Eks-kandydat u prezidenty na vybarach 2010 hoda Mikałaj Statkievič sam choča znachodzicca ŭ turmie. Dla ŭłady toje, što jon siadzić, nie treba i navat škodna. Pra heta Alaksandr Łukašenka zajaviŭ u intervju miedyjachołdynhu Bloomberg, televiersiju jakoha pakazaŭ telekanał Biełaruś-1 uviečary 2 krasavika.
Adkazvajučy na pytańnie žurnalista, ci treba, kab piaciora kandydataŭ u prezidenty paśla vybaraŭ 2010 hoda apynulisia ŭ turmie, a adzin da hetaha času tam siadzieŭ, Łukašenka zajaviŭ: «Absalutna nie treba. Heta škodna, pierš za ŭsio dla mianie. Ale jany ž pajšli [u turmu] nie tamu, što jany byli kandydatami ŭ prezidenty. Vy ž pahodziciesia, što jany dla mianie nijakimi kankurentami nie byli?.. Ale jany parušyli zakon, hruba parušyli zakon. Heta było źviazana z destabilizacyjaj stanovišča ŭ krainie».
«Čaćviora nie chacieli być u turmie. Jany nie ŭ turmie. Adzin, jaki siońnia znachodzicca tam, jon choča być viaźniem, i jon ličyć, što «voś ja budu viaźniem, heta zrobić mianie hierojem u Biełarusi». Nu, dumać nie zabaroniena, chočaš tak — chaj budzie tak», — dadaŭ kiraŭnik dziaržavy.
Pry hetym Łukašenka zajaviŭ, što niespraviadliva śćviardžać, što ŭ Biełarusi niama apazicyi: «Jość apazicyja, častka ludziej, ź jakimi možna i treba vieści dyjałoh, razmaŭlać, pierakonvać ich. Siarod intelihiencyi vielmi šmat ich. Ale heta narmalnaja situacyja ŭ hramadstvie».
«Jość krajniaja apazicyja, radykalnaja apazicyja. Ja časta kažu, my viedajem ich pajmienna, hetych apazicyjanieraŭ. Hetaja hałoŭka, heta jadro apazicyjny — heta kala 400 čałaviek. Pa ŭsioj krainie. Voś jany źbirajucca zaŭsiody na roznyja mierapryjemstvy, niadaŭna mnie dałažyli, ja navat zabyŭsia, nie sačyŭ za hetym, jany adśviatkavali Dzień Voli. Heta takoje śviata apazicyjnaje. Nu i što vy dumali? U pačatku hetaha mierapryjemstva sabrałasia 350 čałaviek. Heta blizka da taho, pra što ja skazaŭ. Heta nieprymirymaja apazicyja. Im, čym horš u krainie, tym lepš», — zajaviŭ kiraŭnik dziaržavy.
Jon dadaŭ, što nie adkidaje hetych ludziej, ale nazyvaje ich «piataj kałonaj», tamu što «jany hatovyja na ŭsio, tolki kab im nie było horš».
«Jany hatovyja napierad siabie vypchnuć niejkija hrupy ludziej, kab jany pakutavali, ale tolki nie jany. Jany siońnia stajać na kaleniach u vas, amierykancaŭ, u jeŭrapiejcaŭ, u niemcaŭ — u Zachadu — prosiać hranty. «Dajcie hrošy, my tady budziem zmahacca z režymam». Ja žartam kazaŭ, nu dajuć tam fondy im niešta — heta taksama inviestycyi ŭ našu ekanomiku. Jany aŭtamabili kuplajuć, bienzin, chaty budujuć dla siabie. Nu kali łaska», — zajaviŭ Łukašenka.
Pry hetym jon dadaŭ: «Ale jak tolki jany zajaŭlajuć ab destabilizacyi abstanoŭki ŭnutry krainy i pačynajuć heta ažyćciaŭlać, my, viadoma, starajemsia heta spyniać. Pry hetym my nikoli, u adroźnieńnie ad vas u ZŠA, nie vykarystoŭvali vadamioty, ślozatačyvy haz i h.d. Daj boh, kab hetaha nikoli nie było».
«Tamu ŭ nas roznaja apazicyja, i ja narmalna heta ŭsprymaju — ja ž sam pryjšoŭ z apazicyi da ŭłady. I mnohija ludzi, narmalnyja, sa svaim mierkavańniem, sa mnoj syšli», — adznačyŭ Łukašenka.
Arhumienty siońniašniaj apazicyi ab tym, što sproby zmahacca za ŭładu ŭ krainie mohuć destabilizavać abstanoŭku i dać Rasii nahodu dla ŭmiašańnia, Łukašenka nazvaŭ sprobaj apraŭdać svaju niazdolnaść być «narmalnaj, cyvilizavanaj, jeŭrapiejskaj apazicyjaj». «Dobraje tłumačeńnie, mianie heta zadavalniaje», — dadaŭ jon.
