Zasnavalniki ŭkrainskaj kampanii pa vytvorčaści humarystyčnaha kantentu «Vaviorka-pradakšn» — try byłyja ŭdzielniki znakamitaj biełaruskaj kamandy Kłuba viasiołych i kiemlivych «ČP». Adzin ź ich — Dźmitryj Tankovič — siońnia papularny ŭkrainski televiadoŭca. Jon pačynaŭ svaju karjeru na biełaruskim telebačańni, ale nie ŭbačyŭ dla siabie pierśpiektyŭ u Biełarusi.
Dźmitryj naradziŭsia ŭ Minsku. Skončyŭ škołu sa srebranym miedalom. Atrymaŭ vyšejšuju adukacyju ŭ BDEU pa śpiecyjalnaści «ulik, analiz i aŭdyt u banku». Ciaham dvanaccaci hod byŭ udzielnikam kamandy KVK «ČP». Z 1999 hoda pačaŭ pracavać na biełaruskim telebačańni. Apošnija dziesiać hod supracoŭničaje z ukrainskim telekanałam STB u jakaści viadoŭcy prajektaŭ, samyja viadomyja ź jakich — «Ukraina maje talent», «Tancy z zorkami», «Tancujuć usie!».
Adzin z papularnych teleprajektaŭ na ŭkrainskim telebačańni — «Tancy z zorkami».
Dźmitryj žyvie ŭ Kijevie razam z žonkaj i dačkoj. U Minsku ž zastalisia maci z bratam dy trochi ŭspaminaŭ.
«Ja nie hladžu KVK»
— Vy pačynali miedyjnuju karjeru z KVK. Što aznačaje dla vas hetaja hulnia?
— KVK — heta maładość, pryhody i vielizarny dośvied. Ale ŭ peŭny momant my zrazumieli, što vyraśli i musim zrabić krok napierad. Było vielmi prykra, što my skončyli svoj šlach za adzin krok da pieramohi. Paśla zakančeńnia siezonu my jechali na hastroli ŭ depresii, ź jakoj vybiralisia paru miesiacaŭ. Sumnyja byli kancerty… Ale ž zdužali. Ciapier, kali prajšło adzinaccać hod, ja baču, što dla asabistaha rostu kožnaha z nas hetaja niezavieršanaść stała mahutnym šturškom da samaraźvićcia. Jana nadała nam rašučaści i trochi złości. My zrabili ŭsio, što možna było zrabić. Čas ruchacca dalej.
Kamanda KVK «ČP».
— Peŭna, uźnikaje žadańnie viarnucca ŭ toj čas?
— Byvaje, kali my źbirajemsia ź siabrami vypić i pahutaryć, źjaŭlajucca dumki: a pajedziem, zrobim kancert, uspomnim maładość! Ale nastupaje ranica, usio stanovicca na svaje miescy.
— Kali hladzicie KVK ciapier, napeŭna, dumajecie, što hulnia ŭžo nie taja, užo nie takaja śmiešnaja?
— Ja nie hladžu KVK. Niama kali, dy, ščyra kažučy, bajusia, što zachliśnie nastalhija. I tady pryjdziecca biehčy ŭ kijosk pa piva (śmiajecca).
Frahmient vystupu kamandy KVK «ČP». Numar «Punsovyja vietrazi», 2005 hod.
«Biełaruskija kanały nie zmahajucca za hledača»
— Jašče vy pracavali na biełaruskim telebačańni i navat u 2009 hodzie atrymali ŭznaharodu «Najlepšy viadoŭca». Ale ž nieŭzabavie my bačym vas u Kijevie, zrešty, jak i bolšaść byłych siabroŭ biełaruskaj kamandy KVK. Čamu tak?
— Niechta atrymlivaje asałodu ad taho, što maje. A mnie, kab pačuvać siabie dobra, treba raści. Da taho ž tvorčaje raźvićcio — luboje raźvićcio asoby — niepaźbiežna pavyšaje ŭzrovień finansavaha spakoju.
— A raści ŭ Biełarusi niamožna?
