Калi пачынаеш размаўляць па-беларуску, частка людзей зьдзiўлена паглядае ў твой бок, а некаторыя ўвогуле не разумеюць. Яны лiчаць, што самi размаўляюць чыста па-расейску, але цi так гэта на самай справе? На якой мове размаўляюць беларусы?
«Не пакiдайце ж мовы нашай беларускай, каб ня ўмёрлi», — наказваў беларускi клясык Ф.Багушэвiч. Але ягоная парада пылiцца недзе на кнiжных палiцах. На ўроках беларускай лiтаратуры школьнiкi штогод пiшуць сачыненьнi наконт заняпаду мовы, вось тады i адшукваецца «Дудка беларуская», каб перажыць свой кароткачасовы трыюмф. А далей — зноў цёмныя глыбіні кнiжнай шафы…
Хочацца крыкнуць: «Людзi, адумайцеся! Гэта ж ня толькi мова прыходзiць у заняпад! Гэта ж мы адыходзiм у нябыт…» Як жа нас будуць паважаць iншыя, калi мы самi сябе не шануем?! Можа, некаторыя папраўдзе лiчаць, што размаўляюць па-расейску? Калi б размаўлялi па-расейску, знайшлi б, напэўна, супольную мову з Расеяй…
Нельга назваць тую мову, што чуваць у Беларусi, нi расейскай, нi беларускай. Тое, што ў народзе клічуць «трасянкай», — бессаромны зьдзек з абедзьвюх моў. Калi сёньня мы страцім мову, то заўтра страцім культуру, самабытнасьць… А цi застанецца тады беларускi народ? Можа, праз колькi год нашчадкi будуць шукаць нас у энцыкляпэдычным слоўнiку на лiтару «Б»?
Людзi, адумайцеся!
Кацярына Крыванос, школьніца, Менск
