Jamu padparadkavanyja ŭsie haliny ŭłady: zakanadaŭčaja, vykanaŭčaja i sudovaja. Biełaruś nazyvajuć «apošniaj dyktaturaj Jeŭropy».Prezident u Biełarusi maje nieabmiežavanuju ŭładu i, praktyčna, dyktatarskija paŭnamoctvy.
Łukašenka kiruje Biełaruśsiu ŭžo 19 hadoŭ, bolš čym Brežnieŭ — Savieckim Sajuzam.
Łukašenka ŭmiešvajecca ŭ samyja roznyja pytańni: ad ekanomiki da sportu, ad vypusku słuckich pajasoŭ da vytvorčaści marmurovaha miasa. Jahonym chobi źjaŭlajecca chakiej. Publična havoryć tolki pa-rusku, pa-biełarusku za 19 hadoŭ vystupaŭ usiaho niekalki razoŭ.
Maje troch synoŭ. Sistemy ŭłady i prapahandy zbudavany tak, što ŭłada moža pierajści adnamu ź ich, ale sam Łukašenka abviarhaje takoje žadańnie.
***
Cytata: «Narod biełaruski ryzyknuŭ i abraŭ mianie prezidentam. Heta byvaje nadzvyčaj redka ŭ historyi i bolš, mahčyma, nie budzie».
Abjektyŭka
Nar. u 1954 u Kopysi (Aršanski rajon). Hadavaŭsia ŭ vioscy Aleksandryja (Škłoŭski rajon). Skončyŭ Mahiloŭski piedinstytut (1975) i Horackuju sielhasakademiju (1985). Słužyŭ u pamiežnych vojskach KDB SSSR (1975—1977). U 1977—1978 — sakratar kamiteta kamsamoła Mahiloŭskaha harcharčhandlu. U 1978—1980 — adkazny sakratar Škłoŭskaj rajonnaj arhanizacyi Usiesajuznaha tavarystva «Viedy». Ad 1979 — člen KPSS. U 1980—1982 — palitruk va Uzbrojenych siłach SSSR. U 1982—1983 byŭ namieśnikam dyrektara kałhasa «Udarnik» (Škłoŭski rajon). U 1983—1985 byŭ namieśnikam dyrektara kambinata budmateryjałaŭ u Škłovie. U 1985—1987 — sakratar partkama kałhasa imia Lenina Škłoŭskaha rajona. Ad 1987 hoda — dyrektar saŭhasa «Haradziec» Škłoŭskaha rajona. U 1989 bałatavaŭsia na vybarach narodnych deputataŭ SSSR, ale prajhraŭ Viačasłavu Kiebiču. U 1990 abrany ŭ Viarchoŭny Saviet. U 1994 abrany prezidentam Biełarusi.
U davieranaj asoby Łukašenki zabrali biznes pad Hrodnam: «Na paroh vyjšaŭ niejki mužyk i zajaviŭ, što ŭpieršyniu mianie bačyć»2
Kamientary