Nam Haspodź malavaŭ nad krainaj vialikuju poŭniu
Admysłovymi farbami, nibyta nimb u śviatoha,
Voś takim hety śniežań i hetuju poŭniu zapomnim —
Asablivy na śviata dla ŭsich padarunak ad Boha.
Hałavu padymi — nie biada, što varušacca chmary,
Oniks źziaje ź niabiosaŭ, praź ich prabivaje pramień,
Daść spahadu tabie, daść łahodu, uśmiešku na tvary,
Dziakuj ščyra za łasku, za noč i za zaŭtrašni dzień.
Załatoje, jak poŭnia, chaj ščaście nie vybjecca z ruk —
Jełka ŭ chacie čakaje, a stol upryhožyŭ pavuk.
31.12.17
0
0
0
0
0
0
