Što prykałoła ŭ apošniaj začystcy pa spravie 4 lipienia — šmat kaho pavincili na padstavie taho, što jany źniešnie byccam byli padobnyja na fatarobat chulihana. Ujaŭlaju praces stvareńnia taho partreta. Feljeton Lolika Uškina
Kabinet śledčaha
Śviedka (uvachodziačy): Možna? Ja adzin z tych, chto razam śpiavaŭ himn.
Śledčy: Vielmi pryjemna. Siadajcie, kali łaska. Ja viadu spravu pa vybuchu 4 lipienia. Nakolki nam viadoma, vy znachodzilisia na miescy chulihanskaj akcyi. My chacieli b, kab vy detalova apisali nam partret złačyncy. Naprykład, jakoha fasonu byli pampončyki na kaptury ŭ hnoma?
Śviedka: Hnoma? Jakoha hnoma?
Śledčy: Jaki arhanizavaŭ vybuch.
Śviedka: Pryčym tut hnom?
Śledčy: E‑e‑e, nie kažycie… Vy viedajecie choć by b adnaho hnoma, jaki aformiŭ padpisku na «Saŭbiełku»?
Śviedka: M‑m‑m‑m… Nu‑u, a Łazavik?
Śledčy: Łazavik nia hnom. Jon prosta nievyjazny.
Śviedka: Ale heta byŭ nia hnom. Heta byŭ zvyčajny čałaviek.
Śledčy: Nia chłusicie?
Śviedka: Słova pacana!
Śledčy (bieručy słuchaŭku): Pačakajcie troški. (U słuchaŭku). Alo, Piatrovič, admianiaj terminova pošuk hnoma ź biełaj łapacistaj baradoj, u čyrvonym žakiecie i botach 32‑ha pamieru, uzrostu prykładna 800—850 hadoŭ. Akazvajecca, heta byŭ čałaviek. Što? Što rabić z užo zatrymanymi hnomami? Nu, nia viedaju. Vypuskać treba, kali jany nie siabry «Maładoha frontu». Akiej. (Źviartajučysia da śviedki). Ciapier z vami. Z hetaj chvilinki paprašu być vielmi ŭvažlivym. Takim čynam, čałaviek. Kolki ŭ jaho było ruk?
Śviedka: Jak kolki? Dźvie.
Śledčy: Nahadvaju, što isnuje artykuł KK, pavodle jakoha my možam zasadzić vas na paru hadoŭ za toje, što vy dali śledztvu iłžyvuju infarmacyju. Akramia taho, my jašče nie adkinuli versii, što adzin z prysutnych pry vybuchu byŭ jaho arhanizataram. Dźvie ruki, kažacie. A kolki noh? Try?
Śviedka: Čamu? Dźvie.
Śledčy: Fajna! Koła padazravanych z kožnaj chvilinaj zvužajecca. Ciapier pra chvost. Jaki byŭ u jaho chvost — jak u paŭlina, katory, kali raspuskajecca, hraje adcieńniami koleraŭ na fonie sonca, abo jak u trytona?
Śviedka: Nie było ŭ jaho chvasta. Heta ž čałaviek!
Śledčy: Cikavy chodzić z vašych słoŭ partret złačyncy: čałaviek, dźvie ruki i dźvie nahi. Usio? Kryły, płaŭniki, sylikonavy chobat, akustyčnyja syhnały dla bijakamunikacyi kštałtu «b‑bie‑ie‑ie‑ie‑ie‑ie‑ie» abo «hajki na hałovach budziem zakručvać»?
Śviedka: Nie! Nie! Nie!
Śledčy: Mahu vam skazać tolki vialiki dziakuj. Vy afihienna dapamahli śledztvu. Dźvie ruki, dźvie nahi, čałaviek… My lohka vyličym hetaha ŭroda. Da pabačeńnia.
Śviedka: Usiaho dobraha.
Śledčy (bieručy słuchaŭku): Piatrovič, možaš kałupać na pahonie dzirku pad novuju zorku. Byŭ tolki, što ŭ mianie śviedka, daŭ samyja padrabiaznyja prykmiety złačyncy. Zapisvaj — čałaviek, dźvie ruki, dźvie nahi. Davaj infarmacyju ŭ vyšuk. (Kładučy słuchaŭku). Darečy, zdajecca, niadaŭna niedzie ja bačyŭ padobnaha typa. Blin! Voś pamiać! Jak złovim, treba budzie abaviazkova padlačycca — źjeździć u Baŭharyju. Pakul, zdajecca, ja jašče vyjazny.
Pad Varšavaj trahična zahinuŭ 31-hadovy biełaruski ravaryst Alaksandr Pustavitaŭ3
Kamientary