Pahladzicie, jakija niezvyčajnyja rovary majstruje piensijanier ź Viciebskaha rajona
Niestandartnyja madeli rovaraŭ — dla pieravozki hruzaŭ, apracoŭki aharoda, u dapamohu pažyłym ludziam — stvaraje 83-hadovy Viktar Rodčanka ź vioski Zapolle Viciebskaha rajona. Miascovyja pryvykli da znachodak viaskovaha kulibina i z radaściu karystajucca jaho technikaj. Karespandenty BiełTA adpravilisia ŭ Viciebski rajon, kab daviedacca, navošta piensijanier vyrašyŭ vynajści rovar.
Rovar — na pieršym miescy ŭ topie zapatrabavanaha transpartu ŭ vioscy. Jon zručny, praktyčny i niepatrabavalny ŭ absłuhoŭvańni. Tym nie mienš Viktaru Rodčanka zvyčajnaha funkcyjanału dvuchkołavaha kania niedastatkova, i jon vyrašyŭ jaho pašyryć.
Vynachodzić Viktar Rodčanka pačaŭ kala 50 hadoŭ tamu, kali syn złamaŭ rovar. Rama i koła byli sahnutyja — surjoznaja pałomka. «Ja ž pracavaŭ vykładčykam pracy. Dumaju: «Što, niaŭžo nie padpraŭlu?» Usio atrymałasia, praces spadabaŭsia, staŭ udaskanalić kanstrukcyi», — raspaviadaje jon.
Materyjały dla novych rovaraŭ Viktar Rodčanka atrymlivaje, raźbirajučy svaje staryja. Piłuje, varyć, rehuluje — usio svaimi rukami. Za hady sabraŭ dziasiatki madelaŭ. Piensijanier nie ličyć svaje vynachodki čystymi rovarami. Kaža, što heta sumieś dvuchkołavaha kania z aŭto. «Ja ich nazyvaju trycykłami, — udakładniaje majstra z Zapolla. — Spačatku naradžajecca ideja, vynošvaju jaje, potym rablu čarciož. Bieź jaho nijak, heta mova techniki».
Pry raspracoŭcy dyzajnu dapamahajuć viedy, atrymanyja va ŭniviersitecie. Viktar Rodčanka — vypusknik pieršaha naboru 1959 hoda mastacka-hrafičnaha fakulteta Viciebskaha piedinstytuta.
Kolki ŭ siarednim sychodzić času na stvareńnie madeli, mužčyna dakładna nie viedaje. «Kali jość čarciažy, to zrabić rovar — raz plunuć. Hałoŭnaje — usio pravilna raźličyć», — adznačaje piensijanier.
Zaraz u jaho haražy piać rovaraŭ. Na adnym — karcina z vyjavaj Piehasa. Samyja papularnyja hruzavyja, ich čaściej za ŭsio prosiać adnaviaskoŭcy.
«Pieravieźci miaški, biarviony, viodry ź jahadami ci vadoj — dla ŭsiaho padychodziać, možna śmieła kłaści hruz ŭ 50—70 kh. U svoj čas adaptavaŭ rovar i dla apracoŭki aharoda. Ja kruču piedali, a ŭnuk — abhaniaje. Tak razam i arali», — uspaminaje Viktar Zinoŭjevič.
Adna madel stvorana ŭ 1985 hodzie. U toj hod naradziłasia ŭnučka Vola, u jaje honar i nazvaŭ. Siarod ekzemplaraŭ — rovar dla pažyłych ludziej. Jedzie niachutka, jość dach, zručnaje siadzieńnie, na jakim možna adkinucca. Adpačyŭ — i pajechaŭ dalej.
«U jaho takaja kanstrukcyja, što zvalicca praktyčna niemahčyma. Takich by paru štuk u damy sastarełych — z zadavalnieńniem by karystalisia. Bo nie kožny moža pierakinuć nahu praź viełasipiednuju ramu, jany byvajuć vysokija, starym niazručna», — razvažaje vynachodnik.
Dla zaniatkaŭ fizičnaj kulturaj piensijanier zbudavaŭ draŭlany viełatrenažor. Zajmajecca na im kožny dzień. «Kali nohi balać, stamlajucca, ja nie adpačyvaju, a sadžusia za trenažor i pracuju. U dzień kruču piedali 40—60 chvilin, potym dobra siabie adčuvaju», — pryznajecca jon.
Narodny majstar na rovarach nie spyniajecca. Vynachodzić roznyja drobiazi dla vyhody ŭ pobycie, razmaloŭvaje ścieny, vyrazaje pa drevie — dom upryhožany roznymi fihurami.Čym jašče ździvić žycharoŭ Zapolla, Viktar Rodčanka pakul nie vyrašyŭ. Dakładna viedaje, što siadzieć skłaŭšy ruki nie budzie — tvorčy pošuk praciahvajecca.
-
«Raz — i zachodziš čystym». Minčuki pakazali samarobnuju pryładu, jakaja dapamahaje pazbavicca ad brudu pierad uvachodam u padjezd
-
Biełaruskaja błohierka pakazała, jaki žach moža adbyvacca z vusnami, kali chočaš ich pavialičyć — a potym pamienšyć
-
U minskim muziei pravodziać ramantyčnyja spatkańni. Na ich sapraŭdny ažyjataž — da śniežnia niama miescaŭ
Kamientary