Daśviedčany hrybnik, paet Siarhiej Sys raspavioŭ pra jašče adzin lasny cud, što i ździŭlaje, i začaroŭvaje.
Ci davodziłasia vam sustrakacca ŭ lesie ź ziemlanoj zorkaj? Kali jašče nie paščaściła na spatkańnie — dyk raspaviadu pakul pra toje, što viadoma mnie.
Ziemlanaja zorka, chacia i padobnaja źniešnie na niejki kaśmičny aparat, usiaho tolki nie zusim zvyčajny hryb. Apisać jaho vielmi składana, pakolki ŭ pryrodzie isnuje bolš za 20 raznavidnaściaŭ takoha dziva. U adnaho vidu try promni, u inšaha — čatyry, a ŭ niekatorych navat i pa siem. Adroźnivajucca jany taksama i koleram. Ale jaki vam hryb nie spatkajecca — toj i ŭpadabajecca. Heta dakładna.
Ziemlanaja zorka — heta hieastrum (łac. Geastrum) ci zoračnik. U maładym uzroście hryb ujaŭlaje saboj schavanyja ŭ ziamli jajki, padobnyja na viasiołkavyja. Jany nie nadta vialikija, dzieści da 4 santymietraŭ u dyjamietry. Kali jajku stanovicca ciesna, jano vytyrkajecca ź ziamli i skurka łopajecca na niekalki zorkapadobnych pramianioŭ daŭžynioju 10-12 santymietraŭ. A samoje cieła jajka, u jakim i znachodziacca hrybnyja spory, pačynaje ŭzvyšacca na 5-7 santymietraŭ. Kali hryb paśpieje całkam, dyk pačynaje nahadvać porchaŭku: kali jaho rastruščyš — spory raźlatajucca šyzym pyłam.
Ulubionyja miescy rostu zoračnika — chvojniki, jelniki, źmiašanyja lasy, tyja, dzie majucca piasčanyja vyspački, ščodra pierasypanyja apałaj ihlicaju i hniłym drobnym śmiećciem. Čas aktyŭnaha rostu pačynajecca ad druhoj pałovy lipienia i ciahniecca pa vierasień. Rastuć siamiejkami, ale nie paŭsiul. Sustrakajucca na Minščynie, Viciebščynie, a moža i jašče dzie, kudy ja pakul nie patrapiŭ.
Admysłoŭcy nie rajać źbirać zoračniki i vykarystoŭvać ich u ježu, pakolki siarod ich sustrakajucca harkavyja i niejadomyja vidy. Adnak u niekatorych krynicach śćviardžajecca, što možna źbirać i smažyć jajki hryba. Ale chiba ty ich znojdzieš pad lasnym pokryvam? Tamu zastajecca lubavacca.
Śpiavak Dźmitryj Kałdun pakazaŭ svaju minskuju kvateru niedaloka ad Drazdoŭ ŠMAT FOTA15
Kamientary