Padčas pajezdki ŭ Biełastok u jaho zdaryŭsia ciažki infarkt.
9 listapada jon pamior. Pra heta paviedamiła Radyjo Racyja.
Uładzisłaŭ Achromienka naradziŭsia 29 studzienia 1965 hoda ŭ Homieli. Pachodziŭ ź siamji inžyniera zavoda RTA i vykładčycy muzyčnaj vučelni.
Vučyŭsia ŭ Homielskaj siaredniaj škole № 26 (1972—1978), siaredniaj śpiecyjalnaj muzyčnaj škole pry Biełaruskaj dziaržaŭnaj kansiervatoryi pa kłasie fartepijana (1978—1981), Homielskaj muzyčnaj vučelni imia Sakałoŭskaha (1981—1984), Biełaruskaj dziaržaŭnaj kansiervatoryi (1984—1989, kłas I. Ćviatajevaj).
Pracavaŭ vykładčykam muzyčnaj škoły ŭ Łojevie, karespandentam časopisa «Krynica», redaktaram adździeła časopisa «Biarozka», adkaznym sakratarom i redaktaram adździeła haziety «Kultura». Z 1993 hoda pracavaŭ pa damovach z knihavydaviectvami i kinakampanijami. Apošnimi hadami aktyŭna supracavaŭ ź Biełaruskim Radyjo Racyja. Žyŭ u Čarnihavie i Miensku.
Jak piśmieńnik pracavaŭ ŭ vostrasiužetnych, zapatrabavanych žanrach — detektyŭ, tryler, alternatyŭnaja historyja. Razam z Maksimam Klimkovičam byŭ adnym z pačynalnikaŭ u Biełarusi žanru kinaramana. Debiutavaŭ apaviadańniem (1988 hod) u časopisie «Biarozka». Aŭtar knih prozy «Zdani i pačvary Biełarusi» (1994, u suaŭtarstvie z M. Klimkovičam; pad psieŭdanimami Francišak Chłus i Marcin Jur), «Janki, albo Astatni najezd na Litvie» (kinaraman, 2007, saaŭt. z M. Klimkovičam), «Praŭdzivaja historyja Kacapa, Chachła i Bulbaša» (2009, saaŭt. z M. Klimkovičam), «Teoryja zmovy» (2011), «Muzy i śvińni» (2014), pjesy «Rusałka Kamsamolskaha voziera» (2010, suaŭt. z M. Klimkovičam). Pad psieŭdanimami vydaŭ kala dźviuch socień kamiercyjnych ramanaŭ na rasiejskaj movie, niekatoryja ź ich ekranizavany. Apaviadańni, navieły, ese Uładzisłava Achromienki drukavalisia ŭ kalektyŭnych zbornikach, almanachach i časopisach. Tvory pierakładzieny na ŭkrainskuju, češskuju, rasiejskuju i polskuju movy. Łaŭreat nacyjanalnaha konkursu maładych vykanaŭcaŭ (Minsk, 1977, 1-ja premija).
U Uładzisłava Achromienki zastalisia žonka i troje dziaciej.