Aleh Trusaŭ: U majoj knizie niama cytat, jakija začytvali na rasijskim TB

Staršynia Tavarystva biełaruskaj movy Aleh Trusaŭ prakamientavaŭ pieradaču «Čas pakaža» na rasijskim Pieršym kanale. U prahramie aktyŭna cytavałasia i abmiarkoŭvałasia kniha «Historyja siaredniaviečnaj Jeŭropy V—ChV st.» Aleha Trusava. «Ale my sapraŭdnyja ruskija, a nie tyja, što źjavilisia ŭ 1497 hodzie. Jany — tatary», — začytvali ŭ efiry «vytrymki» z knihi.

Pavialičyć

«Samaje śmiešnaje, što tych cytat u knizie niama, — śmiajecca Aleh Trusaŭ. — Jany sieli ŭ halošu pa poŭnaj. Heta jak savieckaja prapahanda, jakaja nie čytała, ale asudžaje. Hetak i jany nie čytali maju knihu.

Dadzienaja cytata — heta humar z adnaho z maich intervju. Niekali Łukašenka skazaŭ, što my «ruskija sa znakam jakaści», jon časta intuityŭna, nie viedajučy, navat kaža pravilnyja rečy, tamu ja raźviŭ hetuju cytatu, pažartavaŭ. Chaj jany znojduć, dzie ja pišu takoje ŭ knizie?»

Aleh Trusaŭ kaža, što rasijskija televizijniki abryvali jahony telefon, zvanili razoŭ dziesiać. «Prapanoŭvali apłacić samalot, hatel. Ja rastłumačyŭ, što zaniaty, mahu pryjechać u kancy śniežnia, a jašče lepš u pačatku studzienia. Nie, my vas zapłanavali na ciapier. Jak heta zapłanavali? Kažu, davajcie ŭ Minsku zapišam, ci pa skajpie. Nie, ni ŭ jakuju».

Pa słovach spadara Trusava, u efir taksama klikali inšych viadomych historykaŭ i nie tolki — Valancina Hołubieva, Anatola Tarasa, Uładzimira Kołasa, Siarhieja Chareŭskaha, adnak usie jany adkazali admovaj.

Kniha «Historyja siaredniaviečnaj Jeŭropy V—ChV st.» vyjšła nakładam 300 asobnikaŭ. Na siońniašni dzień jana razyšłasia całkam. «Da kanca hoda płanujem pieravydać jašče 100—150 asobnikaŭ, a paśla vykładziem padručnik u adkryty dostup u internet», — kaža historyk.

Spadar Trusaŭ taksama pastajanny ŭdzielnik padobnych šou na biełaruskich telekanałach, my paprasili jaho paraŭnać ubačanaje. «Na hetym fonie Hihin prosta śviaty čałaviek, jon nikoli nie skatvajecca da abrazaŭ, bojek. A jašče Hihin naprykancy daje 30 siekund kožnamu, jakija nikoli pryncypova nie abrazaje. Dyj Hihin — heta ž naš čałaviek, vučań Valancina Hołubieva. Jon vydatna viedaje biełaruskuju historyju, a toje, što maje inšyja pohlady, dyk heta i jość demakratyja».

«U Rasii ciapier kryzis žanru. Im patrebnaja maleńkaja pieramožnaja vajna, — praciahvaje Trusaŭ. — Tamu jany i źviartajuć uvahu, to na Biełaruś, to na Prybałtyku. Łukašenka — małajčyna. Jon pakazaŭ, što samastojny palityk, a nie maryjanietka, nie vasał. U Rasii ŭsie dumali, što ŭ Biełarusi budzie baza vajskovaja, a Łukašenka znajšoŭ mužnaść admović. Toje samaje było i z pryznańniem Kryma, Asiecii i Abchazii».

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0