Ad Bykava da Michałka. Što my hladzieli, čytali i słuchali ŭ 2000-ja

Pišam doŭhija teksty z 1906 hoda
© 2019 | Naša Niva

Zdźmuchvajem pył z hazietnaha archivu i pačynajem daśledavać supiersučasnuju historyju Biełarusi.

Biełaruskija nulavyja
Tom 3. Kultura
Ad Bykava da Michałka

Epocha, kali
kultura stała ~~patrebnaj~~

Biełaruś na «Jeŭrabačańni». Biełaruskaje kino na vialikich ekranach. Era Halivuda ŭ kinateatrach. «Saša i Siroža» i pieraradžeńnie Michałka. «Krambambula» i «Hości». Čornyja śpisy i novaja litaratura. Pieršyja biełaruskija vydaviectvy i niezaležnaja halereja. Adychod Mulavina i Bykava. Źjaŭleńnie jakasnaj biełaruskaj papsy i 75% biełaruskaj muzyki ŭ efiry. Pieršyja vialikija kancerty suśvietnych zorak. Kultavyja biełaruskija vydańni.

2001

2002

2003

2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009

Jakoj była kultura ŭ epochu 2000-ch? Jak jana ŭpłyvała na ~~sučasnuju~~ Biełaruś?
Što my hladzieli, słuchali i čytali ŭ hetaje dziesiacihodździe?
Ahlad našaha suč/pop/artu ŭ supiersučasnaj Biełarusi - u prajekcie z Samsung Galaxy A50.

Častka 3

Maskult,tekst,
kino i huk.
Hałoŭnaje

Biełaruskaja kultura nulavych pieražyvała pierachod ad savieckich i postsavieckich tradycyj, u jakich tvorca i dziaržava znachodzilisia ŭ adzinaj prastory, i pačynała zbližeńnie z aŭdytoryjaj u niezaležnaj infrastruktury novych placovak, vydaviectvaŭ i premij. Da 2000-ch Biełaruś faktyčna nie mieła svajoj kulturnickaj «sietki» i isnavała ŭ vielmi łakalnym kantekście. U novym dziesiacihodździ kraina zaniałasia jaje pabudovaj i intehracyjaj u hłabalny kantekst.

U hetym materyjale my nie zmožam antałahična achapić usio – heta zadača dla vialikaha daśledavańnia. Ale my pasprabujem namacać tyja kulturnyja daminanty, što byli najbolš zaŭvažnyja ŭ nulavyja i majuć dla nas kulturnaje značeńnie pa siońnia.

Kłubnaja viečarynka ŭ Minsku, 2006 h.
Fota: Andrej Lankievič

Iryna Darafiejeva vystupaje dla pieradavikoŭ žniva, 2001 h.
Fota: IREX ProMedia

Halereja «Padziemka», Minsk, 2009 h.
Fota: Radyus nula. Antałohija art-nulavych. Minsk. Łohvinaŭ, 2013

Muzyka

Dla ajčynnaj estrady nulavyja byli, badaj, najlepšymi hadami. U 2005-m dla radyjostancyj uviali kvotu – 75% biełaruskaj muzyki, – i patrapić u efir, navat maładym hurtam, stała našmat praściej. Redaktary viaščańnia takomu stanovišču spraŭ byli nie nadta rady: skardzilisia, što jakasnych piesień katastrafična brakuje, što słuchačoŭ mienieje i ŭ vyjhryšy zastajucca tolki handlary dyskami zamiežnych artystaŭ.

U 2000-ja my viedali biełaruskuju papsu ŭ tvar. Hladzieli klipy hurta «Toples» i padpiavali «Kraskam» (tolki nie kažycie, što nie pamiatajecie kolišnija chity «Aranžavaje sonca» i «Starejšy brat»). Nulavyja padaryli nam sinci-pop-hurt Merry Poppins – jaho ŭtvaryli siostry Alesia i Maryna Bierułavy, jakija da taho hrali ŭ hurcie «Mantana». Rudavałosyja pryhažuni skaryli «Pieśniu hoda», časopis «Maksim» i Michałka (Alesia Bierułava była druhoj žonkaj Siarhieja). A paśla hurt raptoŭna źnik.

