Zdareńnie adbyłosia ŭ vioscy Atradnaje: troje siabroŭ niešta adznačali ŭ chacie, paviedamlaje «Hołas Sieńnieščyny». Tut pačuŭsia brech sabaki. Chłopcy vyjšli ŭ dvor: la sabačaj budki siadzieŭ janot.
Janot reahavaŭ viała navat na hałasy ludziej. Praŭda, kali haspadar siadziby vyrašyŭ pasadzić jaho na łancuh, janot staŭ ahryzacca, niekalki razoŭ ukusiŭ mužčynu za ruku. Siabry adrazu patelefanavali ŭ chutkuju dapamohu.
Paśla taho jak miedyki razam z pakusanym viaskoŭcam pakinuli nasieleny punkt, janot pa-raniejšamu znachodziŭsia ŭ dvary. Uvaha ludziej znoŭ pieraklučyłasia na jaho — adzin z mužčyn udaryŭ žyviolinu. Janot uchapiŭ za nahu. Rana akazałasia niaznačnaj, i mužčyny jaje praihnaravali.
U viosku pryjechali vieterynary. Jany izalavali janota, uziatyja proby paćvierdzili padazreńnie — žyvioła chvoraja na šalenstva. A značyć ludziam, jakija ź joj kantaktavali, patrebna nieadkładnaja dapamoha.
Akazać dapamohu mužčynu, jaki apynuŭsia ŭ balnicy, było prosta. A voś pošuki druhoha kantakciora krychu zaciahnulisia. Doma mužčyny nie było — pajechaŭ u rajcentr i … źnik. Jak vyśvietliłasia, trapiŭ u izalatar časovaha ŭtrymańnia RAUS.
U rešcie rešt usie paciarpiełyja ŭ vyniku kantaktu z chvorym na šalenstva janotam atrymlivajuć antyrabičnyja pryščepki, — zapeŭnivaje Śviatłana Viarcinskaja, pamočnik doktara-infiekcyjanista rajonnaha centra hihijeny i epidemijałohii.
Nazirańnie ŭstanoŭlena i za sabakam, ź jakim kantaktavaŭ šalony janot, za inšaj chatniaj žyviołaj u Atradnym i navakolnych vioskach. Ale tut situacyja bolš aptymistyčnaja. U mai sioletniaha hoda vieterynary pravodzili vakcynacyju.
