Anastasija Mironava.
Aŭtar śćviardžaje, što ŭ Minsku masava nie havorać pa-biełarusku i nie viedajuć movy. Jana paraŭnoŭvaje našu movu z eśpieranta, jakuju vyvučajuć tolki entuzijasty-patryjoty.
«U Biełarusi miascovaja mova stała svajho rodu ściaham apazicyjnaj kultury. Apazicyjnaj, zrazumieła, da nas, rasijan. U nas patryjot adnaznačna asacyjujecca ź biezumoŭnaj padtrymkaj ułady, a ŭ ich — z antydziaržaŭnaj nacyjanalnaj idejaj baraćby»,
— paviedamlaje Mironava.
Kałumnistka «Novaj haziety» ździŭlajecca, čamu biełaruskija i ŭkrainskija patryjoty chočuć admovicca ad ruskaj movy. Pra toje, što biełaruskuju i ŭkrainskuju movy na praciahu stahodździaŭ zabaraniali, a ich nośbitaŭ fizična źniščali, jana čamuści nie zhadvaje.
Na dumku aŭtara, ludzi ŭ Minsku nie havorać pa-biełarusku, bo mienavita ruskaja mova daje im vychad u śviet kultury i navuki, a biełaruskaja nibyta nie daje. Mironava ličyć, što biez rasijskaj movy biełarusy stanuć mienš adukavanymi, bo zmohuć čytać mienš knih. Vyvučeńnie rodnych moŭ Mironavaj taksama nie padabajecca — u takim vypadku ŭ hramadzian, nibyta, budzie mienš času na vyvučeńnie inšych pradmietaŭ.
Krytykuje žurnalistka i rasijskich libierałaŭ, jakija nibyta patrabujuć «łamać nośbitaŭ ruskaj ab kalena». Mironava ździŭlajecca, čamu rasijskija libierały padtrymlivajuć žadańnie nacyjanalnych elitaŭ u Rasii pavialičyć u škołach hadziny miascovych moŭ. Na jaje dumku, nie treba patrabavać ad narodaŭ Rasii viedać rodnyja movy, bo jany im asabliva i nie patrebnyja:
— Na jakoj padstavie ad tataryna ci jakuta patrabujuć achviar na karyść ideałohii?
Žurnalistka vykazała svajo mierkavańnie pra Biełaruś nie tolki na staronkach «Novaj haziety», ale taksama i ŭ svaich sacyjalnych sietkach. Mironava napisała:
«Biełarusy ŭsie jak adzin, akramia niekalkich dziasiatkaŭ amataraŭ movy, buduć rady sieści nam na šyju. A voś rasijanam vy ŭsie ŭžo abrydli. I Biełaruś ź jaje pierapakavanymi jeŭrapiejskimi krevietkami i viečnym šantažom abrydła».
