1. Nizki prestyž prafiesii vykładčyka
Praca vykładčykaŭ, jak i inšych biudžetnikaŭ, u Biełarusi apłočvajecca pavodle astatkavaha pryncypu. Suadnosna, pavodle astatkavaha pryncypu abituryjenty vybirajuć piedahahičnyja śpiecyjalnaści. Adsiul chraničny niedabor i nizki prachadny bał. U vyniku majem vypusknikoŭ sa słabym uzroŭniem viedaŭ i, jak śledstva, jakaść vykładańnia, jakaja padaje z hoda ŭ hod. Zamknionaje koła.
2. Niametavaje vykarystańnie navučalnych hadzin
Usim dobra viadomaja praktyka: zamiest tych ci inšych zaniatkaŭ studenty (časta na čale z vykładčykam) u dabravolna-prymusovym paradku iduć stvarać masavaść na chakiej/parad/kancert, udzielničajuć u subotnikach i inšych dziaržaŭnych mierapryjemstvach. Ci paśpieje vykładčyk vyčytać prahramu, mała kaho chvaluje.
3. Dypłom «za zasłuhi pierad VNU»
U kožnym univiersitecie jość studenty, jakich praktyčna nie byvaje na parach. Ale kali vykładčyk abjektyŭna nie maje za što pastavić takomu studentu navat čaćviorku, jaho vyklikajuć u administracyju i šmatznačna kažuć: «Nu, vy ž razumiejecie…»
4. Płatniki, jakija pryjšli pa «koračku»
Časty vypadak: poŭnaja adsutnaść matyvacyi da navučańnia i viedaŭ u hałavie. Ale ž jon płacić hrošy!.. I atrymlivaje roŭna taki samy dypłom, jak jaho adnahrupnik, jaki sumlenna ŭsio vučyŭ i zdavaŭ.
5. Prahramy navučańnia
Albo jany maralna sastarełyja, i studenty vyvučajuć pradmiet pa padručnikach 50-hadovaj daŭniny, albo nastolki novyja, što materyjałaŭ pa ich niama ŭ pryncypie. Za 3 hady vykładańnia profilnaha pradmieta ŭ mianie nie było nivodnaha padručnika, jakim možna było b skarystacca pry padrychtoŭcy da zaniatkaŭ – tolki napracoŭki kaleh i svaje ŭłasnyja. Studenty ŭ toj čas vydatkoŭvajuć vializnyja sumy na razdrukoŭki. Heta, viadoma, tyčycca nie ŭsich pradmietaŭ i nie ŭsich vnu, ale źjava ŭsio ž raspaŭsiudžanaja.
