U Minsku pačaŭsia sud nad hramadzianinam Rasii Kanstancinam Burykinym, viadomym jak «baciuška sa svastykaj». Jamu vystaŭlena abvinavačańnie za niezakonnaje zachoŭvańnie ahniastrelnaj zbroi, ale z abciažarvajučymi abstavinami za paŭtornaść ci hrupavoje złačynstva. Maksimalna mahčymaja adkaznaść pa hetym artykule — 10 hadoŭ pazbaŭleńnia voli z kanfiskacyjaj majomaści. Burykin zakryvaŭ svoj tvar ad reparcioraŭ.
Kanstancina Burykina zatrymali pry kancy listapada 2016 hoda, tady jon jašče de-fakta ŭznačalvaŭ Fiederacyju paŭerliftynha Biełarusi i byŭ baciuškam u pravasłaŭnym prychodzie vioski Hatava pad Minskam.
«Naša Niva» rabiła detalovaje rasśledavańnie žyćcia i dziejnaści hetaha čałavieka.
Čytajcie taksama. Rasśledavańnie: jak «baciuška sa svastykaj» rasparadžaŭsia biudžetnymi miljardami
Prakuror, začytvajučy abvinavačańnie, raskazaŭ, što Kanstancin Burykin u čas z 2001 hoda nabyŭ u nieviadomych asobaŭ, pry niavyśvietlenych abstavinach, niekalki pistaletaŭ — revalvier Nahan (kalibr 7,62) i Braŭninh (7,65).
Niekatoryja detali byli niaspraŭnyja, ale paśla zamieny pistalet možna było b vykarystoŭvać jak zbroju.
Taksama prakuror skazaŭ, što pry vobšuku ŭ listapadzie 2016-ha ŭ kvatery Burykina znajšli niekalki (try) patronaŭ roznaha kalibru dla hładkastvolnaj zbroi.
Śledstva ŭstanaviła, što Burykin nasiŭ zbroju z saboj, pierasoŭvaŭsia razam sa zbrojaj, čym parušyŭ artykuł 295 KK RB — druhuju i treciuju častku.
Što raskazaŭ Burykin pra tyja pistalety?
«U Respubliku Biełaruś ja pryjechaŭ u 1995 hodzie, ažaniŭsia, maju dazvoł na žycharstva, čatyroch dziaciej maju. U 1999 hodzie byŭ rukapakładzieny ŭ śviatara, skiravany ŭ Hatava budavać chram, paśla 17 hadoŭ prasłužyŭ tam.
U hety pieryjad, u 2000—2001 hodzie, ja byŭ pryznačany duchoŭnikam u RNIE, tady arhanizacyja nie była zabaroniena, ja ich akarmlaŭ 3—4 hoda, pravodziŭ duchoŭnyja hutarki, abrady. Na adnoj z takich sustreč mnie byli ŭručanyja ŭ padarunak hetyja pistalety, jakija ŭ mianie znajšli.
Ja spytaŭ, ci heta nie bajavaja zbroja? Mnie skazali, što heta staryja, niaspraŭnyja, nijakich prablem nie budzie. Ja pryniaŭ u padarunak, zachoŭvaŭ ich doma jak dobruju pamiać ad hetych ludziej. Dumki vykarystoŭvać ich supraćzakonna ŭ mianie nie było, paśla my z Hatava pierajechali ŭ Minsk, ja ich tudy pieravioz, jany tam zachoŭvalisia», — skazaŭ Burykin.
«Padčas vobšuku ŭ listapadzie, u mianie znajšli pistalety i patrony ŭ maim siejfie i inšym pakoi. Pra isnavańnie patronaŭ ja daviedaŭsia padčas vobšuku. Ja ŭ hety čas byŭ u ZŠA, vyrašaŭ pytańni pa arhanizacyi čempijanata śvietu pa paŭerliftynhu, mnie pazvaniła žonka i skazała, što ŭ nas doma vobšuk i znojdzienyja patrony. Ja pra ich isnavańnie nie zdahadvaŭsia, paśla vyśvietliłasia, što heta moj starejšy syn Siarhiej znajšoŭ ich na budoŭli, prynios dadomu. Ja niejak u kvatery bačyŭ u cackach niejkija hilzy, ja ździviŭsia, uziaŭ ich i pakłaŭ u siejf, kab paśla razabracca. Ale zabyŭ, praz roznyja prablemy ŭ fiederacyi paŭerliftynha», — patłumačyŭ taksama śviatar.
Pavodle jaho, synu na toj momant było 10—11 hadoŭ.
Burykin kaža, što sam vobšuk — heta vynik paklopaŭ «dabrazyčliŭcaŭ», jakija zajzdrościli jahonym pośpiecham u kiraŭnictvie fiederacyjaj paŭerliftynha i pisali zajavy ŭ milicyju.
Vinu jon pryznaje całkam, kaža, što adekvatny čałaviek i kab viedaŭ, što hetak moža padstavić siabie i svaju vialikuju siamju, to vykinuŭ by hetyja pistalety ci zdaŭ by ŭ milicyju.
Tut sudździa pačaŭ zadavać pytańnie pra RNIE, jon pacikaviŭsia, jakim čynam Burykin źviazaŭsia z hetaj arhanizacyjaj, ci byŭ u kursie ideałohii, jakuju vyznaje RNIE.
«Jany źviarnulisia ŭ jeparchijalnaje ŭpraŭleńnie, paprasili śviatara, heta hod 2000 prykładna, — skazaŭ Burykin.
— Mnie supracoŭniki jeparchii skazali, što mohuć pazvanić ludzi: «Chočuć sustrecca, pahavarycie ź imi, dapamažycie, hutarku duchoŭnuju praviadzicie, paśla spravazdaču daścio. Niedzie 4—5 sustreč było za čas raboty ź imi, ja zdavaŭ spravazdaču Fiłaretu. Sa mnoj ad RNIE kantaktavaŭ Andrej Sakovič.
Ja pravodziŭ malebny, abrady roznyja. Pra ideałohiju — ja i raniej viedaŭ, kali mnie prapanavali akarmlać, mianie heta zacikaviła, spačatku ničoha takoha nie bačyŭ, ale paśla ŭžo byli vielmi rezkija vykazvańni, jakija dla mianie nieprymalnyja. Ja zrazumieŭ, što prysutničaje destruktyŭnaść, pra što ja dakładvaŭ Fiłaretu, i mnie majo kiraŭnictva carkoŭnaje zahadała spynić kantakty — heta 2003 abo 2004 hod — jany ŭžo byli pryznanyja ekstrymisckaj arhanizacyjaj, ja spyniŭ kantakt».
