Пяць за адно
Уладзімер Ганчарык, Сямён Домаш, Сяргей Калякін, Павал Казлоўскі і Міхаіл Чыгір на супольнай прэсавай канфэрэнцыі пацьвердзілі, што будуць узаемадзейнічаць і ўзаемадапамагаць падчас падрыхтоўкі да выбараў. Хто будзе адзіным кандыдатам з гэтай “пяцёркі“, вырашыцца “пасьля рэгістрацыі прэтэндэнтаў”.
У гэтым прамаруджваньні з вызначэньнем крыецца пагроза. Па-першае, няма згоды ў выбары крытэраў для вызначэньня адзінага кандыдата. Па-другое, прэтэндэнты з найменшым адмоўным рэйтынгам – Сямён Домаш і Павал Казлоўскі – ставяцца адзін да аднаго даволі раўніва.
Павал Казлоўскі на прэс-канфэрэнцыі заявіў, што аб’яднаньне пачыналася з трох прэтэндэнтаў, а цяпер іх ужо пяць, «і гэта вельмі добра» – яўна намякаючы на тое, што трое першых – цэнтрысты, а вось двое новадалучаных (Домаш і Калякін) – не цэнтрысты.
Падчас выбарчай кампаніі «пяцёрка» можа пашырыцца. Пяць прэтэндэнтаў не выключаюць, што да іх могуць далучыцца і іншыя. Рашэньне аб прыёме новых альянтаў будзе выносіцца са згоды ўсёй «пяцёркі».
Прэтэндэнты ў адзін голас адзначалі вялікую значнасьць расейскага фактару. Пры гэтым адзін Домаш удакладніў, што усё ж на выбарах галоўнае слова скажа не Масква, а беларускі народ.
Пра лёс Лукашэнкі ў выпадку перамогі на выбарах аднаго зь “пяцёх” трапна выказаўся Калякін: “Будзе жыць”. А Домаш запомніўся адказам на пытаньне, якім будзе ягоны першы крок у якасьці прэзыдэнта: паеду, кажа, асабіста ў турму і вызвалю дэпутата Клімава.
Калі кандыдаты ад розных палітычных сілаў сапраўды сьцішаць свае палітычныя амбіцыі і вылучаць з сваіх шэрагаў аднаго – таго, які найлепш падыходзіць на ролю прэзыдэнта ўсіх беларусаў, аб’яднальніка расколатага грамадзтва, – гэта будзе абяцаць нам сапраўдную барацьбу ў верасьні. Калі ж гэтага не адбудзецца, значыць, нашая нацыя шчэ не дарослая.
Мікола
