22 studzienia ŭ Homieli adznačali hadavinu z dnia trahičnaj śmierci biełarusa Michaiła Žyźnieŭskaha. Jaho zabili strełam u serca na vulicy Hrušeŭskaha ŭ Kijevie.
U Homiel da Niny i Michaiła Žyźnieŭskich, baćkoŭ hieroja «Niabiesnaj sotni» išli svajaki i znajomyja, homielskija hramadskija aktyvisty.
Pryjechaŭ padtrymać siamju hieroja i vykazać padziaku za syna j daradca ŭkrainskaj ambasady ŭ Miensku Valer Džyhun, a z Kijeva — znajomyja Michaiła Žyźnieŭskaha pa Jeŭramajdanu.
Apoŭdni ŭsie vypraviłasia na mohiłki ŭ viosku Ściah Pracy, dzie pachavany Michaił Žyźnieŭski. Ściah Pracy — da pierajmienavańnia vioska nazyvałasia Abrezy — heta radzima maci Michaiła. Dziacinstva Mišy, pa sutnaści, tut i prachodziła.
Mahiła Žyźnieŭskaha ŭsia ŭ viankach, źlohku pryciarušanych śnieham. Kryž i časovy abielisk abvityja nacyjanalnym ukrainskim ściaham.
Tut užo staić žałobny košyk z błakitna-žoŭtymi kvietkami i nadpisam na stužcy takich ža koleraŭ: «Hieroju Niabiesnaj Sotni Michaiłu Žyźnieŭskamu» — heta ad ukrainskaj ambasady ŭ Minsku.
Baćki Michaiła Žyźnieŭskaha.
Maci.
Nina Žyźnieŭskaja praź ślozy apaviadaje, što mnohija błakitna-žoŭtyja ściažki byli pazryvanyja, a stužka z nadpisam «Hieroju Niabiesnaj Sotni ad Charkava» — razrezanaja. Baćki znajšli jaje kinutaj za dziasiatki metraŭ ad mahiły, padabrali j prymacavali nazad da žałobnaha košyka z Charkava. Hetak było i sa ściaham.
«Siońnia byli z ukrainskaj ambasady — ja im pra heta ŭsio raspaviała. Jany adkazali, što buduć źviazvacca z Alaksandram Łukašenkam, ź miascovaj uładaj. I ja budu zaraz damahacca vychadu na Piatra Parašenku, kab Ukraina dapamahła mnie abaranić mahiłu syna. Pa-inšamu nie atrymajecca. Bo ŭsio tut razvalać, razburać. Tym bolš što našy biełarusy źbirajuć srodki na pomnik Mišu».
Zaviaršyłasia ŭšanavańnie pamiaci Michaiła Žyźnieŭskaha paminalnaj viačeraj u kaviarni ŭ Homieli.
