Łukašenka: Da naładžvańnia adnosinaŭ z Zachadam mianie padšturchnuŭ sam Pucin

Ciapierašniaje abvastreńnie adnosin pamiž Biełaruśsiu i Rasijaj, vierahodna, źviazanaje z peŭnaj naściarožanaściu z rasijskaha boku, što «Łukašenka paviarnuŭsia na Zachad» i «Biełaruś sychodzić», zajaviŭ biełaruski kiraŭnik 3 lutaha ŭ Minsku na sustrečy z pradstaŭnikami hramadskaści i ŚMI, piša BiełaPAN.

Pavialičyć

U biełaruska-rasijskich adnosinach, skazaŭ Łukašenka, apošnim časam «situacyja raźvivajecca niavažna». Jon pierakanany, što ŭ Rasii dziejničajuć «roznyja siły», pra słovy i ŭčynki jakich moža nie viedać prezident RF Uładzimir Pucin. «Na žal, jany (roznyja siły) siońnia roznyja i ŭ kiraŭnictvie krainy. Vielmi drenna, što niekatoryja rečy razychodziacca ź mierkavańniem abo rašeńniami samoha prezidenta. Ja pra heta svajmu siabru časta kažu, heta ŭžo nikudy nie varta», — skazaŭ aficyjny lidar.

«Makieja (ministr zamiežnych spraŭ) pačali dubasić, što jon tut hałoŭny vorah, što heta jon, a nie Łukašenka viadzie na Zachad Biełaruś, — adznačyŭ Łukašenka. — Jon čałaviek dalikatny, niešta napišuć, a jon pačynaje pieražyvać, chvalavacca. Nijaki Makiej biez zhody prezidenta nie viadzie pieramovy ni ŭ Brusieli, ni ŭ Bierlinie, ni ŭ Vašynhtonie».

Pavodle słoŭ biełaruskaha kiraŭnika, naładžvańnie adnosinaŭ z Zachadam pačałosia z padačy samoha Uładzimira Pucina: «Kali my siadzieli pad sankcyjami zachodnimi, kudy b Pucin ni pryjazdžaŭ, jak jon mnie kazaŭ (mabyć, u hetym jość niejkaja praŭda), jamu ŭvieś čas tykali, što jon padtrymlivaje dyktatara Łukašenku. Jon mnie raspaviadaŭ, jak jamu ŭ kanhresie ZŠA pramyvali mazhi. Jon mnie prama kaža: «Nie łajsia ty ź imi, znajdzi ty ź imi narmalnyja niejkija adnosiny». Klanusia, tak było zusim niadaŭna! I raptam zdymajuć z nas sankcyi. My ž nie prasili z nas sankcyi zdymać nikoli, u adroźnieńnie ad niekatorych našych susiedziaŭ».

Łukašenka źviarnuŭ uvahu na toje, što abvastreńnie biełaruska-rasijskich adnosin adbyvajecca nie ŭpieršyniu. Rasija časta «chapałasia za hazavuju, naftavuju trubu», heta «adbyvajecca i siońnia». «Heta ŭžo zvyčka takaja. Choć paśla ŭsiakich takich kanfliktaŭ, niachaj nie publična, ale mnie zaŭsiody kazali: «Tak, my paharačylisia». Nu niaŭžo nie paharačylisia? Nu navošta chapacca za žyvoje, navošta brać za horła?» — aburyŭsia jon.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0