«Žančyna padyšła da bahažnika. Ja na jaje — stuknuŭ z razmachu»
U Minsku za žorstkaje zabojstva sudziać dvoch.
Hetaja sprava ŭskałychnuła Biełaruś letam 2013 hoda. Tady, 3 lipienia, minčanka Taćciana Słonimskaja pajechała na svaim aŭto ŭ jahady. I źnikła. Žančynu šukali ŭsioj krainaj, ale marna. Spačatku ŭ Maskvie znajšli jaje «Mazdu». A ŭžo paśla, pad Minskam, i samu žančynu. Niežyvoj. Tady ž pa padazreńni ŭ zabojstvie zatrymali i dvaich chłopcaŭ. Za imi vyjaviŭsia šlejf nieraskrytych złačynstvaŭ.
«Prosta stuknuŭ z razmachu»
Na łavie padsudnych — 21-hadovy Jaŭhien Kulik i 20-hadovy Mikałaj Łotyš. Minčuki. Abodva raniej byli asudžanyja za kradziažy. Kali na sudzie Kulik raskazvaje padrabiaznaści spravy (Łotyš admoviŭsia havaryć), stanovicca zrazumieła, što zabojstva było spantannym — žančyna apynułasia nie ŭ toj čas nie ŭ tym miescy.
U červieni 2013 chłopcy ździejśnili niekalki kradziažoŭ. A narabavanaje pryvieźli ŭ schovanku ŭ lesie kala vioski Pryleśsie. 3 lipienia jany vyrašyli padzialić rečy, kali tudy ž pryjechała Taćciana Słonimskaja.
«Pryjechali da schovanki na «Taŭryi», na voka padzialili. I ŭ hety čas prosta da nas padjechała taja žančyna. Pacikaviłasia, dzie jahady źbirajuć.
Pačali pakazvać joj u inšy bok. Jana krychu adjechała — ale ŭ zonie bačnaści zastałasia. Ja Łotyšu prapanavaŭ nie praciahvać, a pakul prosta źjechać», — tłumačyŭ na sudzie Kulik. I heta byŭ šaniec dla žančyny na ŭratavańnie. Ale jana nie čakała takoj raźviazki.
Kali chłopcy viarnulisia znoŭ u les, Taćciana ŭsio jašče źbirała jahady. «Łotyšu ŭsio telefanavali, padhaniali… Jon znajšoŭ klijenta, jaki hatovy byŭ kupić jaho častku narabavanaha. Zahruzili mašynu, raźviarnulisia…
Ja skazaŭ, što treba pazbavicca ad hetaj žančyny — jana bačyła, što ŭ nas schovanka. Jon niešta adkazvaŭ, ja nie pamiataju.
Ja abyšoŭ mašynu. U kišeni byŭ samarobny nož. Sačyŭ zdalok za joj. Adrazu navažycca nie moh.
I ŭ hety momant mnie patelefanavaŭ Łotyš: «Idzi siudy, mnie pazvaniŭ klijent». Adkazaŭ, kab jon jechaŭ, a ja pajdu paśla pieški. Žančyna padyšła da bahažnika. Ja na jaje — prosta stuknuŭ z razmachu. Paviarnułasia da mianie i pačała kryčać. Ja nanios jašče ŭdary nažom [ekśpierty paśla naličać nie mienš za 14]. Jana pavaliłasia.
Pačaŭ klikać Łotyša. Hladžu, a jon pacichu adjazdžaje. «Viarnisia!» — zakryčaŭ. Jon pakinuŭ mašynu i padyšoŭ. «Dapamažy, — kažu. — Cieła treba pakłaści ŭ bahažnik jaje mašyny». Jon nie piarečyŭ. Ja za nohi ŭziaŭ, jon pad ruki. Tam viadzierka ź jahadami było — durnicy… Ja sieŭ za rul «Mazdy». Łotyš — u «Taŭryju», — biez emocyj Kulik apisvaŭ, što i jak rabili.
Łotyš pajechaŭ napieradzie. Jon pavinien byŭ papiaredzić pa telefonie, kali pa darozie budzie milicyja.
Pry vyjeździe na mahiloŭskuju trasu jany raźjechalisia. Łotyš viarnuŭsia ŭ horad, a Kulik skiravaŭsia ŭ bok vioski Zabałaćcie, dzie była dača baćkoŭ. «Viedaŭ, što niedaloka ad vioski jość bałota». Schadziŭ na daču pa rydloŭku. «I pajechaŭ dalej — šukać, dzie možna pachavać». Jamu vykapaŭ u lesie. Kali dastavaŭ cieła, z palcaŭ źniaŭ try załatyja piarścionki. Pa darozie nazad spaliŭ dakumienty žančyny i mabilniki.
