Dyk voś ažno jak zabaleŭ kramloŭskamu aŭtakratu bunt u susiedniaj dziaržavie suprać jahonaha impieryjalizmu i źviaržeńnie jahonaha «zakonnaha» vasała. Pierad karnaj ekśpiedycyjaj nie mohuć strymać ni mižnarodnyja damovy, ni ekanamičnyja nastupstvy, ni pratest mižnarodnaj supolnaści, ni pierśpiektyva hibieli sotniaŭ ludziej. Pucin reahuje na padziei na Majdanie ŭsio roŭna, niby heta byli padziei na Bałotnaj płoščy abo sproba adnaho z subjektaŭ RF adździalicca i abvieścić niezaležnaść. U vačach Kramla Ukraina – heta vasał Rasiei, i na hetym kropka. I pryhadvajecca biblejnaje: «Kali ź zialonym drevam takoje dziejecca, to što stanie z suchim?» Kali Impieryja advažyłasia pacyfikavać amal 50-miljonnuju krainu z mocnaj nacyjanalnaju tojesnaściu, to što moža stacca z 10-miljonnaj – sa słaboj tojesnaściu i kvołymi padmurkami dziaržaŭnaha suvierenitetu?
Viasna 2014 hoda pavinna stać časam abudžeńnia. Siońnia nichto ŭ rehijonie nie moža adčuvać siabie biaśpiečna. Kreml, jak vidać, pierachodzić da realizacyi daŭno vyhadoŭvanych płanaŭ pa stvareńni jeŭraazijatyčnaj prastory. Čas pieramovaŭ, kampramisaŭ, dyskusij — ź jaho pazicyi — praminuŭ. Nastaŭ čas Ahniu i Miača.
Ideałohija jeŭraazijatyzmu tolki vonkava moža zdavacca dziŭnavataj i słabieńkaj kanstrukcyjaj. Nasamreč ža jana stała niefarmalna-aficyjnaj daktrynaj Kramla. Jana replikujecca i tranślujecca pa televizii, u ścienach samych roznych VNU, a pieradusim – unutry rasiejskich siłavych struktur. Z kanca 90-ch darahim hościem, a časam i haspadarom šerahu ideałahičnych i adukacyjnych mierapryjemstvaŭ dziaržaŭnaha ŭzroŭniu źjaŭlajecca hałoŭny žrec jeŭraazijatyzmu – Alaksandr Duhin.
Słova «žrec» tut užyta nie ŭ mietafaryčnym, a ŭ litaralnym sensie. Duhin časta vystupaje z paznakaj «fiłosaf», «sacyjołah», «intelektuał». Navukovaja vartaść jahonych tvoraŭ nieadnarazova była abjektam vykazvańniaŭ jak rasiejskich, tak i zamiežnych navukoŭcaŭ. Duhin źjaŭlajecca «fiłosafam» abo «sacyjołaham» prykładna ŭ tym ža sensie, u jakim Stalin byŭ «vybitym fiłołaham» abo Łysienka «vybitnym bijołaham». Duhin – heta žrec-akultyst, jaki z maładych hadoŭ žyva cikavicca roznaha rodu mistyčnymi vučeńniami i praktykami, aryjentavanymi na zmročnyja baki čałaviečaj ekzistencyi. Jaho «fiłasofija» zvodzicca da apantanaści kultam Siły – brutalnaj i źniavolvajučaj Siły, jakaja nie pakidaje prava vybaru i mahčymaści novaha šancu.
U 80-ch Duhin byŭ členam «Čornaha ordena SS», u 90-ch – adnym ź lideraŭ «Nacyjanał-balšavickaj partyi», jakaja namahałasia spałučać nacyzm i stalinizm. Naprykancy ery Jelcyna Duhin sa svajoj ideałohijaj (lepš skazać: relihijaj) stanovicca častkaj kramloŭskaha isteblišmentu. Spačatku – daradca staršyni Dziarždumy Sielaźniova, paźniej – staršynia siekcyi «Centr hieapalityčnych ekśpiertyzaŭ» pry staršyni Dziarždumy, a z sakavika 2012 hoda – člen Ekśpiertna-kansultacyjnaj rady taksama pry staršyni Dziarždumy.
