым увогуле цямнее. Нешта падобнае адбываецца і зь півам. Менавіта з-за карамелізацыі піва атрымлівае глыбокі цёмна-бурштынавы колер.
– У конкурсе «Піва за Беларусь» перамаглі «Старажытнае» і «Портэр». «Леў» таксама заняў не апошняе месца. Чым розьняцца гэтыя, усе цёмныя, гатункі?
– Перш за ўсё шчыльнасьцю – масаваю доляй сухіх рэчываў, распушчаных у напоі. «Старажытнае» варыцца на канцэнтрацыi кваснога сусла і мае шчыльнасьць 12 %, а "Леў" і "Портэр" гатуюцца на карамельным сусьле i маюць шчыльнасьць адпаведна 13 % и 20 %. Гатункi адрозьнiваюцца таксама i масаваю доляй сьпiрту – у «Старажытным», напрыклад, яна можа дасягаць 16 %. Розьнiцца i час даброджваньня. Даўжэй за ўсiх даброджвае "Портэр" – 50 дзён, а вось для пiва кшталту "Жыгулёўскага" дастаткова 21 дня.
– Чым вы растлумачыце той факт, што "Жыгулёўскае" прызнанае самым горшым гатункам?
– Цяжка сказаць. Магчыма, сыравiна ў гэтым годзе ня вельмi ўдалая. Дарэчы, гатунак "Крынiца-1" – гэта, фактычна, тыя самыя "Жыгулi". Давялося перайменаваць, бо прадаваць у Расеi пiва з назовам "Жыгулёўскае" мы папросту ня маем права. А вось "Крынiца-2, -3, -4" – нашы ўласныя распрацоўкi.
– Як ствараецца новы гатунак?
– Нельга проста выгукнуць "эўрыка!" i адразу зварыць новае пiва. У яго стварэньнi ўдзельнiчаюць амаль усе супрацоўнiкi – галоўны пiвавар, астатняе начальства, тэхнолягi, лябараторыя зьбiраюцца разам i абгаворваюць склад новага гатунку, падбiраюць сыравiну. У пiва звычайна няма пэўнага аўтара, але i тут бываюць выняткi. Так, iдэю стварыць пiва "Леў" прапанаваў пару год таму сам генэральны дырэктар "Крынiцы" сп. Бадроў. А вось гатунак "Дражня" (па паказальнiках таксама вельмi падобны да "Жыгулёўскага") не прыжыўся. Большасьць пакупнiкоў проста не разумелi назвы i пiва раскуплялася ня так, як нам гэтага хацелася б.
– Цi можаце вы параўнаць беларускае пiва i прадукцыю заходнеэўрапейских бровараў?
– Гэта зрабiць досыць цяжка, бо падыходы да пiва там i тут вельмi розныя. Заходняе пiва ўтрымлiвае шмат алкаголю і таму мае меншую шчыльнасьць. Асабiста мне яно падаецца трохi пустым на смак, таму мне больш падабаецца беларускае, асаблiва – "Менскае". Дарэчы, у нас на заводзе жанчыны любяць цёмнае, а мужчыны – сьветлае пiва. Але гэта ўжо справа густу. "Крынiца" вырабляе каля 6,5–6,7 мiльёнаў дэкалiтраў пiва ў год, выбіраць ёсьць з чаго.
