Heta historyja pośpiechu ludziej i historyja straty dla Biełarusi. Talenavitaj hrupie vuličnych mastakoŭ ź Viciebska HoodGraff na radzimie prosta nie dali žyćcia. Tady jany pierajechali ŭ Rasiju i stali viadomymi svaimi partretami Coja, Durava i Badrova. Ciapier jany biaruć 3000 dalaraŭ za adno hrafici i majuć zamovy nie tolki ŭ Rasii, ale i ŭ Izraili i na Bali.
«U mianie była ambicyja niejak ruchać vuličnuju kulturu ŭ Biełarusi, — raskazaŭ rasijskamu vydańniu «Bumaha» lidar hrupy Arciom Burž. — Dyjałoh z uładaj išoŭ, ale na ŭzroŭni: voś vam haražy na ŭskrainie, malujcie».
Mastaki byli apalityčnymi, ale šukali słavy.
«My pastajanna tyrčali ŭ zakinutych budynkach, i siabry pačali niešta malavać, i ja złaviŭ siabie na dumcy: «Blin, čamu heta nielehalna?». Skazaŭ siabram, što treba namalavać štości ŭ centry horada, a ŭ vypadku čaho ja vaźmu ŭsiu adkaznaść na siabie.
Vyrašyli namalavać Snup Doha. Mnie było plavać, što ŭ Viciebsku lepš pačać papularyzavać hrafici ź jakoha-niebudź miascovaha piśmieńnika. Pačali malavać, i miascovyja babuli z dvara zbłytali jaho z Šaŭčukom: u Snup Doha tady byli załakiravanyja vałasy. Usim tamtejšym vielmi ŭkaciła. Dzieci, mamy, taty, babuli, dziaduli — usio vyjšli pahladzieć. Tut u dvor pryjazdžaje patrul i ŭźnikaje niajomkaja situacyja: my nie ŭciakajem, jak heta pryniata, malunak usim padabajecca, a zabrać nas treba. Ale pavieźci nas tak i nie zmahli, vializnaja hramada ludziej prosta nie dała zabrać.
My damalavali Snup Doha, a potym zrabili jašče kala dziesiaci partretaŭ u Viciebsku. Kožny raz pryjazdžaŭ patrul, ale nam ničoha nie było. U apošnija razy patrul pryjazdžaŭ, prosta kab sfotkacca na fonie malunka.
Zatoje prablemy byli ŭ Miensku, kudy nas zaprasiŭ čałaviek, jaki zajmaŭsia miascovym stryt-art-festam. Nam vydzielili ścienku i paprasili niešta namalavać. My vybrali Vasila Bykava, našaha samaha pierakładanaha piśmieńnika, jaki badziorańka krytykavaŭ uładu i Łukašenku. Namalavali 7—10%, i nas vielmi pryhoža zabrała milicyja. Jany padumali, što my zasłanyja kazački i apazicyjaniery. Ulapili štraf 2 tysiačy baksaŭ, što dla nas tady było niepadjomnymi hrašyma. My skončyli epapieju ŭ Minsku, nie damalavaŭšy Bykava, i viarnulisia ŭ Viciebsk.
Čytajcie taksama: Vuličny partret Bykava ŭ centry Minska śpiešna zafarbavali FOTAFAKT
«Ja zrazumieŭ, što heta ŭtopija», — kaža Burž pra sproby pracy ŭ Biełarusi.
I ja vyrašyŭ, što nam para pierajazdžać u Picier nazusim. Pajechali ŭtroch z HoodGraff i maja dziaŭčyna (jakaja ciapier užo žonka), prosta źniali kvateru.
Pieršaj picierskaj pracaj dla nas byŭ Chju Chiefnier ŭ dvary na Sadovaj. Jana paciarpieła krach: jaje amal adrazu zafarbavali. Ja dumaŭ, što tut budzie takaja ž reakcyja na pracy, jak u Biełarusi, dzie hrafici — heta dziva dziŭnaje. A tut prosta zafarbavali, i ŭsio. U vyniku my ličym Chiefniera prosta pieršaj sprobaj. Pieršaj sapraŭdnaj pracaj staŭ partret Coja na Paŭstańnia.
My malavali Coja dva śvietłavyja dni, praca nad takim malunkam kaštuje 150—200 dalaraŭ. Kali my jaho ŭžo namalavali, nijak nie mahli vybrać prydatnuju cytatu. Było šmat varyjantaŭ, ale ŭ vyniku my źviazalisia z byłym kancertnym dyrektaram «Kino» Juryjem Bieliškinym, jaki pahladzieŭ na partret, zachapiŭsia i skazaŭ, što treba napisać «Ja chacieŭ by zastacca z taboj». Tak i zrabili».
«Adrazu paśla Coja ŭłada vyjšła na nas sama, — apaviadaje Arciom Burž. — Vice-hubiernatar Uładzimir Łaŭlencaŭ zaprasiŭ nas u zakanadaŭčy schod. U Smolnym prosta chacieli daviedacca, nakolki my narmalnyja. Spytali: jakaja patrebna dapamoha? Ja skazaŭ: lehalizujcie stryt-art, ale paznačcie zabaronienyja temy — naprykład, teraryzm — i dalej nie leźcie da nas. U vyniku nam aficyjna vyłučyli 102 placoŭki. 90% było na ŭskrainach, a 10 — u centry. Heta byŭ dobry krok nasustrač», — raskazvaje Burž.
Praŭda, paśla vybaraŭ picierskija ŭłady pra svaje abiacanki zabyli. Ale tvaryć HoodGraff-u nichto nie zaminaŭ.
Mastaki pieraklučylisia na rasijskuju tematyku. Viadomaść nabyło ich hrafici z Badrovym:
U palityku HoodGraff nie lezie. Maksimum, što jany dazvolili sabie pierad rasijskimi vybarami:
I navat toj, jak i abiacali, adrazu zamalavali.
HoodGraff pryncypova apalityčny, žyvie, chutčej, u śviecie muzyki, šou-biznesu i spažyviectva.
«Ja hatovy namalavać taho ž Pucina, — kaža Arciom Burž, — ale nie ŭ kantekście palityki. U cełym mnie jon bolš padabajecca, čym nie padabajecca, dumaju, jon niadrenny čuvak. Namalavaŭ jaho, kali b jon ŭkłaŭ vielizarny resurs u dziudo, i tam adbyŭsia b praryŭ. Namalavaŭ by jaho dla ŭsich dziudaistaŭ. Nu ci namalavaŭ by Pucina, kali b Rasieja była kałonijaj Ispanii, a jon nas usich vyzvaliŭ by», — kaža Burž.
«Ja ž nie palityčny ekśpiert. Chaj palityki sami na debatach raźbirajucca», — kaža Burž.
Ciapier za typovuju svaju pracu art-hrupa prosić 3000—4000 dalaraŭ.
Niekatoryja mastaki ličać, što hańbić stryt-art, maluje zanadta prymityŭna.
«Z realizavanaha ničoha zusim žudasnaha nie było, — piarečyć Burž. — Ale my, naturalna, malavali čyichści žonak. Byŭ adzin čuvak, jaki zamoviŭ partret dla dziaŭčyny z pracy, jakaja jamu padabałasia. Byŭ taki ramantyčny znak. Jon zapłaciŭ nam 150 tysiač [rasijskich rubloŭ = 5000 biełaruskich]».