Duhin nie pierastaŭ zachaplacca vučeńniami fašystoŭskaha tołku. Choć zacikaŭleńnia da hitleryzmu jon zaraz nie demanstruje (jak toje rabiŭ u maładości), adnak nadalej nie chavaje simpatyi da tearetyka italjanskaha fašyzmu Julijusa Evoły, aktyŭna supracoŭničaje z francuzskim ideołaham «Novaj pravicy» Alenam de Bienua i praciahvaje svaje padarožžy ŭ śviet ezateryki i mistycyzmu. Tady jak jaho byłaja Nacyjanał-balšavickaja partyja zastałasia ŭ apazicyi, jon zrabiŭ staŭku na pranikańnie «ŭnutr» uładnych struktur Rasiei i ŭpłyvańnie na vialikuju palityku znutry. I nie praličyŭsia: u pucinskaj kamandzie jon znajšoŭ mnostva ŭdziačnych słuchačoŭ i enierhičnych realizataraŭ jahonaj mistyčnaj vizii.
Tymčasam my čujem, što Kreml abvieściŭ vajnu «neanacyzmu», jaki byccam by raspaŭzajecca pa Ukrainie. My bačym, ź jakoj lohkaściu kramloŭskaja prapahanda manipuluje paniaćciami i jak niaŭdała maskiruje šavinistyčny kampanient svajoj daktryny. Nikoli nie byŭ simpatykam ukrainskaha nacyjanalnaha radykalizmu, adnak baču vyraznuju roźnicu pamiž ukrainskim nacyjanalizmam i rasiejskim jeŭraazijatyzmam.
Ukrainski nacyjanalizm – pieravažna abarončy, z mocnym kulturnickim kampanientam i łahodnaj militarysckaj składovaj – ni ŭ jakoje paraŭnańnie nie idzie z ahresiŭnym, impieryjalisckim, akulturnym i sucelna militaryzavanym rasiejskim jeŭraazijatyzmam. Dadamo banalnuju, ale važnuju zaŭvahu, što ŭkrainskija nacyjanalisty – heta ŭsiaho tolki adna z siłaŭ, i daloka nie asnoŭnaja, jakaja stajała za padziejami Jeŭramajdanu.
Rasieja mieła šaniec stać kulturnaj impieryjaj. Rasiejskaja kultura — heta ahromnistaja prastora dynamičnych artefaktaŭ, jakija vałodajuć vialikim patencyjałam uździejańnia. Jak u krainach SND, tak i ŭ cełym rehijonie Rasieja mahła b stać mahutnym kulturnickim centram. I hetuju mahutnaść nichto nie zmoh by ŭ jaje zabrać. Mahła b, ale na žal, zaraz kramloŭski impieryjalizm źniščaje kulturnaje vymiareńnie patencyjału Rasiei.
Kreml prykładaje šmat namahańniaŭ, kab rasiejskaja kultura na doŭhija hady asacyjavałasia z hvałtam, brutalnaściu i cynizmam. Pucinski Kreml – heta vorah rasiejskaj kultury i rasiejskaj duchoŭnaści.
Praz svaju biazhłuzduju palityčnuju ekspansiju jany paralizujuć rasiejskuju kulturnuju ekspansiju.
Siońnia my musim prajavić hłybokuju salidarnaść z mužnym i hordym Ukrainskim Narodam. Ale patrebna taksama salidarnaść bolš šyrokaha maštabu. Treba, kab u rehijonie paŭstała mižnarodnaja – pieradusim duchoŭnaja – kaalicyja suprać kramloŭskaha jeŭraazijatyzmu. Pry hetym, nakolki heta mahčyma, nieabchodna staranna adroźnivać rasiejskuju kulturu i kramloŭski impieryjalizm. Rasiejskaja kultura – kaštoŭnaja i ŭzbahačalnaja, impieryjalizm – niebiaśpiečny i razburalny.
Słava Ukrainie! Žyvie Biełaruś!
