***
Алегу А зь Менску. Падручнікі з клясычнага правапісу найпрасьцей знайсьці ў Інтэрнэце: Браніслаў Тарашкевіч “Беларуская граматыка для школ” http://txt.knihi.com/taraskievic/hramatyka; Вiнцук Вячорка “Пішам тарашкевіцаю. 10 памятак беларускага правапісу” http://www.nn.by/1998/18/04.htm. Тамсама ёсьць і “Слоўнік беларускае мовы (клясычны правапіс)” http://slounik.hypermart.net/.
Аўтару “Тралейбуса”. Гэта яшчэ не газэтнае апавяданьне. Пішаце хораша, стрыжань у Вас моцны. Трэніруйцеся, змушаючы сябе пісаць у клясычных жанрах. А гэтую штучку аддайце ў літаратурную газэту ці выданьне для юнакоў.
Тэдзе Лі. Працягу музычных рэцэнзій мы ад Вас так і не дачакалі. Пытаньне зь першай порцыяй: чаму менавіта гэтыя, а ня іншыя альбомы рэцэнзуюцца? Калі б гэта была рэцэнзія на “два найлепшыя альбомы мінулага месяца”, пайшло б цікавей. Што да стылю: калі даеш столькі ангельскага тэксту, варта паклапаціцца пра якасны пераклад. Ня ўсе ж чытачы добра ведаюць па-ангельску.
Арцёму А. з Вэцляра. Гатовыя надрукаваць афарызмы Кафкі, калі дашлеце нам арыгінал (у электронным выглядзе — тэкставым файлам ці сканаванай карцінкай — або ксэракопіяй). У Менску мы яго не адшукалі.
Сяргею Б. з Гомеля. “Лімэрыкі ліцьвінаў” — матэрыял для часопісу. Прапануйце “Arche” ці “Дзеяслову”.
Гервазію. Гэта яшчэ не эсэ: яно замалое, а сэнс, укладзены ў яго, будзе зразумелы толькі людзям, блізка з Вамі знаёмым.
Настасьсі М. зь Менску. Ваш “Шарсьцін” напісаны ў рэчышчы беларускай літаратуры 90-х. Ён ня горшы, але й ня лепшы ад якога-небудзь “Бабчына”. Такія творы могуць трапіць на старонкі “НН” толькі ў якасьці выключэньня. Вы замаладая, каб мы маглі зрабіць такое выключэньне Вам. Вы напісалі свой твор, не выходзячы з кватэры. Ён не нясе вялікшай інтэлектуальнай нагрузкі, ягонаму стварэньню не папярэднічалі “палявая праца”: сядзеньне ў бібліятэцы, рызыкоўныя гутаркі зь людзьмі, збор цяжкадаступнай інфармацыі. Калі пачатковы капітал настолькі мізэрны — дзіцячыя ўспаміны, ня ўкрытыя пацінай жыцьцёвага досьведу, дык і даданая вартасьць ня можа выйсьці вялікай. Вы добра пішаце, у Вас пекная мова. Цяпер Вам ужо не ісьці за айчыннымі ўзорамі, а вучыцца на добрай — і пасьпяховай — перакладной літаратуры.
Аўтару “Textasy”. Вы маеце рацыю: з гэтага сапраўды выйдзе спраўны пачатак псэўдагістарычнага псэўдадэтэктыву альбо эратызаванага апавяданьня.
Пятру Д. зь Вялікага Сяла. Добра было б, каб вы стала пісалі нам пра тое, што дзеецца ў Вашых краях.
Уладзю Г. зь Віцебску. Вашае апавяданьне: маці ад чужых людзей дазнаецца, што яе сын — беларускамоўны. Сытуацыя надуманая. Нейкая няўдалая фантасмагорыя.
К.Т. з Магілёўскай вобл. Адносіны паміж кіраўнікамі дзяржаваў, як і між людзьмі наагул, мусяць вызначацца не эканамічным становішчам, а чалавечай годнасьцю і ўзаемапавагай.
Мікалаю Г. з Маладэчна. Зваротаў да прэзыдэнта Беларусі “НН” не друкуе. Матэрыялы Вашае справы перадамо ў Праваабарончы цэнтар “Вясна”.
Віялеце П. з Кастрыцы. “НН” стала пісаць пра палітыку болей, бо незалежных выданьняў, якія пра яе пішуць, няшмат. Пра “мастацтва” пішам ня менш. Тэлепраграма ашчаджае грошы: чытачам не даводзіцца да “НН” купляць яшчэ нейкую газэту адмыслова дзеля праграмы. А ў нас чалавек можа чытаць яе па-беларуску клясычным правапісам. Такога больш ні ў якой газэце няма.
