Aleh Hajdukievič. Fota Voli Aficeravaj.
Namieśnik staršyni Libieralna-demakratyčnaj partyi Biełarusi, były kiraŭnik milicyi Frunzienskaha rajona Minska Aleh Hajdukievič raskazaŭ u prahramie «Tok» pra staŭleńnie da hiejaŭ, a taksama vykazaŭsia nakont skandalnaj zajavy «jany nie projduć!»
— Ci jość u milicyi hiei?
— Jość, viadoma.
Kali ja pryjšoŭ pracavać u Frunzienski rajon, u nas była ŭ adnym sa śledčych padraździaleńniaŭ sprava, dzie śledčaha zatrymali navat za suviaź ź niepaŭnaletnim. Jon byŭ pryciahnuty da kryminalnaj adkaznaści.
Milicyja — takaja ž častka hramadstva, jak i my z vami. My havorym pra milicyju, pra śpiecsłužby, jak byccam tam inšapłanietniki pracujuć, kasmanaŭty. «Jany prylatajuć ź inšaj płaniety i ŭładkoŭvajucca ŭ milicyju pracavać». Tam pracujuć takija ž ludzi, jak i my z vami, jakija vybrali hetuju prafiesiju. Tam jość usio. Jak voś, naprykład, jość dobry žurnalist, a jość drenny žurnalist. Jość dobry rabočy na zavodzie, a jość złodziej i niahodnik. Jość dobry milicyjant, a jość miarzotnik. Heta takoje ž hramadstva, jak i luboje inšaje.
— A hiej — heta «miarzotnik»?
— Hiej nie miarzotnik. Jaki hiej miarzotnik? Heta ja pryvioŭ prykład, kali jość niepaŭnaletni, kali jość piedafilija, kali jość parušeńnie kryminalnaha zakanadaŭstva.
U majoj praktycy ja nie sustrakaŭ, kab hiej u mianie dzieści aficeram byŭ. Nie bačyŭ ja.
— A kali b da vas na pracu pryjšoŭ uładkoŭvacca aficer i vy viedali, što jon hiej. Nie było b heta pieraškodaj pryniać jaho na rabotu?
— A ŭ nas niama ŭ zakanadaŭstvie takoj dyskryminacyi. Ja liču…
— U zakanadaŭstvie niama. Mianie cikavić pa fakcie.
— Kali čałaviek heta nie prapahanduje, nie vypinaje heta i nie kryčyć pra heta na kožnym rahu, tamu što, na moj pohlad, asabistaja sprava kožnaha, z kim jon śpić, dzie jon śpić, kudy jon chodzić. Kali heta nie parušaje zakanadaŭstva, nie škodzić asiarodździu, to heta asabistaja sprava, jakaja mnie da taho sprava. Ja dumaju, što narmalny čałaviek nie budzie prychodzić i kryčać pra heta na kožnym rahu. Ja ž nie prychodžu na pracu ŭładkoŭvacca: «Vy viedajecie, ja lublu tolki błandynak. Ci tolki brunietak. Ci mnie padabajucca žančyny, jakija majuć rudy koler vałasoŭ i ŭ ich abaviazkova pavinna być voś takaja daŭžynia spadnicy».
Kali čałaviek, uładkoŭvajučysia na pracu, pra heta mnie kaža — navošta? Ja nie mahu zrazumieć. Dla čaho? Seksualnaje žyćcio — heta asabistaja sprava kožnaha.
— A navošta ministerstva vystupaje z zajavaj «jany nie projduć»?
— Ja byŭ suprać hetaj zajavy. Ja vam skažu adrazu: ja nie razumieju hetaj zajavy. Dla čaho jana była zroblena.
— Ja dumaju heta śviedčyć pra vysoki ŭzrovień hamafobii ŭ centralnym aparacie MUS.
— Jany vykazalisia za siamiejnyja kaštoŭnaści, ja z hetym zhodny.
Ale maja pazicyja, što čym bolš my pra heta havorym, čym bolš zajaŭ robim, tym bolš, naadvarot, padymajuć tyja pytańni, jakija padymać u nas u krainie nie treba, tamu što prablemy ŭ nas niama.
U nas niama prapahandy voś hetych pytańniaŭ pa telebačańni. Ja ich nie baču.
Ja suprać prapahandy na dziaržaŭnym uzroŭni. Ja suprać prapahandy, kali kankretna kazać.
— A ŭ hramadstvie vy ŭvohule bačycie hiej-prapahandu?
— Nie. Ja jaje nie baču, prapahandy hetaj.
