Eks-kandydat u prezidenty Alaksandr Milinkievič adhuknuŭsia ŭ svaim fejsbuku na intervju Andreja Sańnikava, jakoje toj daŭ Radyjo Svaboda
«A navošta zaraz rabić pracu nad pamyłkami?» Tak adkazaŭ moj kaleha eks-kandydat u prezidenty Andrej Sańnikaŭ na pytańnie žurnalistki Radyjo Svaboda Hanny Soŭś pra vybary 2010 hoda i dadaŭ: «Nie mahu rabić pracu nad pamyłkami, tamu što nie liču, što my pamylalisia. Heta rečy, jakija ciapier prosta nie patrebnyja».
Z takim padychodam nielha pahadzicca, bo samakrytyčnaść - adna z važnych lidarskich, dy i ŭvohule, čałaviečych jakaściaŭ. Jana dapamahaje analizavać i prahnazavać. A prahnazavać sieńnia, jak nikoli, nieabchodna. Na kanu isnavańnie niezaležnaj Biełarusi.
U dzień vybaraŭ prezidenta ŭ 2010 hodzie adbyłasia arhanizavanaja śpiecsłužbami pravakacyja z rasijskim śledam. Čamu z rasijskim? Tamu što infarmacyja ab jaje padrychtoŭcy była viadoma jašče za paŭhady da trahičnych padziejaŭ. Tamu što ŭ vyniku byli nie tolki razhromleny biełaruskija demakraty, ale paciarpieli parazu i ŭłada i Zachad, jakija ŭ toj čas raspačali dyjałoh. Tamu što prajhrali usie biełarusy: pamiž Hrodna i Biełastokam iznoŭ vyrasła Bierlinskaja ściana. I ŭ rešcie tamu, što ŭ hety viečar pa ŭsich pazicyjach vyjhraŭ Kreml.
Pravakacyja była prymityŭnaj i jaje možna było spynić. Ale i ciapier na samyja surjoznyja pytańni my tak i nie majem adkazu. Čamu družyńniki kandydataŭ u kiraŭniki dziaržavy nie schapili za škirku pieršych «amataraŭ» bićcia škła ŭ Domie Urada i nie pieradali ich milicyi?
A ci byli ŭvohule padrychtavanyja družyny ŭ tych, chto zaklikaŭ na Płošču, jak toje rabiłasia da hetaha apazicyjaj, pačynajučy z 1989 hoda? Kim byŭ inicyjavany pierachod z Kastryčnickaj płoščy na płošču Niezaležnaści, jaki byŭ płan, jakija mety? Naprykład, viadoma, što Uładzimir Niaklajeŭ nie źbiraŭsia hulać pa horadu, jaho štab płanavaŭ ładzić kancert na miescy zbora. Ci nie z toj pryčyny jon byŭ źbity i niejtralizavany praz tych, kamu patrebny byŭ «malunak» i izalacija Biełarusi?
Andrej Alehavič, dazvolcie nie zhadzicca z Vašymi słovami: «Ja ŭsio skazaŭ u svajoj knizie, usie skazali». Niapraŭda, niama adkaza na samyja surjoznyja pytańni, tahačasnyja kandydaty ŭ prezidenty tak i nie zrabili publičnaha analiza padziej Płoščy-2010.
Dla dumajučych ludziej jasna, što Maskva padčas prezidenckich vybaraŭ 2001, 2006, 2010 hadoŭ z roznym pośpiecham realizoŭvała ŭ nas svaje scenary z dzvuma asnoŭnymi metami: padzialić prabiełaruskija i prajeŭrapiejskija siły, a Łukašenku asłabić i prymusić chutčej intehravacca. I častka našych pretendentaŭ u prezidenty śviadoma i nieśviadoma adyhrali ŭ hetym svaju rolu.
Siońnia adkaznaść demakratyčnaj apazicyi jak nikoli vialikaja, bo strata niezaležnaści moža adbycca i biez prezidenckaj kampanii. Tamu biez surjoznaj kaardynacyi dziejańniaŭ, biez supolnaha płanavańnia akcyj i biez padrychtoŭki instrumientaŭ niejtralizacyi mahčymych pravakacyj z boku «starejšaha brata», niebiaśpiečna zaklikać ludziej na mirnyja masavyja pratesty. U takim vypadku jany mohuć być skarystany na karyść susiedniaj impieryi, a nie biełaruskaj demakratyi.
Hodna adstojvać svabodu i spraviadlivaść. Ale abaviazkova razam zrabiŭšy pracu nad pamyłkami. Kab iści napierad, a nie kinuć iznoŭ krainu nazad.
Nam treba być pilnymi.
