U Koŭnie, va Univiersitecie Vitaŭta Vialikaha, praciahvajecca 4-y Kanhres daśledčykaŭ Biełarusi. Jon sabraŭ 480 daśledčykaŭ z usiaho śvietu na 15 siekcyj, jakija achoplivajuć palityčnyja navuki, ekanomiku, historyju, fiłałohiju, sacyjałohiju.
Siarod cikavych dakładaŭ, što prahučali ŭ subotu, — vystup historyka z uschodniebiełaruskaha horada Kryčaŭ Siarhieja Astankoviča.
Jon raskazaŭ pra Karala Barysoviča. Heta byŭ šlachcic, jaki žyŭ u rodavym majontku Razalmaŭ. Tady heta byŭ Klimavicki paviet. Ciapier Chocimski rajon Mahiloŭskaj vobłaści. Cikava, što ŭ vioscy Razalmaŭ vyrasła ciapierašniaja staršynia Nacyjanalnaha banka Nadzieja Jermakova.
Barysovič naradziŭsia ŭ 1887 hodzie. Z maładości cikaviŭsia biełaruskimi spravami, uzhadvaŭ, jak u ich na Mahiloŭščynie chadzili staryja biełaruskija tvory, jak «Taras na Parnasie». Byŭ paet, pakinuŭ pa sabie polskamoŭnyja ŭspaminy, jakija pisaŭ usio žyćcio i jakija častkova zachavalisia.
Barysovič sam va ŭspaminach nazyvaŭ takich ludziej, jak jon sam, Gente Albaruthenus, Natione Polonus. Jon byŭ, jak udakładniŭ inšy vystupoŭca, Źmicier Maćviejčyk, typovym pradstaŭnikom «kresovaha ruchu». Biełaruś ad Polščy jon nie adździalaŭ. Kompleks vyšejšaści palakaŭ jamu byŭ ułaścivy. Ale ŭ toj ža čas jon maryŭ i pra nacyjanalnaje adradžeńnie «biełaruskaha ludu». I sam vydatna havaryŭ pa-biełarusku. I idealizavaŭ minułaje Biełarusi.
Zadumaŭ u Mahilovie vydavać biełaruskamoŭnuju hazietu, hatovy byŭ dać na heta hrošy. Viadomaja jahonaja pierapiska z Vacłavam Łastoŭskim na hetuju temu. Praŭda, hazieta tak i nie źjaviłasia.
Zatoje Barysovič, siarod inšaha, śćviardžaŭ u svaich uspaminach, što davaŭ hrošy i na vydańnie zbornika Maksima Bahdanoviča «Vianok».
Pamior Karal Barysovič u 1967 hodzie ŭ Zaleśsi-Dolnym pad Varšavaj.
