Mikałaj Statkievič na sustrečy ŭ «Kłubie Śviatłany Aleksijevič» 13 červienia. Fota Siarhieja Šaprana.
Uvahu prysutnych na sustrečy ź IT-biznesoŭcam Viktaram Prakapieniem u Kłubie Śviatłany Aleksijevič 13 červienia pryciahnuła toje, što palityk Mikałaj Statkievič vyjšaŭ z zały paśla słoŭ vystupoŭca, što Biełarusi nie patrebnyja ni dziaržaŭnaja ideałohija, ni nacyjanalnaja ideja, bo ich čas minuŭ.
ŚMI paličyli heta reakcyjaj na słovy pradprymalnika. Akazvajecca, nie: «Ja syšoŭ, bo nie było bolej času na joj zastavacca — mieŭ nastupnuju sustreču, — patłumačyŭ Statkievič «Našaj Nivie». — Temu sustrečy liču važnaj i cikavaj. Bo zdolnaść biełarusaŭ da tvorčaj i sistemnaj pracy, prestyž adukacyi ŭ našym hramadstvie dajuć nam niakiepskija šancy ŭ suśvietnaj kankurencyi jakraz na rynku IT-technałohij. Chacia, biezumoŭna, tolki adnymi hetymi technałohijami kraina žyvaja nie budzie», — miarkuje Statkievič.
«Jak kažuć — ja tut «u temie». Choć i napisaŭ svaju apošniuju kampjutarnuju prahramu šmat hadoŭ tamu, ale ŭvažliva saču za raźvićciom IT-technałohij. Doktarskuju dysiertacyju ŭ halinie elektroniki mnie niekali nie dali abaranić z palityčnych pryčyn, ale napisać jaje ja paśpieŭ,
— raskazaŭ staršynia Biełaruskaha nacyjanalnaha kanhresu, eks-kandydat u prezidenty i palitviazień, jaki pierad pachodam u palityku byŭ vykładčykam VIZRU — Vyšejšaha inžyniernaha zienitna-rakietnaha vučylišča ŭ Minsku. — Darečy, asablivych tearetyčnych praryvaŭ z toj pary nie zdaryłasia. Zdarylisia kałasalnyja technałahičnyja, jakija dazvalajuć realizavać toje, što raniej było tolki teoryjami», — adznačaje Statkievič.
«Ja staŭlusia da Viktara Prakapieni z pavahaj, ale, sapraŭdy, nie zhodny ź niekatorymi jaho tezami. Naprykład, nakont mahčymaści mieć pieradavuju (značyć — svabodnuju) sistemu adukacyju va ŭmovach niesvabodnaj krainy,
kali nastaŭnicy najpierš musiać vykonvać funkcyi «sałdatak režymu». Nie mahu pahadzicca i ź ihnaravańniem na sustrečy ŭpłyvu suśvietnych tendencyjaŭ da rostu niaroŭnaści, demahrafičnaha vybuchu ŭ samych biednych krainach śvietu i imklivaha paharšeńnia klimatyčnych umoŭ u ich. U vyniku čaho «cudoŭny novy śviet» ź pierśpiektyŭnymi technałohijami moža być dastupnym usio mienšaj doli nasielnictva płaniety. A to i ŭvohule apynucca pad pahrozaj isnavańniu z-za humanitarnych katastrofaŭ, jakija ŭ pierśpiektyvie mohuć zakranuć miljardy ludziej», — zaścierahaje Statkievič.
«Nu i nakont «niepatrebnaści» nacyjanalnaj idei ci ideałohii, — viartajecca da hetaj temy palityk. — Tut napačatku treba vyznačycca z definicyjaj.
Bo kultura, kaštoŭnaści i maralnyja praviły, nieabchodnaść jakich nie adrynaje Viktar, ci nie źjaŭlajucca jany asnovaj, krynicaj i vynikam śviadoma sfarmiravanaj elitami i nieŭśviadomlena — samim hramadstvam madeli «pažadanaha žyćciovaha šlachu»? Jakaja taksama moža pretendavać na nazoŭ «nacyjanalnaja ideja»? — zadajecca pytańniem Statkievič.
«Nie viedaju, jak dakładna zaraz farmalizujuć svaje nacyjanalnyja idei amierykancy, niemcy ci kitajcy. Ale ž navat niefarmalizavanyja, jany tam realna isnujuć i pakul effiektyŭna pracujuć na budučyniu hetych nacyj, — skazaŭ «Našaj Nivie» Statkievič.
Čytajcie taksama: Prakapienia: Biełarusi nie patrebny ni ideałohija, ni nacyjanalnaja ideja
— Nakont «šviedskaj demakratyi» ŭ nas kamientavać liču zališnim. Asabliva z ulikam niaprostaha losu vystupoŭcy. A ŭvohule — udziačny Viktaru za toje, što padzialiŭsia z nami svaim dośviedam i bačańniem. Asablivy reśpiekt Śviatłanie Aleksijevič za arhanizacyju takich sustreč. Bo jany dajuć nie tolki infarmacyju, ale i šturšok dla dyskusij i rozdumaŭ. A potym, mažliva, i da bolš asensavanych dziejańniaŭ», — kaža Statkievič.