Hanna Šarkunova, Hierman Citoŭ, «Biez bileta», «Atłantyka», Alena Hryšanava – usie jany strelili akurat u 2000-ja.

Łarysa Hrybalova, Eleanora Jazierskaja i Palina Smołava, 2006 h.
Fota: Andrej Lankievič

Tady ž, dzieści ŭ paralelnym śviecie, utvarylisia nieaficyjnyja «čornyja śpisy» muzykaŭ – vakalisty i hurty, jakija nie ŭpisalisia ŭ dziaržaŭnuju liniju, źnikli z radyjoefiraŭ. Ich kancerty admianialisia i zabaranialisia. N.R.M, Neuro Dubel, Źmicier Vajciuškievič, «Pałac», Pomidor/OFF – usie jany na doŭhi čas byli vymušanyja syści ŭ padpolle i na siabroŭskija karparatyvy.

«Jeŭrabačańnie»

Klip Kałduna, jaki pradziusavaŭ Kirkoraŭ, 2006 h.

U 2004-m Biełaruś uklučyłasia ŭ honku pad nazvaj «Jeŭrabačańnie». Pieršym, chto pradstaviŭ krainu na adnym z samych maštabnych muzyčnych šou, staŭ duet Alaksandra i Kanstancin. Paśla skaryć jeŭrapieŭskuju publiku sprabavali Anžalika Ahurbaš, Palina Smołava, Rusłan Alachno, Piotr Jałfimaŭ. Nie skazać, što choć niechta ŭdała. Z 16 razoŭ, što Biełaruś udzielničała ŭ konkursie, tolki šeść numaroŭ prachodzili ŭ finał. Najlepšym vynikam dahetul zastajecca 6-je miesca Dźmitryja Kałduna ŭ 2007-m ź jaho Work Your Magis. Napeŭna, praz hetyja štohadovyja parazy my tak adčajna šukali «biełaruski śled» u inšych kankursantach i ščyra radavalisia ich pośpiecham. Nie maje značeńnia, što Alaksandr Rybak pradstaŭlaŭ Narviehiju – jon ža naš, biełarus! ŚMI navat adšukali dvajnikoŭ śpievaka – u Homieli i Maładziečnie.

Alaksandra i Kanstancin.
Imidžavavaja fotasiesija pierad «Jeŭrabačańniem».

Šlach Biełarusi na dziciačym «Jeŭrabačańni» byŭ kudy bolš udałym. U 2005 hodzie zvonkim «o-a-o» hledačoŭ skaryła Ksiuša Sitnik. A ŭ 2007-m pieršaje miesca ŭziaŭ Alaksiej Žyhałkovič ź pieśniaj pra siabroŭ. Ciapier chłopiec – režysior muzyčnych klipaŭ i rekłamnych rolikaŭ. A Ksienija vyvučaje žurnalistyku ŭ Prazie i raduje padpisčykaŭ u instahramie darosłymi fota.

Nielha nie zhadać i vystup Juryja Dziemidoviča ŭ 2009-m: vy dakładna pavinny pamiatać «Čaroŭnaha trusika» ŭ jaho vykanańni. I choć zaniaŭ Juryj na konkursie tolki 9-je miesca, zatoje što papiaredničała jaho ŭdziełu! Hudzieła ŭsia Jeŭropa!

Niekatoryja słuchačy zapadozryli, što ŭ tekście kampazicyi jość prychavanyja sensy i nakiravali zvaroty z prośbaj pravieści pravierku va ŭsie mahčymyja instancyi – ad Ministerstva kultury da carkvy. Ale ničoha zabaronienaha pravierka nie vyjaviła i chłopčyka dapuścili da ŭdziełu ŭ konkursie. Jak kazaŭ paśla sam vykanaŭca, łacinskija słovy ŭ jaho pieśni nie aznačajuć ničoha – heta prosta nabor słovaŭ.

