Fota z instahrama Alaksieja Vieniedziktava
«Ničoha asablivaha ŭ hetaj sustrečy nie było, — havoryć Vieniedziktaŭ. — Što datyčycca pytańniaŭ da Alaksandra Łukašenki, to ja mahu kazać pra temy, jakija ŭzdymaŭ sam. Heta pytańnie pa temie vizavaha, mytnaha kanfliktu, jaki ŭźnik pamiž Rasijaj i Biełaruśsiu i ciahniecca ŭžo hod. Spytaŭ pra tak zvany padatak na darmajedstva, i my z Alaksandram Ryhoravičam davoli mocna paspračalisia pa hetym pytańni. My ŭzdymali pytańnie pra kankurencyju pamiž biełaruskimi i rasijskimi tavarami. Nu, i inšyja pytańni, jakija zadavali maje kalehi».
«My damovilisia ź biełaruskim kiraŭnikom praciahnuć razmovu, - havoryć Alaksiej Vieniedziktaŭ. — 12—13 lipienia ŭ Minsku adbudziecca suśvietny kanhres Suśvietnaj asacyjacyi ruskamoŭnaj presy. Jon nas tudy paklikaŭ, i ja pajedu. Tamu my praciahniem našu razmovu, u tym liku i pa vynikach sustrečy Alaksandra Łukašenki i Uładzimira Pucina.
Ja ŭžo sivy voŭk i razumieju, što lidary dziaržavaŭ, kali sustrakajucca z redaktarami, nikoli całkam nie byvajuć ščyrymi… Ale nie, jon byŭ davoli… nie skažu ščyry, ale adkryty, (…) pramy, žorstki, u tym liku i kali ŭzhadvaŭ svaje adnosiny z Barysam Jelcynym, z prezidentam Kučmaj, z Pucinym, z Parašenkam…
Paŭtarusia, što mianie ździŭlaje ŭzrovień žorstkaści i adkrytaści, jakuju dazvoliŭ sabie Łukašenka. My ŭ Rasii ad hetaha krychu advykli. Naturalna, prezident Pucin našmat bolej dypłamatyčny. Naprykład, historyja z vysyłkaj u Azierbajdžan rasijskaha hramadzianina (havorka pra błohiera Alaksandra Łapšyna, jakoha zatrymali ŭ Minsku pa zapycie Azierbajdžana). Hety hramadzianin mieŭ try hramadzianstvy — rasijskaje, izrailskaje i ŭkrainskaje. Pa słovach Łukašenki, Biełaruś čakała, kali adna z hetych krainaŭ zabiare svajho hramadzianina. I, pa słovach Alaksandra Łukašenki, nichto nie pažadaŭ hetaha zrabić. Jon tak skazaŭ, ale heta ž možna i pravieryć! Dastatkova zadać pytańnie trom ministram zamiežnych spraŭ.
Alaksandr Łukašenka papraknuŭ mianie ŭ tym, što ja ź im nie razmaŭlaŭ užo hadoŭ tak z 10, što nie zaprašaju jaho ŭ efir, nie pryjazdžaju ŭ Minsk. Što ja mahu viedać pra Biełaruś paśla razmovy z prezidentam? Ja mušu tudy pryjechać! Što i zrablu 11 lipienia».
