Viktar Łukašenka (ŭ centry), naprava ad jaho — Jarasłaŭ, Viktoryja, Valeryja, žonka Lilija i Alaksandr.
Pamočnik prezidenta Biełarusi pa nacyjanalnaj biaśpiecy Viktar Łukašenka ź siamjoj padčas akcyi «Našy dzieci» naviedaŭ dziciačy dom siamiejnaha typu Alfreda i Tamary Savinych u ahraharadku Zajelica, što ŭ Hłuskim rajonie.
Šmatdzietnaja siamja vychoŭvaje 7 pryjomnych dziaciej i jašče piać ułasnych dačok.
Viktar Łukašenka z žonkaj i dziećmi pryvioz cacki, suvieniry i prysmaki, pryčym pastaralisia ŭličyć pažadańnie kožnaha. «My časta byvajem u haściach i ŭžo nie pieršy hod prymajem aktyŭny ŭdzieł u dabračynnaj akcyi «Našy dzieci». Ale, što nas asabliva ŭ vas ŭraziła, — heta achoplenyja ščaściem vočy dziaciej, jakija siabrujuć i z zadavalnieńniem kamunikujuć pamiž saboj, — padzialiŭsia ŭražańniami Viktar Łukašenka. — Vy ŭsie pa-svojmu talenavityja, a razam vy vialikaja siła, jak i naša dziaržava, u jakoj hałoŭnaj aporaj źjaŭlajecca siamja».
Pa słovach žonki Viktara Lilii Łukašenka, ich siamja nie vypadkova vyjazdžaje kožny hod u rehijony, bo Minsk pieranasyčany roznymi navahodnimi mierapryjemstvami. «A nam chočacca, kab hetaje śviata pryjšło ŭ kožnuju siamju i kožnaje dzicia adčuła heta navahodniaje ščaście. Cudy treba daryć dzieciam abaviazkova, asabliva šmatdzietnym siemjam, bo nie kožnaje dzicia zmoža nazvać čužoha čałavieka mamaj ci tatam i nie kožny baćka zmoža pieradać ciapło i luboŭ inšym dzieciam, jak svaim. Mieć svaich dziaciej važna, ale ŭziać na vychavańnie čužoje dzicia — heta božy dar i talent, dla hetaha treba mieć vialikaje serca, heta sapraŭdny podźvih», - ličyć jana.
«Novy hod — asablivaje śviata. Kožny choča adčuć hetuju asablivuju navahodniuju atmaśfieru. Ja chaču pažadać usim dzieciam upeŭnienaści i viery ŭ siabie, pośpiechaŭ va ŭsich pačynańniach, jak i nie bajacca sprabavać niešta novaje i dasiahać pastaŭlenych metaŭ», — pažadaŭ syn Viktara Łukašenka Alaksandr.
