Asobnyja dziadźki instalavali sabie krutuju stralałku «Battlefield 2006» – i ciešacca. Piša Alaksandar Kłaskoŭski.
Asobnyja dziadźki instalavali sabie krutuju stralałku «Battlefield 2006» – i ciešacca. Piša Alaksandar Kłaskoŭski.
Kali b ułada chacieła zrabić niejki mesydž, namiaknuć na mahčymaść hramadzkaha dyjalohu dziela abarony niezaležnaści, dyk ciažka prydumać zručniejšuju nahodu, čym jak cyrymonija adkryćcia «dyjamenta viedaŭ». U kantekście razvah pra duchoŭnuju spadčynu, nacyjanalny honar, akurat by j zhadać Skarynu, Kalinoŭskaha, Bahuševiča, Kupału...
Ale my pačuli, što symbali našaha narodu – Lenin i Stalin. Voś i adkaz tym, chto ŭžo hatovy byŭ stanavicca ŭ šycht z namenklaturaj dziela abarony suverenitetu ad chcivaha Kramla. I chto paraŭnoŭvaŭ ajčynnaha pravadyra z tym samym Stalinym – maŭlaŭ, jak prypiakło, dyk i «baćka narodaŭ» źviarnuŭsia da histaryčnych fihuraŭ kštałtu kniazia Alaksandra Nieŭskaha.
Adnak ža, bač ty, uzvyšeńniem kniazia Kastusia Astroskaha ŭ nas pakul što j nia pachnie! Kiraŭnictvu, badaj, nie nastolki prypiakło, jak možna padumać, bieručy na vieru naŭrad ci spantannyja vycieki infarmacyi pra «paniku ŭ viarchoch».
Luboj deficytnaj kaštoŭnaściu lohka spekulavać. Tym bolej – takoj zvyškaštoŭnaściu, jak niezaležnaść krainy. Voś i spekulujuć.
Miž tym aŭtarytetnyja maskoŭskija palitolahi śviedčać, što planaŭ vosieńskaha abjadnalnaha referendumu ŭ Maskvy j blizka niama. I robiać vysnovu, što ŭsio heta mienskija pijaraŭskija štučki.
Kamu vyhadna latentna padahravać pytańnie pra pahrozu niezaležnaści? (Hetaj pahrozy nielha admaŭlać, ale ž varta aceńvać jaje adekvatna.)
Vidavočna, što takija žarści lijuć vadu na młyn tutejšaj ułady. Dla jaje tuzanina na hazavaj hlebie stałasia nahodaj, kab nadać sabie hieraičnaści, padrychtavać abyvatala da mahčymaha zaciahvańnia pajasoŭ, trochi papałochać Maskvu, kab nia tak zadzirała ceny... Dy jašče j źbić z pantałyku ŭnutranych apanentaŭ!
Pryčym vyhladaje na toje, što častka apazycyjnych dziejačaŭ achvotna padchoplivaje hulniu. I voś užo źbirajuć podpisy, kab inšyja lidery «vialikaj vosiemki» nia jechali ŭ Pieciarburh da ekspansijanista Pucina, pakul nie adračecca ad planaŭ pahłynańnia Biełarusi (ličy, samit užo tarpedavali!). Ci, adsunuŭšy ŭ bok astatni kłopat, dziaŭbuć Zachadu, kab davioŭ kramloŭskamu haspadaru, što ŭ Biełarusi, «krainie, dzie niama demakratyčnych praceduraŭ», nia moža być i referendumu, pryznavanaha demakratyčnymi dziaržavami.
A što, pry zachavańni praceduraŭ možna zdavać krainu? Biaskoncaje žanhlavańnie tezami pra demakratyju i niezaležnaść, musić, kančatkova zabłytała našych zmaharoŭ...
Ź inšaha boku, aŭtamatyčny kansensus apazycyi ŭ pytańni pra suverenitet trochi maskuje toj jaje raskoł, jaki nabyvaje ŭžo rysy systemnaha kryzisu. Narešcie, pieravažna virtualnaje ščyravańnie apanentaŭ režymu na nivie abarony niezaležnaści nibyta apryjory apraŭdvaje nastupnyja parazy na ŭnutranym palityčnym froncie. Naprykład, na miascovych vybarach. Maŭlaŭ, nie da ich było: baranili ž samaje śviatoje!
Karaciej, vyhladaje na toje, što ŭ roznych lahierach karystajecca papularnaściu adna j taja ž maksyma: «Vajna ŭsio śpiša».
Choć nasamreč niekatoryja darosłyja dziadźki prosta instalavali sabie stralałku «Battlefield 2006» (volny pierakład: «Mačy imperyju!») – i ciešacca.
Kamientary