Pra heta było skazana ŭ vinšavalnym słovie ministra zamiežnych spraŭ Litvy Linasa Linkiavičusa z nahody adkryćcia Dzion Litvy ŭ Biełarusi.Tekst vinšavańnia źmieščany na sajcie Litoŭskaha pasolstva ŭ Biełarusi. Jaho začytaŭ pasoł Evałdas Ihnatavičus.
Hety hod asablivy dla Litvy – my adznačajem 150-ja ŭhodki paŭstańnia 1863-ha hoda, nieŭzabavie prymiem kiravańnie Jeŭrasajuzam [z 1 lipienia]. Abodva hetyja fakty źviazanyja i z susiedniaj Biełaruśsiu – pieršy jak znak ahulnaj historyi, druhi – jak znak jeŭrapiejskaha susiedstva,- havorycca ŭ vinšavańni. Pamiž hetymi datami – dziesiacihodździ vojnaŭ i padziełaŭ, sproby adnavić dziaržaŭnaść.
Radasna, što praz uvieś hety dramatyčny čas litoŭski i biełaruski narody zachavali tradycyi dobrasusiedstva, što stvaralisia stahodździami.
Litoŭcy i biełarusy istotna spryčynilisia da stvareńnia rehijanalnaha i jeŭrapiejskaha identytetu, u Vialikim Kniastvie Litoŭskim zachoŭvajučy mirnaje suisnavańnie roznych nacyjanalnaściaŭ, relihij i movaŭ, jakoje ŭ našych krainach šanujecca i dahetul.
Našu ahulnuju histaryčnuju i kulturnuju spadčynu my pavinny pradstavić šyrokamu śvietu, ale pierš za ŭsio my majem nanoŭ adkryć adno adnaho, bo dziesiacihodździ, što minuli, na žal, pakinuli nie adnu biełuju plamu.
Z metaj pradstavić našaj susiedcy Biełarusi Litvu našych dzion, my padrychtavali pieršyja «Dni Litvy», jakija prezientujuć i histaryčnuju, i sučasnuju Litvu – jaje vyjaŭlenčaje mastactva, teatr, litaraturu i inšyja mastactvy, a taksama mahčymaści turyzmu i ekanamičnych suviaziaŭ.
Nu a kali «Dni Litvy» padyjduć da kanca, my pačniem staršynstva Litvy ŭ Jeŭrasajuzie, jakoje adkryje novyja mahčymaści dla Biełarusi i inšych uschodnich krain-susiedak. Dyk budziem praciahvać dobryja tradycyi minułaha i vykarystajem mahčymaści sučasnaści – budziem daviedvacca, padtrymlivać adnosiny, stvarać.
Piać faktaŭ pra Natallu Piatkievič — samuju ŭpłyvovuju čynoŭnicu Biełarusi da źjaŭleńnia Kačanavaj i Ejsmant26
Kamientary