Achviara NKVD moža stać i achviaraj «dekamunizacyi», piša Aleś Čajčyc.

U Bielsku-Padlaskim mohuć pierajmienavać vulicu Branisłava Taraškieviča, znakamitaha biełaruskaha linhvista i palityka, aŭtara pieršaj hramatyki biełaruskaj movy, deputata polskaha Sojma ŭ dvaccatyja hady, zakatavanaha savieckim NKVD ŭ 1938 hodzie.
Jak piša Gazeta Wyborcza, polski Instytut Nacyjanalnaj Pamiaci prapanoŭvaje pierajmienavać hetuju vulicu ŭ ramkach pracesu «dekamunizacyi» ŭ Padlaskim vajavodztvie.
Absurd: u sučasnaj Biełarusi represavany niezaležnik Taraškievič i nazvanaja ŭ jahony honar «taraškievica» — naadvarot, symbali antysavieckaści.
U honar Taraškieviča taksama nazvany biełaruski licej u Bielsku-Padlaskim. Ci prymusiać jaho taksama pierajmienavacca?
Taraškievič, mason i sacyjalist, u vyniku składanaj palityčnaj evalucyi staŭ adnym ź lidaraŭ Biełaruskaj Sialanska-Rabotnickaj Hramady i siabram prasavieckaj KPZB. Instytut Nacyjanalnaj Pamiaci, mahčyma, nia pamiataje, što pryčynaj palityčnaj evalucyi Taraškieviča była šmathadovaja dyskryminacyja biełarusaŭ u Zachodniaj Biełarusi. Taraškievič byŭ aryštavany palakami spačatku ŭ 1927 i druhi raz u 1931 hadach, i ŭ 1933 hodzie abmienieny z Franciškam Alachnovičam u ramkach abmienu palityčnymi viaźniami miž Polščaj i SSSR. U 1937 hodzie jon byŭ aryštavany ŭžo ŭ SSSR, razam z usimi paplečnikami pa zachodniebiełaruskim nacyjanalnym ruchu, i zabity.
Dla biełarusaŭ Taraškievič — važnaja histaryčnaja asoba, intelektuał i symbal zmahańnia za svaje nacyjanalnyja pravy.
A kanflikty vakoł historyi — heta naša supolnaja ŭschodnieeŭrapiejskaja biada.
Vojny na Bałkanach, aneksija Kryma i vajna na Danbasie, vuhorskija pahrozy Ŭkrainie z-za zakonu ab adukacyi — usio heta symptomy toj ža samaj chvaroby. Biełarusy ad hetaj chvaroby, na žal, taksama nie svabodnyja. Siarod ich taksama jość naiŭnyja ludzi, jakija zaklikajuć da pieradziełu miežaŭ. Praŭda, u Biełarusi heta robiać adzinkavyja marhinalnyja paŭvarjaty, a nie bujnyja palityki ci respektabelnyja hramadzkija dziejačy.
Prykra nazirać, jak paśpiachovaja eŭrapiejskaja Polšča u pytańniach histaryčnaj pamiaci ŭstaje na čatyry nahi. Chacia pamiatajma, što nia ŭsie palaki stajać za hetaj palitykaj.
Udvaja prykra, što ŭ Polščy robiacca škodnyja infantylnyja žesty ŭ toj samy čas, kali heta bolš za ŭsio vyhadna ahresiŭnaj pucinskaj Rasiei.
Adnojčy ŭsie my — palaki, biełarusy, vuhorcy, rasiejcy, litoŭcy, serby — hetymi dziciačymi nacyjanalistyčnymi chvarobami, narešcie, pierachvarejem. Chutčej by ŭžo hety čas pryjšoŭ.
A pakul zaklikaju biełaruskuju hramadzkaść u Polščy nie pakidać sytuacyju pa-za ŭvahaju. Mabilizujcie biełaruskuju ambasadu, rabicie niešta, kab abaranić imia Branisłava Taraškieviča.
Kamientary