Sitnik sustrakajuć u minskim aeraporcie jak nacyjanalnaha hieroja, 2006 h.
Fota: Andrej Lankievič

Ecis! Acis! Amatise!

~~Čytaj jašče~~

Biełaruskija nulavyja
Častka 1

Moda i styl

Losy muzykaŭ

U nulavyja było miesca dla ironii. U 2002-m vyjšaŭ debiutny albom «Krambambuli» – i staŭ samym pradavanym u tym hodzie. «Absent», «Hości» akazalisia stapracentnymi chitami. Choć dla mnohich čuć Volskaha ŭ takim farmacie było niazvykła.

Tady ž u internecie vybuchnuŭ satyryčny prajekt «Saša i Siroža». Mastak Alaksiej Chackievič i lidar «Lapisaŭ» Siarhiej Michałok z pryčapnymi nasami viali svaju «Kałychanku», zapisvali muzyčnyja klipy i navat prabilisia na radyjo ź pieradačaj «Opiera dla lanivych». Saša i Siroža ź ich trasiankaj chutka stali narodnymi hierojami. Pratatypam, darečy, byli realnyja chłopcy – užo nie viaskoŭcy, ale jašče i nie haradžanie, jak ich apisvaŭ Michałok. «Kałychanka» vychodziła na «Pieršym muzyčnym kanale», «MTV Biełaruś», a paśla prajekt parvaŭ i efir ukrainskaha telebačańnia.

Za zdymačny dzień u Minsku duet stvaraŭ 5 pieradač na tydzień i amal usio było čystaj impravizacyjaj. Jak raspaviadaŭ paźniej Alaksiej Chackievič, kamandzie było prosta lanotna pisać scenar. Michałok u toj čas raspaŭsiudžvaŭ lehiendu, što słova «kałdyr» prydumaŭ Chackievič, jaki, u svaju čarhu, pierakonvaŭ, što prosta dastaŭ hetaje słova z hłybiń pamiaci.

Kancert NRM u Varšavie, 2006 h.

Prajekt «Saša i Siroža», dziakujučy svajoj virusnaści, vyliŭsia ŭ šerah komiksaŭ, jakija malavaŭ Alaksiej Chackievič. Aformiŭšysia ŭ muzyčny albom «Ska-ty», jaki byŭ zapisany za sutki z hurtom «Mieteor», prajekt samaraspuściŭsia ŭ 2008 hodzie. Udzielniki zajavili, što ŭ im skazali ŭsio. Nu i na źmienu frykavatym humarystam prychodziła karparacyja Comedy Club.

U 2003-m nie stała Uładzimira Mulavina. U hety ž hod skončyŭsia i litaraturny «Vialiki kanon» adychodam Vasila Bykava. Epocha lehiendarnych «Pieśniaroŭ» faktyčna skončyłasia, choć sam ansambl u raskołatym vyhladzie vystupaje dahetul. Adzin skład – pad kiraŭnictvam Leanida Bartkieviča, druhi, jaki ličycca aficyjnym pierajemnikam, – pad kryłom Minkulta.

Paśla kłasikaŭ

Ihar Babkoŭ, 2005 h. Fota: Jula Daraškievič

Vystava ŭ Pałacy mastactvaŭ, 2007 h.
Fota: Jula Daraškievič

Artysty, jakija chacieli bolšaha, abirali dla siabie rasijski šou-biz. Karjeru praz Maskvu pačynała karaleva ar-n-bi Bjanka, vychadcy z «Fabryki zorak» Dźmitryj Kałdun i Natalla Padolskaja. Repier Siaroha šturmavaŭ čarty z dapamohaj ukrainskaha pradziusara. Biełaruskaja publika ŭ tyja hady była nie razbałavanaja. Vystupy suśvietnych zorak my mahli pabačyć tolki na ekranie – bujnych kancertnych placovak dla maštabnych šou paprostu nie było.

