Rečyckija ŭłady patłumačyli, u čym prykoł ź pierajmienavańniem vulicy Adama Mickieviča
U Rečycy adbyŭsia kanfuz z-za vulicy, jakoj miascovyja čynoŭniki niečakana pamianiali nazvu. Vulicy viadomaha biełaruskaha paeta Adama Mickieviča dali imia jaho ciozki — savieckaha raźviedčyka-čekista Jaŭhiena Mickieviča. Tut.by daviedaŭsia, navošta miascovaj uładzie spatrebiłasia takoje dziŭnaje pierajmienavańnie.
Čytajcie taksama: U Rečycy vulicu Adama Mickieviča pierajmienavali ŭ honar čekista Jaŭhiena Mickieviča
Šmat hadoŭ tablički z proźviščam Mickievič (bieź imia) krasavalisia na damach i ŭstanovach, raźmieščanych na adnajmiennaj vulicy, i mała chto zadumvaŭsia, pra jakoha Mickieviča havorka. Ale ŭ 2015 hodzie śpiecyjalnaja kamisija pry Saviecie ministraŭ abaviazała pryvieści ŭ paradak tapanimiku ŭ krainie — prapisać nie tolki proźviščy, ale i imiony ludziej, u honar jakich nazvany vulicy biełaruskich haradoŭ i viosak.
— Va ŭsich na słychu byŭ, viadoma, paet Adam Mickievič, voś i napisali — Adam. Ale ŭ minułym hodzie rečycki aktyvist adpraviŭ u vykankam zvarot, u jakim adznačyŭ, što vulicy jašče ŭ 1959 hodzie było prysvojena imia Jaŭhiena Mickieviča. Tut ža na adnym z damoŭ była ŭstalavanaja i jaho miemaryjalnaja doška. Zrabili zapyt u archiŭ, nam vydali daviedku: sapraŭdy, vulica nazvanaja ŭ honar Jaŭhiena Mickieviča, a nie Adama. Tamu my ŭsiaho tolki adnavili histaryčnuju spraviadlivaść, — patłumačyli Tut.by.
Litoŭski viaskovy padvorak na miažy ź Biełaruśsiu vyhladaje, jak aŭtasałon pa prodažy premijalnych aŭto VIDEA1
Kamientary