Выцісканьне іншадумцаў за мяжу робіцца галоўнай тактыкай уладаў
22.06.2006 / 20:38
Краіна захлынаецца ў судовых працэсах. Віцебск – бунтаўцы. Жлобін – маладафронтавец Зелянкоў… Штодня новыя і новыя паведамленьні пра крымінальныя і адміністрацыйныя справы. Думалася, што па выбарах усё супакоіцца. Але ўлада працягвае ціск.
Краіна захлынаецца ў судовых працэсах. Віцебск – бунтаўцы. Жлобін – маладафронтавец Зелянкоў… Штодня новыя і новыя паведамленьні пра крымінальныя і адміністрацыйныя справы. Думалася, што па выбарах усё супакоіцца. Але ўлада працягвае ціск.
Мілінкевіч абяцае дапамогу пацярпелым – навучаньне ці працу за мяжою. Уладам гэта толькі й трэба.
Сябры з розных куткоў краіны распавядаюць тое самае. Найбольш актыўных дзеячоў спрабуюць выціснуць за мяжу. Як некалі ў СССР і ПНР. Людзей звальняюць з працы, заводзяць крымінальныя справы, але не пазбаўляюць магчымасьці ўцёкаў. Не касуюць у пашпартах штэмпэляў на выезд. Нават падпіскі не бяруць. А знаёмыя міліцыянты, за чаркай, раяць ахвярам зьяжджаць, бо інакш «абавязкова пасадзяць». На хімію, а можа і…
Выціскаюць, каб тут і знаку не было вальнадумству.
Тут ужо кожны вырашае сам: зьяжджаць ці не.
Шмат, хто застаўся ці застаецца, каб ісьці да канца як Севярынец, Фінькевіч, Дашкевіч, Ляшкевіч. Іншым патрэбная адукацыя, праца. У кожнага свая сытуацыя. Мы, сябры ці паплечнікі пацярпелых, мусім спакойна ставіцца да кожнага рашэньня. Без пагарды і з сэрцам.
Руслан Равяка
Баранавічы