«Minsk-arena», jakaja dazvoliła pryvieźci ŭ stalicu Šakiru i Ełtana Džona, źjaviłasia tolki ŭ 2010-m, a da taho hałoŭnyja kancerty biełaruskaj stalicy prymali Pałac sportu i Pałac Respubliki. Amatary ruskaha roku taksama mohuć pryhadać dva anšłahavyja kancerty hurta «Źvieri» ŭ spartyŭnym kompleksie va Uruččy.

Litaratura,
mastactva,
halerei

Ličycca, što biełaruskaje mastactva nulavych było mienš praduktyŭnym, čym u 1990-ja, kali ahulny fon pieramienaŭ daŭ doŭhačakanuju svabodu mastackim vykazvańniam. U 2000-ja biełaruski hladač naziraŭ za chvalami pratestnaha mastactva i palityčnych pierformansaŭ Słavamira Adamoviča i Alesia Puškina.

Tak pačynałasia halereja «Ŭ», 2007 h.
Fota: Andrej Lankievič

Adna z zaŭvažnych staronak biełaruskaha mastactva taho času – dziejnaść halerei «Padziemka». Tut z 2004 hoda ŭ nievialikim padvalnym pamiaškańni pry kramie suvieniraŭ u centry Minska pravodzili svaje vystavy ŭsie značnyja imiony ajčynnaj art-sceny. Mienavita tam farmavałasia supolnaść mastakoŭ i krytykaŭ, jakich my siońnia viedajem pa šmatlikich kulturnych prajektach.

Jaje niaźmiennyja kiraŭnički Hanna Čystasierdava i Valancina Kisialova ŭznačalili ŭ 2009 hodzie halereju «Ŭ», jakaja stała hałoŭnaj kulturnaj źjavaj «dziasiatych». Mienavita tam, u bary «Małako» pry halerei, pačali źbiracca pieršyja minskija chipstary, a kožny šarahovy naviednik mieŭ spadziavańnie na sustreču ź ćvietam biełaruskaj intelihiencyi.

Padziemka / Ŭ

Dabračynnaja vystava ŭ halerei «Padziemka», 2006 h.
Fota: Andrej Lankievič

Halereja «Padziemka», 2005 h.
Fota: Andrej Lankievič

Adnym z aktyŭnych mastakoŭ taho času byŭ Uładzimir Ceśler, jaki da siaredziny 2000-ch pracavaŭ u tandemie ź Siarhiejem Vojčankam.

Rusłan Vaškievič ździejśniŭ badaj što samy ambitny prajekt biełaruskaha mastactva nulavych: u 2009 hodzie jon i Lizavieta Michalčuk uzialisia za kuratarstva «Biełaruskaha paviljona 53-j Vieniecyjanskaj bijenale». Hety prajekt upieršyniu za šmat hadoŭ abjadnaŭ alternatyŭnych mastakoŭ i krytykaŭ.

Artur Klinaŭ u 2005-m vypuściŭ vizualnuju paemu «Minsk: horad SONca», jakaja stała samaj miedyjnaj art-kanstrukcyjaj pra biełaruskuju stalicu: mastak daśleduje Minsk jak hałoŭny horadabudaŭničy prajekt stalinskaj epochi.

Paralelna Klinaŭ u 2002-m pačynaje vydavać časopis «pARTisan», aśviatlaje kulturnaje žyćcio ŭnutry Biełarusi i za jaje miežami. U 2005-m Biełaruś upieršyniu biare ŭdzieł u Vieniecyjanskim bijenale – hałoŭnym kirmašy sučasnaha mastactva ŭ śviecie. A praz dva hady, u 2007-m, u Minsku prachodzić pieršaja Noč muziejaŭ. Novy farmat musić nablizić mastactva da čałavieka.

