Дык не падпісвайся!
Ганчарык падпісаў прафсаюзы. Колас падпісаў Ліцэй. Трусаў падпісаў цэлы ТБМ.
Прыгадалася мода даўніх гадоў — сутычкі «пацаноў» раён на раён, двор на двор, «хабза»—«тэхнар», «мэталісты»—«валністы» etc. Залавілі ўвечары чужынца, навешалі яму. Той пабег да сваіх, скалацілі брыгаду, адпомсьцілі. За тых «падпісаліся» старэйшыя — і пакацілася. Рэйтынг тынэйджэра залежаў ня толькі ад таго, ці добра ён «махаецца», але і ад колькасьці тых, хто за яго гатовы «падпісацца». Некаторыя, ня маючы шырыні ў плячах ды кулакоў набітых, прыдумлялі сабе самі салідную «падпіску»: брата-дэсантніка ці дзядзьку-аўтарытэта.
У сёньняшняй Беларусі палітычныя адносіны простыя й прадказальныя, бы ў савецкіх дварох. Адзінае, што падпісваць куды-кольвек цяпер прынята не сяго-таго, а «свае структуры», часьцяком не спытаўшы пра тое ў іх.
Вось Ганчарык падпісаў быў свае прафсаюзы — вынік вядомы. Колас у сваю паліткампанію, якая ўсё ніяк не пачнецца, падпісаў Ліцэй. Соўгаюцца цяпер дзеці, цярэбяць навуку па кватэрах. Трусаў, далучыўшыся да «пяцёрачнікаў», падпісаў цэлы ТБМ — зьбірае ахвяраваньні на арэнду новага офісу. Калі схематыка наступстваў нагэтулькі ўстойлівая й гадамі правераная, дык мо варта думаць наперад, перш чым падпісвацца? Мо варта адказьней ставіцца да «сваіх структураў», суадносіць імаверную рызыку і магчымы плён?
Да поўнага камплекту засталося Вольскаму падпісаць у якую-небудзь апазыцыйную кампанію фанатаў «NRM», надоўга разьвітаўшыся з канцэртнымі залямі. Але, відаць, Лявон чалавек мудрэйшы. Ён сам узводзіць «раён», у якім сам жа становіцца «каралём». Ён не пераразьмяркоўвае ўплываў і не далучаецца да ўплывовых плыняў, ён сам стварае і ўплывае. Паважаю, Лявоне.
Вацлаў Заякоць
