Piša Hanna Surmač u haziecie «Biełarus».
Na adnoj z apošnich biełaruskich imprezaŭ u Hramadzkim centry pry Katedralnym cabory sv. Kiryły Turaŭskaha ŭ Ńju-Jorku ja mieła nahodu siadzieć pobač sa sp-niaj Inaj Fanskaj. Ja zapytałasia, čamu apošnim časam jaje nie było vidać na hramadzkich zborkach. A taja paviedamiła, što była ŭ dalokim padarožžy, naprykancy kastryčnika jeździła ŭ Peru, kab ažyćciavić svaju daŭniuju maru – pabačyć ruiny lehiendarnaha Maču-Pikču.
U prahramu ŭvachodziła i pajezdka aŭtobusam da samaha vysakahornaha ŭ śviecie voziera Cicikaka – śviatoha voziera inkaŭ. Aŭtobus vyjechaŭ z horada Kuska i turystaŭ čakała 8-hadzinnaje padarožža.
Jak heta niaredka byvaje ŭ Paŭdniovaj Amerycy, nie abyšłosia biez pryhodaŭ. Praź dźvie hadziny jazdy turysty apynulisia ŭ liku... zakładnikaŭ, jakich trymali na hornym pieravale miascovyja žychary.Pa słovach sp-ni Fanskaj sabrałasia ich niekalki sotniaŭ. Jany ładzili akcyju pratestu suproć planu budaŭnictva ŭ ichnaj miascovaści vialikaj damby, u vyniku čaho pad vadoju apynulisia b ich ziemli. Peruancy pieraharadzili darohu barykadaju z kamianioŭ i trymali ŭ zakładnikach niekalki aŭtobusaŭ i aŭta.
Prastajali doŭhich 8 hadzin, ludzi byli zmučanyja. Siarod zakładnikaŭ byli žančyny ź dziećmi i starejšyja ludzi. Nabližaŭsia viečar i pradčuvańnie taho, što daviadziecca načavać vysoka ŭ harach. U aŭtobusie, u jakim jechała sp-nia Fanskaja, na ščaście, byŭ zapas vady i praduktaŭ.
I tut raptam da kalony zatrymanych aŭtobusaŭ pad́jechaŭ nievialiki žoŭty aŭtobus, ź jaho vyjła hrupa maładych mužčynaŭ. Jak apisvaje sp-nia Fanskaja, vyhladali jany jak sapraŭdnyja vołaty – vysokija, muskulistyja, treniravanyja, dobra apranutyja, uzvyšalisia nad nizkarosłymi peruancami, jakija adrazu paźbiahalisia, kab vyśvietlić, chto hetyja ludzi.Pryježdžyja byli ź pierakładčykam i nieadkładna pačali pieramovy z arhanizatarami strajku. Paviedamili, što jany spartoŭcy padvodnaha płavańnia, jeduć na voziera Cicikaka, kab vypraboŭvać tam novaje načyńnie dla ankvalanhistaŭ. Havaryli, što nia majuć času čakać, bo musiać dalej z hetaj ža metaju jechać na Hałapahosy. Spartoŭcy patrabavali ačyścić darohu.
Strajkoŭcy niejak adrazu ścišylisia, pačali mitusicca, było vidać, što na ich zrabiła vialikaje ŭražańnie, što pryjechali niejkija važnyja ludzi. Pakul išli pieramovy, zakładniki ź nieciarpieńniem čakali i pačali vychodzić z aŭtobusaŭ, kab daviedacca, što adbyvajecca.
Sp-nia Fanskaja taksama padyšła da nieznajomcaŭ. I tut jaje čakała pryjemnaja navina. Akazałasia, što heta biełaruskaja spartovaja kamanda padvodnaha płavańnia.Surodzičy vyzvalili z pastki nia tolki jaje, ale i ŭsich zakładnikaŭ, bo pieramovy dosyć chutka paśpiachova zaviaršylisia, i daroha stała volnaju.
Ale, razmaŭlali biełarusy na rasiejskaj movie, i tamu ŭsie zakładniki havaryli, što ich vyzvalili rasiejcy. I navat potym ŭ televizijnych navinach pieradavali infarmacyju pra hety vypadak i havaryli, što heta zrabili rasiejskija spartoŭcy.
Padvodnaje płavańnie na vialikich hłybiniach – ekstremalny vid sportu i, napeŭna, hetyja chłopcy nia tolki vyhladali vołatami, ale i jość mužnymi ludźmi.
Dobra było b, kab im chapała mužnaści ŭsiudy nazyvacca i być biełarusami, kab ichnyja dobryja ŭčynki nie prypisvalisia inšamu narodu, a prynosili słavu svajmu.