Mienavita ŭ nulavyja pryvatny biznes pačaŭ źviartać uvahu na biełaruskaje mastactva i tvorcy atrymali padtrymku. U hety čas pačali farmavacca karparatyŭnyja kalekcyi biełaruskaha mastactva ŭ «Biełhazprambanka» i inviestycyjnaj kampanii Aleha Chusajenava «Zubr Kapitał». Vystavačnyja prajekty, jakija padtrymaŭ biełaruski biznes, narešcie vyjšli za miežy muziejaŭ u haradskuju prastoru.

Prajekt kampatanii «Zubr-kapitał», 2013 h. Fota: blog.atlantm.com

U 2000 hodzie Ihar Łohvinaŭ zasnoŭvaje vydaviectva «Łohvinaŭ», jakoje śpiecyjalizujecca na vydańni knih biełaruskamoŭnych aŭtaraŭ. «Łohvinaŭ» budzie ~~farmav~~a~~ć Biełaruś~~ u tekstach dva nastupnyja dziesiacihodździ.

Mienavita tut vyjšli hałoŭnyja biełaruskija teksty nulavych. Jak paźniej raskazvaŭ Łohvinaŭ, najbolš padtrymali jaho ŭ hetym siabry litabjadnańnia «Bum-Bam-Lit» – samaj jarkaj i pravakacyjnaj supołki 1990-ch. Ź jaje šerahaŭ paźniej vyrastuć užo viadomyja aŭtary dla biełaruskaha čytača – Źmicier Višnioŭ, Alhierd Bacharevič i inšyja. U 2009-m vydaviectva adkryvaje ŭ budynku halerei «Ŭ» kniharniu «Łohvinaŭ», jakaja stanie dyskusijnaj placoŭkaj i miescam siły dla biełaruskaj litaratury i vydavieckaha biznesu.

Łohvinaŭ

Na pačatku «nulavych» u Biełarusi praciahvałasia epocha «vialikich iluzij». Uzdymałasia nacyjanalnaja samaśviadomaść, usio pieraasensoŭvałasia, burliła, było adčuvańnie, što mienavita ciapier usio źmienicca. Ničoha nie atrymałasia. Nadyšła epocha «vialikich rasčaravańniaŭ». Ale na toj momant na tych vialikich čakańniach paŭstała vielmi šmat cikavych i, hałoŭnaje, patrebnych biełaruskaj kultury prajektaŭ.

"

Ihar Łohvinaŭ, «pARTisan» #19, 2012 h.

Kino

Biełaruskaje kino adznačyłasia niekalkimi prajektami, jakija zapomnilisia aŭdytoryi. Pośpiech u hledačoŭ zajmieŭ film Michaiła Ptašuka «U žniŭni 44-ha…» – karcinu dvojčy adznačyli kiniematahrafičnaj premijaj «Nika». A voś scenarystu Uładzimiru Bahamołavu interpretacyja ramana nie spadabałasia, i jon paprasiŭ prybrać svajo imia ź citraŭ.

U 2000-ja biełarusaŭ skaryła novaja chvala halivudskaha kino: «Matryca», «Vaładar piarścionkaŭ» i «Piraty Karybskaha mora». Z uschodu pryjšła «Bryhada». Pa TB krucili sieryjały «Kłon» (studyi tanca žyvata abaviazany jamu prytokam klijentak), «Sakretnyja materyjały» i «Nie naradzisia pryhožaj».

Afiša časopisa «Studenckaja dumka», 2005 h.

Paśla ŭ prakat vyjšła sprečnaja «Nastaśsia Słuckaja». Na zdymki histaryčnaj dramy vydatkavali miljon dalaraŭ. Uładzimir Jankoŭski, jaki pieršapačatkova braŭsia za jaje, admoviŭsia być režysioram, bo nie razumieŭ, jak na hetyja hrošy možna źniać niešta hodnaje... Badaj, samaje cikavaje ŭ hetym filmie – akciorski skład. Na ekranie zaśviacilisia Śviatłana Zielankoŭskaja, Anatol Kot, Siarhiej Hłuško (bolš viadomy jak Tarzan) i kolišni hiendyrektar BT Hienadź Davydźka.

