«Budziem paścicca dobrym pastom, pryjemnym Hospadu; Sapraŭdny post — adviarnieńnie ad złoha, ustrymlivaść jazyka, admaŭleńnie ad złości, adłučeńnie ad pažadańniaŭ, namovaŭ, many i łamańnia prysiahi. Admoviŭšysia ad hetaha ŭsiaho, post budzie sapraŭdnym pastom». (Viačernia paniadziełka pieršaha tydnia postu.)
U paniadziełak 11 lutaha biełaruskija kataliki vizantyjskaha abradu raspačynajuć Vialiki post. Dla viernikaŭ Čatyrydziasiatnica — heta čas asablivaj malitvy, postu, učynkaŭ miłasernaści i duchoŭnaj padrychtoŭki da śviata Paschi.
Pieradpaschalny post nazyvajuć vialikim nia tolki z pryčyny jaho praciahłaści, ale najpierš dziela jaho značeńnia ŭ žyćci Carkvy i kožnaha chryścijanina. Historyja Vialikaha postu maje doŭhuju i bahatuju tradycyju, jakaja siahaje apostalskich časoŭ. Pieršapačatkovaja praktyka abmiažoŭvała post adnym ci dvuma dniami, časam saraka hadzinami, potym adnym tydniem ci dvaccaćciu dniami, i paśla doŭhaj evalucyi ŭ IV stahodździ kančatkova aformiłasia u sučasnuju Čatyrydziasiatnicu.
Choć my i kažam pra
Tradycyjnaja praktyka postu praduhledžvała admaŭleńnie ad miasa i małočnych praduktaŭ ciaham usiaho postu. Užyvańnie ryby taksama abmiažoŭvałasia subotami i niadzielami i śviatam Dabravieščańnia. Trochi čaściej dazvalaŭsia alej. Ježu možna było prymać tolki adzin raz na dzień. Najbolš strohim post byŭ u pieršy i apošni (Vialiki) tydni, a taksama ŭ paniadziełki, sierady i piatnicy.
Apošnim časam
Kamientary