Na zapraŭkach «Słaŭnafty» ŭ Mahilovie razdavali bieł-čyrvona-biełyja stužki z arnamentam. Aŭtaŭładalniki čaplali ich da svaich mašyn.
Na zapraŭkach «Słaŭnafty» paćviardžajuć, što sapraŭdy 3 lipienia razdavali takija stužki, ale padrabiaznaściaŭ pra svaju akcyju paviedamlać nie pažadali. Zaznačyli tolki, što aŭtamabilisty brali stužki z achvotaj. Ciapier mašyn ź imi na haradzkich mahistralach niamała.
«Heta ž symbal biełaruski, a nia niejkaja tam hieorhijeŭskaja stužka. I ŭ biełaruskaj stužki kolery dobryja», — kaža adzin z mahiloŭskich aŭtaŭładalnikaŭ.
Jašče adzin surazmoŭca na svajoj mašynie maje «Pahoniu» i stužku, jakuju zajmieŭ na zapraŭcy.
«Dy padabajucca mnie hetyja symbali, — zajaŭlaje jon žurnalistu. — Nie padabajecca tolki ciapierašniaja ŭłada. Voś z-za hetaha i prymacavaŭ ich i budu vazić, i niachaj pasprabujuć zabaranić».
«Jakuju stužku mnie dali na zapraŭcy «Słaŭnafty», takuju ja i pačapiŭ, — kaža jašče adzin aŭtaŭładalnik.
«Tam jany lažali ŭ svabodnym dostupie — biary kolki chočaš. Kali b sam nabyvaŭ, to rabiŭ by, viadoma ž, niejki vybar, a tak dali — i paviesiŭ. Mnie naahuł padabajecca biełaruski arnament», — kaža surazmoŭca.
Choć mašyn ź biełaruskaj symbolikaj i paboleła, ich, adnak, zaŭvažna mieniej, čym z rasiejskaj atrybutykaj i hetak zvanymi hieorhijeŭskimi stužkami. Apošnim časam, praŭda, kolkaść mašyn z rasiejskimi ściažkami mienieje, a voś z aficyjnaj symbolikaj Respubliki Biełaruś stanovicca bolš.