U 2004 hodzie małady režysior Andriej Kudzinienka pradstaviŭ film «Akupacyja. Misteryi». Krytyki acanili: karcina trapiła ŭ konkursnuju prahramu Maskoŭskaha mižnarodnaha kinafiestyvalu. Ale biełaruski Minkult vyrašyŭ prypynić prakat karciny, «kab nie akazvać niehatyŭnaha ŭpłyvu na vychavańnie padrastajučaha pakaleńnia i moładzi». U kinateatry stužku «Akupacyja. Misteryi» viarnuli tolki ŭ 2010 hodzie. Usie nulavyja kino raspaŭsiudžvałasia ŭ internecie ci na dyskach i stała, badaj, hałoŭnaj stužkaj ajčynnaha kiniematohrafa ŭ hety histaryčny pieryjad.

Pakul «Biełaruśfilm» źviartaŭsia da padziej minułaha, andehraŭndnaje kino sprabavała asensavać sučasnaść. Siarhiej Łoban źniaŭ «Vypadak z pacanom», dzie raskazaŭ pra dalokaha ad palityki rabaciahu Juru, jaki volaj losu trapiŭ u vir palityčnych padziej. Karotkamietražka ź biudžetam u $1000 atrymała Hran-pry maskoŭskaha fiestyvalu «Lubi kino».

Toje, jak siabie adčuvaje moładź u sučasnaj Biełarusi, cikaviła i niamieckaha režysiora Siebaśćiana Chajncela. Film «89 milimietraŭ» (u mietafaryčnaj naźvie abyhrana roźnica čyhunačnaj kalainy ŭ Zachodniaj i Uschodniaj Jeŭropie) kamanda pisała pad vyhladam studentaŭ, jakija cikaviacca stalinskaj architekturaj, bo aficyjnaha dazvołu na zdymki nie było. Stužku paśla pakazali ŭ Hiermanii, Bielhii, ZŠA.

Kultura spažyvańnia

Na pačatku 2000-ch my chadzili ŭ kaviarni nie tak časta, kava na vynas jašče nie ŭvajšła ŭ štodzionnaść biełarusaŭ. Znajomstva sa śvietam fast-fudu tolki pačynałasia. «Makdonalds», u jakoha praktyčna nie było kankurentaŭ, adrazu staŭ hałoŭnym centram pryciahnieńnia staličnych školnikaŭ i studentaŭ.

U tyja hady my adkryli dla siabie japonskuju kuchniu. Adno za adnym źjaŭlalisia kafe, jakija prapanoŭvali niazvykłyja biełarusu sušy. Popytam u minčan karystalisia kafe-kandytarskaja «Bieze», restaran «Hrunvald» i «Rakaŭski brovar» (haradžanie vystrojvalisia ŭ čerhi, kab tudy trapić). Moładź z hrašyma mahła dazvolić sabie pasiadzieć u pafasnaj «IL Pacia». Zamožnaja publika taksama zamaŭlała stoliki ŭ News Café i Grand Café.

U 2007-m z pompaj adkryŭsia restaran «Falkone». Dla pieršych haściej vystupaŭ sam Tota Kutuńjo! Restaran ździŭlaŭ nievierahodna vysokimi cenami, šef-kucharam ź Italii i... čornaj tualetnaj papieraj.