U hety momant jon prydumaŭ ceły płan. Jość sajuznaja dziaržava i adkrytaja miaža z Rasijaj. Kulik vyrašyŭ kupić padroblenyja dakumienty ŭ Minsku i pradać mašynu ŭ Maskvie. Hladziš na hetaha chudarlavaha nievysokaha chłopca i dzivišsia, jak u jaho hałavie ŭ stresavaj situacyi skłałasia cełaja schiema. A jon ža siaredniuju škołu ledź skončyŭ. I ŭsio z takim strohim raźlikam.
Kulik pieradaŭ Łotyšu svajo adzieńnie ŭ kryvi, kab toj pazbaviŭsia ad jaho. A sam pajechaŭ pa dakumienty: «Ja chacieŭ pradać mašynu. Patrebny byli techpašpart, tranzitnyja numary. Źniać z uliku. Toj čałaviek sam drukuje, zapaŭniaje, piačatku stavić».
U Maskvu vypraviŭsia z kiroŭcam: paprasiŭ adnakłaśnika adahnać mašynu, bo sam nie mieŭ pravoŭ. Pa darozie ŭ raku vykinuŭ nož.
U rasijskaj stalicy ŭ łambard zdaŭ załatyja piarścionki Słonimskaj (prykładna za $200). Adnakłaśnika pasadziŭ na ciahnik da Minska. A sam jašče dva dni zastavaŭsia ŭ horadzie.
Jon prapanavaŭ mašynu znajomamu Dźmitryju Čajkoŭskamu. Adkul aŭto, nie raskazvaŭ. A toj bieź lišnich pravierak i pytańniaŭ kupiŭ — za 185 tysiač rasijskich rubloŭ (kala $5500). Heta značna zanižanaja cana. Prakuror acaniŭ košt mašyny ŭ $14 tysiač. Doma Kulik pieradaŭ Łotyšu $500.
Mašyna — na Piatroŭcy
Ale ŭžo praz tydzień patelefanavaŭ Čajkoŭski. Prasiŭ pryvieźci pustyja padrobnyja dakumienty na aŭtamabili. «U Maskvie sustrelisia ŭnačy. Jon skazaŭ, što mašyna taja na Piatroŭcy — zatrymanaja. Maŭlaŭ, treba vyrašać niešta, bo ja ich padstaviŭ. Napisaŭ raśpisku, što heta ja pradaŭ jamu «Mazdu». Addaŭ 2600 ci 2700 dalaraŭ, dakumienty, jakija pryvioz. I vinien byŭ jašče 5000 dalaraŭ». Jon byŭ pastajannym klijentam biełarusa. Tak, u Minsku za $100 nabyvaŭ adzin techpašpart, a pradavaŭ Čajkoŭskamu pa $700. Biznes, adnak.
Miž inšym, Dźmitryj Čajkoŭski z kanca 2011 znachodzicca ŭ fiederalnym vyšuku. «Pakolki Dzima — bandyt, daviałosia jamu viarnuć hrošy», — tak Kulik tłumačyŭ padčas rasśledavańnia.
Paśla takoj razmovy ŭ Maskvie jon adpraviŭsia ciahnikom u Minsk. Papiaredziŭ siabra, kab toj sustreŭ na čyhunačnym vakzale. Tam ich abodvuch i zatrymali.
Kulik i Łotyš nie admaŭlajuć svajoj viny.
Tolki ź niekatorymi detalami ŭ abvinavačańni nie pahadžajucca. Niahledziačy na roznyja roli ŭ zabojstvie, im abodvum pahražaje samaje surovaje pakarańnie — ažno da rasstrełu. Dzieci Taćciany Słonimskaj padtrymlivajuć samaje žorstkaje pakarańnie zabojcam svajoj maci.
…«Mahčyma, u toj momant prosta mocna spałochaŭsia. Nie ŭ mašynie pytańnie — u mianie byli i lepšyja. Nie chacieŭ bolš trapić u turmu», — tak tłumačyŭ na sudzie Kulik. Łotyš papraviŭ siabra: zabiŭ žančynu vyklučna z-za toj mašyny. Jak sudździa pastavicca da sproby Kulika prykryć svaju razvažlivaść zvyčajnym społacham? Hetaja akaličnaść moža niaznačna paŭpłyvać na prysud.
Kamientary