— Mnie stała zrazumieła, što pry tych umovach, što tam skłalisia, raźvićcio dla telebačańnia i dla miedyjnaj piersony prosta nie praduhledžanaje. Najpierš praz toje, što ŭsie kanały dziaržaŭnyja, i kankurencyi zusim niama. Jany nie zmahajucca za hledača, nie zacikaŭlenyja ŭ raźvićci, u vytvorčaści aryhinalnaha kantentu. Nie viedaju, jak ciapier, a kali ja źjazdžaŭ, navat z rejtynhami nichto nie pracavaŭ. Nie viedali, što heta i dla čaho.
— Va Ukrainie inakš?
— Tut amal niama dziaržaŭnych kanałaŭ. Jany raźvivajucca vielmi dynamična — vymušanyja raźvivacca, bo inakš nie vyžyvuć. Kožny ranak ja prahladaju rejtynhi prahram za minuły dzień i adrazu baču, padabajecca maja prahrama hledaču ci nie.
— Peŭny čas paśla adjezdu vy praciahvali paralelna pracavać u Minsku. Ci płanujucca zaraz niejkija sumiesnyja z BT prajekty?
— Pačniom z taho, što našyja topavyja prajekty na STB, kštałtu «Tancujuć usie!», jość u internecie. Tak što ich mohuć hladzieć (i hladziać) ludzi z roznych krain, u tym liku ź Biełarusi. Ja viedaju heta dakładna tamu, što na kastynhi pryjazdžaje vielmi šmat biełarusaŭ.
Dźmitryj z udzielnicaj prajekta «Tancy z zorkami» Taćcianaj Dohilevaj.
U miežach kampanii «Vaviorka-pradakšn» my z zadavalnieńniem supracoŭničali b ź biełaruskim telebačańniem. Ale pakul nie bačym zacikaŭlenaści. Naš siońniašni dośvied, skažam ščyra, nikomu ŭ Minsku nie patrebny.
U mianie skłałasia ŭražańnie, što Biełaruś u niejki momant zastyła i dahetul znachodzicca ŭ hetkim stanie. Akramia telebačańnia, toje tyčycca badaj što i ŭsiaho astatniaha. Ale mnie chočacca vieryć, što heta pytańnie času.
«Ja nie adchryščvajusia ad Biełarusi, ale Ukraina stała mnie rodnaj»
— U Biełarusi takija abstaviny praz kryzis?
— Ja dumaju, lubyja finansavyja składanaści — vydatnaja matyvacyja padniać piatuju kropku i pačać niešta rabić. Jak u luboj inšaj krainie, va Ukrainie taksama chapaje ludziej, jakija kažuć, što im ciažka. Čas kryzisu — udały dla samaraźvićcia: jon vymušaje ŭklučyć hałavu i pačać ruchacca. Ale projdzie jašče šmat času i źmienicca nie adno pakaleńnie, pakul my pačniom razumieć, što naš dabrabyt zaležyć nie ad taho, chto i jak kiruje krainaj. Jon zaležyć tolki ad nas.
— Jak tady spynić «uciečku mazhoŭ» z našaj krainy?
— Dla taho, kab ludzi nie źjazdžali, ich kraina pavinna być krainaj mahčymaściaŭ. Roŭnych dla kožnaha.
— A ci płanujecie sami viarnucca ŭ Biełaruś?
— Ja dla siabie nie pravodžu miežaŭ: tut Biełaruś, a tut Ukraina. U mianie biełaruski pašpart, u Minsku žyvuć maje maci i brat. Va Ukrainie ŭ mianie žonka i dačka. Ja viedaju biełaruskuju movu, praŭda, razmaŭlać na joj tut niama z kim. Vuču ŭkrainskuju. Ni ŭ jakim razie nie adchryščvajusia ad Biełarusi, jakuju lublu. Ale svaju budučyniu ja źviazvaju z Ukrainaj. Jana taksama stała mnie rodnaj.
Z žonkaj Volhaj.
— Navat vajna nie paŭpłyvała na płany?
– Pa ščyraści, ja nie razumieŭ, što mnie rabić. Było vielmi strašna. Dahetul mnie niespakojna za svaju siamju — žonku i dačku. Ź inšaha boku, ja viedaju, što dla Ukrainy heta jašče adzin šaniec. I dahetul maju nadzieju, što jon budzie vykarystany. Ukraina pierastanie być krainaj «saŭka» i stanie jeŭrapiejskaj. Ja vielmi vieru ŭ heta, i ništo nie pieraškadžaje mnie adkryta vykazvać svaju pazicyju.