~~Čytaj jašče~~

Biełaruskija nulavyja
Častka 2

Spažyvańnie

Chronika

20

00

01

Pomnik Jeŭfrasińni Połackaj u Połacku
Muziej Karatkieviča ŭ Oršy
Kultavy albom «Ja naradziŭsia tut»

Ivan Maślukoŭ zapuściŭ hulniu «Schvatka»
U Minska aficyjna źjaviŭsia hierb horada
U Hrodnie adkryŭsia dom-muziej Elizy Ažeški

07

Pachod rokieraŭ u Mininfarm

09

Minskaja rovarnaja darožka
Rašeńnie pra ČS pa chakiei ŭ 2014 hodzie ŭ Minsku
Pomnik «Tysiačahodździa Bresta»

02

Zaćvierdžany novyja słovy himna Biełarusi
Adkryty muziej historyi Mahilova

03

Pomnik litary Ŭ u Połacku
Na ŭsich pradpryjemstvach krainy ŭvodziacca pasady ideołahaŭ

04

Pomnik Simiaonu Połackamu ŭ Połacku
Haradski pasiołak Turaŭ atrymaŭ status horada

05

Pačynajecca masavaje budaŭnictva ahraharadkoŭ
Adkryvajecca «Linija Stalina»
Novy nejminh: «biełaruski»
i «nacyjanalny» ciapier pad
achovaj dziaržavy

06

Nacyjanalnaja biblijateka

08

Stvarajecca kampanija «Budźma biełarusami»

Prynt.Papiera.Druk.
Miedyja i litaratura

U hady, kali dzieci jašče nie siadzieli ŭ płanšetach, papularnaściu karystalisia dziciačyja časopisy. «Pryhody Skubi-Du», «Pryncesa», «Miki Maŭs» – badaj, u kožnaha lažaŭ doma stosik takich komiksaŭ. Hałoŭnym ža čytvom dla školnikaŭ stali časopisy, stvoranyja biełaruskim karykaturystam Viktaram Dubovikam: «Adzin doma» i «Kałambur». Tam było ŭsio: krasvordy, aniekdoty, strašyłki, naviny pra zorak šou-bizu i šmat interaktyvu. Čytačam prapanoŭvali dasyłać malunki, historyi sa svajho žyćcia, listy kumiram. Ale prymalisia i chejtarskija kamientary, i navat «praklony»: «Kab tabie škoła śniłasia kožnuju noč». Adnoj ź lubimych u padletkaŭ była rubryka «Ty ščaśliŭčyk ci nie?», dzie možna było pravieryć svaju intuicyju. U najlepšyja hady tyraž «Kałambura» dasiahaŭ 200 tysiač ekzemplaraŭ!

Vokładki časopisa «Kałambur».

Samy paznavalny dyzajn 2000-ch.

Chit nulavych – «Navinki» – «hazieta dla zdarovych ludziej». «Tvitar» pačatka novaha tysiačahodździa. Palityčny humar, prota-stendap i iraničnaja krytyka – usio było tut. Satyryčny prajekt, hałoŭnym redaktaram jakoha byŭ Pavieł Kanavalčyk. U realnych «Navinkach» jon chavaŭsia ad armii – tak i naradziłasia nazva vydańnia. Na staronkach krytykavałasia jak ułada, tak i apazicyja. Dziorzkija karykatury, pravakacyi, fotamantaž, ściob – hazieta bałansavała na miažy prystojnaha i nieprystojnaha, ale zaachvočvała da dyskusii i krytyčnaha myśleńnia. U 2003-m, paśla papiaredžańniaŭ Mininfarma, prajekt vyrašyli zakryć.

A prahresiŭnaja moładź čytała «Studenckuju dumku». «Subjektyŭnaje vydańnie dla nachabnych i razumnych» – tak siabie pazicyjanavaŭ časopis i całkam hetamu adpaviadaŭ. Jaho lubili za słenh, aryhinalnyja temy i adsutnaść cenzury. Kali miedyja pazbavili rehistracyi, «Studenckuju dumku» raspaŭsiudžvali praz tusovačnyja miescy. Ale ŭ 2005-m hetyja punkty taksama zharnuli, i drukavany časopis prypyniŭ isnavańnie.

Ale samymi papularnymi i samymi masavymi vydańniami byli roznaha kštałtu kryžavanki. Ich brali na lecišča, razhadvali ŭ ciahniku pa darozie na mora ci ŭviečary paśla pracy, kali prahrama telepieradač nie abiacała cikavych premjer i tok-šou.